เมื่อตอนค่ำพาคุณเมียไปดูคอนเสิร์ตโต๋ ศักดิ์สิทธิ์เดี่ยวเปียโน(ฟรี)ที่จังซีลอน ดูเสร็จ2ทุ่มครึ่งจะกินชาบูชิแต่ที่ร้านปิดรับคิวแล้ว ร้านอื่นๆก็คนแน่นเอี๊ยดเพราะเป็นวันคริสต์มาส
เลยออกจากจังซีลอนไปจอดรถกินอาหารเวียตนามที่ร้าน"ติ๋มแหนมเนือง" สั่งอาหารไป6-7อย่าง มาชุดแรก4อย่าง....ขอบอกว่ารสชาติห่วยแตกทุกจาน ที่จริงทำใจไว้แล้วเพราะกินคราวก่อนมันก็ไม่ได้อร่อย จอดกินเพราะเมียบอกว่าหิวจริงๆ
แต่ไม่นึกว่าจะย่ำแย่ขนาดนี้ ก๋วยจั๊บญวนรสแปร่งๆ , ไส้กรอกอิสานเหมือนเอาของตามแม็คโครมาอุ่นให้กิน , ปอเปี๊ยะญวนไม่มีรสชาติโดยสิ้นเชิง , แหนมคลุกเหมือนเอาของแช่แข็งเมื่อวานมารวนอุ่นชุ่ยๆ....ข้าวยังเย็นเจี๊ยบ
นั่งชงแหนมคลุกกินเล่นคำแรก ใบชะพลูใหญ่ไปนิดเลยฉีกแบ่งครึ่งจะชงเป็น2คำ พอแบใบชะพลูจะชงกินคำที่2เจอหนอนยาวประมณ1นิ้งคลานกระดึ๊บๆอยู่
หยิบหันไปส่งให้พนง.ที่นั่งอยู่โต๊ะข้างหลัง ไม่ได้คิดอะไร พลาดกันได้ กะจะฝากไปทิ้งเฉยๆ
ยัยป้าพนง.เสือกมาทำตลกใส่ ไม่มีขอโทษซักคำ หัวเราะกิ๊กๆกั๊กๆขำไปก็โยนใบชะพลูติดหนอนแหมะไปอีกโต๊ะนึงเรียกน้องอีกคนที่ยืนไกลๆมาหยิบไปทิ้ง
จากเฉยๆกลายเป็นชักเคือง หันไปดุยัยป้า ว่าเจอหนอนในผักผมไม่ถืออะไร แต่ไม่ใช่เรื่องตลก ไม่มีขอโทษซักคำแล้วยังมานั่งหัวเราะใส่อีก ผมไม่ขำ
ยัยป้าดันทำหน้าหงิก นั่งหน้าคว่ำพักนึงแล้วก็เดินตูดปัดไปหน้าร้าน
ผมก็หมดอารมณ์กิน พอเมียหยุดกินผมก็สั่ง ว่าอะไรที่ยังไม่ยกมาผมขอยกเลิกหมด...เช็คบิลออกมาดันมีอะไรซักอย่างที่ยังไม่มาอยู่จานนึง เลยบอกพนง.ชายว่าจานนี้ยังไม่มาให้ไปคิดเงินมาใหม่ ไอ้เจ้าพนง.ชายก็เดินทำหน้าข้องใจกลับไปอีกคน.......ยืนยันว่าตั้งแต่ต้นจนจบหน้าผมเฉยสนิท
เช็คบิลรอมใหม่คราวนี้เป็นพนง.หญิง ออกแนวทอมๆหน่อย ผมเลยดุให้ฟัง ว่าเจอหนอนในผักหน่ะเรื่องเล็ก ผมไม่ได้คิดอะไรเลย .... แต่ผมเกือบหยิบหนอนเข้าปากแล้วไม่มีขอโทษซักครึ่งำ แล้วยังมานั่งตลกใส่กันอีกนี่ผมไม่ขำด้วย
สาวห้าวคนนี้พูดจาดี ขอโทษขอโพยกันใหญ่ ก็ไม่ติดใจอะไร แต่คงเข้าไปให้เซ็งอารมณ์ซ้ำซากอีกแล้ว
