ปรึกษาธรรมกับใจตน

ปรึกษาธรรมกับใจตน

หน้าต่างศาสนา
พระมหาขวัญชัย กิตติเมธี สำนักงานส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรมฯ วัดสระเกศ

การได้ฟังคนอื่นพูดหรือได้อ่านหนังสือช่วยทำให้เราเข้าใจได้ว่าโลกนี้ช่างกว้างใหญ่เพียงใด มีอีกหลายเรื่องที่เรายังไม่รู้และรู้ไปไม่ถึง ฉะนั้น การเข้าใจโลกที่กว้างใหญ่ขนาดนั้นทั้งหมดดูแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย และที่สำคัญสุดก็คือ "เวลา" ของเราอาจมีไม่เพียงพอ

ทีนี้หากเราลองหยุดไม่วิ่งตามโลกดูบ้าง แต่หันมาสนใจกับ "ใจ" ของเรา แล้วลองถามตัวเองบ่อยๆ ว่าต้องการอะไรในชีวิตกันแน่ บางทีโลกที่เราต้องการเรียนรู้อาจแคบลง ไม่ต้องกว้างใหญ่ขนาดนั้น และทำให้เราได้ใช้เวลาที่มีอย่างจำกัดนี้เรียนรู้ได้ทัน

เริ่มด้วยการเรียนรู้ผ่านการสังเกตทุกเรื่องที่เข้ามาในโลกของเราทางตา หู จมูก ลิ้น กายและใจแล้วพิจารณาสิ่งนั้นอย่างละเอียดรอบคอบ เพื่อตอบคำถามที่เราได้ทำมาแล้ว และหาคำตอบให้สิ่งที่กำลังทำและจะทำต่อไปในอนาคตข้างหน้า

อย่างมีผู้หญิงท่านหนึ่งเล่าให้ฟังว่า เธอได้ฟังคำสอนอย่างนี้เสมอว่า "ช่วยเหลือผู้อื่นแล้วมีความสุข" บางทีเธอไม่ได้คิดพิจารณาอะไรให้รอบคอบถือแต่เพียงคำๆ นี้ จนครั้งหนึ่งทำให้เธอเกิดความทุกข์ใจ เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อหลายปีแล้ว เธอเดินไปเห็นเต่าตัวหนึ่ง กำลังเดินมุ่งหน้าข้ามถนนคอนกรีตไปยังทิศตะวันตก ในใจเธอคิดว่า "ถ้าไม่ช่วยเดี๋ยวมันอาจโดนรถยนต์เยียบตายแน่"

คิดได้ดังนั้นก็เลยจับตัวมันแล้วพาเอามาไว้ใกล้ๆ แอ่งน้ำขนาดเล็กที่อยู่ทางทิศตะวันออก จากนั้นเธอก็เดินยิ้มอย่างมีความสุขจากการได้ช่วยเหลือมันไม่ให้ถูกรถเหยียบแถมยังพาไปส่งที่แอ่งน้ำอีกต่างหาก

แต่พอเดินไปได้อีกสักระยะหนึ่งก็เริ่มได้คิดว่า "แอ๊ะ! เต่ากำลังเดินมุ่งหน้าไปทิศตะวันตก ฝั่งนั้นเดินอีกสัก 10 เมตร ก็มีสระน้ำใหญ่อยู่นี่นา ใหญ่กว่าแอ่งน้ำที่เราพามันไปปล่อยไว้อีก มันอาจเดินทางเพื่อไปยังสระใหญ่แห่งนั้นก็ได้ แต่เรากลับจับมันกลับมายังแอ่งเล็กที่มันอาจกำลังเดินจากมา"

ตอนแรกเธอคิดแต่ว่าจะช่วยไม่ให้รถเหยียบ ลืมคิดอย่างรอบคอบว่า "ในใจเต่าอาจคิดตรงกันข้ามว่า เคยถามหรือยังว่าเขาจะไปไหน จะไปแอ่งน้ำใหญ่ซะหน่อย เดินตั้งนานแล้วนี่พากลับมาแอ่งเล็กอีกทำไม"

การไม่ได้พิจารณาถึงเหตุการณ์ที่ผ่านเข้ามาให้ละเอียดรอบคอบ อาจทำให้สิ่งที่เธอคิดว่าทำถูก ทำดีแล้ว แต่กลับกลายเป็นความทุกข์ของคนอื่นไป เพราะไม่ใช่แค่เหตุผลของเธอคนเดียวที่คิดว่าตนเองทำถูก

แต่ยังมีเหตุผลอื่นที่เธอต้องเข้าใจด้วย ฝรั่งจึงมีคำถามก่อนจะช่วยเสมอว่า "Can I help you?" (มีอะไรให้ฉันช่วยได้บ้างไหม) เพราะการถามก่อนจะช่วยให้เรามั่นใจในการช่วยนั้นได้มากยิ่งขึ้น

แต่กับเต่าที่เขาพูดไม่ได้หรืออีกหลายคนที่ไม่อาจสื่อสารกับเราได้ เราก็ใช้วิธีถามตัวเราเองนั่นแหละ ว่า หากมีคนทำแบบนี้กับเราแล้วจะชอบหรือไม่ เพราะสิ่งที่เราชอบและมีความสุขก็อาจทำให้คนอื่นชอบและมีความสุขไปด้วย

ตรงกันข้าม หากสิ่งใดที่เราทำโดยไม่พิจารณาให้ดีเสียก่อน ไม่ใช่แค่คนอื่นเท่านั้นจะทุกข์ใจไปกับเรา

แต่ตัวเราเองนั่นแหละจะทุกข์เสียใจมากกว่านั้นมากนัก

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ปรึกษาธรรมกับใจตน (อ่าน 772 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้