ดู๊ดูพี่ซับทำซิครับพี่ ๆ
เวลา 09.30 น.
กริ๊งงงงง บ้าบออยู่ไหน
สวัสดีครับพี่ซับ อยู่โรงเรียนครับพี่ มีอะไรให้รับใช้ครับพี่
อ้าว เหรอ นึกว่าอยู่สงขลา หรือ พัทลุง ผมอยู่ที่สนามบินหาดใหญ่นะตอนนี้
อ้าว เหรอพี่ ไหงมาฉุกเฉินล่ะครับ
พี่มาธุระที่ราชภัฎสงขลานะ ทีมเสื้อแดงมีใครว่างบ้างล่ะ
เอ่อ ไม่แน่ใจ เพราะมาฉุกเฉินแบบนี้ เดี๋ยวประสานให้แล้วกันครับพี่
เวลา 11.30 น.
กดโทรศัพท์โทรหาท่านพี่ซับ.... พี่ซับ ผมแจ้งในกระทู้แล้วครับพี่ แต่ไม่แน่ใจว่าจะมีใครว่างบ้าง เพราะตอนนี้ยังเที่ยงอยู่เลย ไม่ทราบพี่กลับวันไหนครับ
พี่กลับสองทุ่มคืนนี้นะ ถ้ามีใครว่างเผื่อจะได้ทานข้าวด้วยกัน
ครับ ๆ เดี๋ยวจะประสานให้อีกทีครับ
เวลา 14.00 น.
หลังจากที่ผมวางแผนป่วยแบบเร่งด่วนพร้อมขออนุญาตผู้บังคับบัญชาแล้วก็บึ่งจากนราเข้าหาดใหญ่กะสไปรท์พี่ซับซะหน่อย กะล็อคคอใส่แจมืออุ้มขึ้นรถ
เวลา 16.10 น.
กริ๊งงงงง ..... ว่าพรือครับพี่
ตอนนี้ผมเดินอยู่แถวกิมหยงนะ
อ๋อครับพี่ มีใครโทรหายังครับ
ยังไม่มีเลย
ได้ครับพี่ เดี๋ยวประสานให้ ได้ข่าวว่ามีว่างคนสองคน
แล้วบ้าบอละอยู่ไหน ตอนนี้
ผมอยู่นราครับพี่ (โกหก จริง ๆ ใกล้ถึงหาดใหญ่แล้ว) ขีรถดูสาว ๆ อยู่นะ เดี๋ยวโทรแจ้งทีมงานให้นะครับพี่ พี่เดินไปรอที่ไฟแดงกิมหยงนะครับ จะมีทีมงานเข้าไปพบเจอ
เวลา 16.20 น.
กดโทรศัพท์โทรหาพี่ซับ..... พี่ซับอยู่ไหน ตอนนี้ทีมงานกำลังไปหา
เพื่อรับตัวไปหาอะไรทานแถว ๆ บ้านพี่ชัช พี่อยู่ตรงแยกไฟแดงนะพี่
เอ๊ย ๆ พี่มากับผู้จัดการหญิงนะ ไม่สะดวกเมา
ไม่เป็นไรพี่กินข้าวก็ได้ นี่ผมใกล้ถึงแล้วอยู่ห่างจากพี่ไม่เกินสิบนาที
เอ๊ย ๆ ไม่ได้ พี่มากับผู้จัดการหญิงนะ ไม่สะดวก
อ้าว โอเคครับ ไม่เป็นไร ไว้โอกาสหน้าแล้วกัน
เวลา 16.26 น.
กดโทรศัพท์หาพี่ชัช.... พี่ชัชครับ ยกเลิกครับพี่ พี่ซับในบอกว่ามากับผู้จัดการหญิง ไม่สะดวก
อ้าว สงสัยกันท่าแน่ ๆ เจ้ามือพร้อมแล้วนิ
นั่นซิพี่ ไม่ไหว ผมอุตส่าห์ฉิ่งงานซิ่งรถมาตั้งสองร้อยกิโล ไม่ไหว ไม่ไหว
เออ นั่นซิ ไม่เป็นไร เจอคราวหน้า อัดให้น่วม....
นี่คือ...เรื่องปกติ..ของท่านซับใน ครับ
โทรชวนคนโน้น คนนี้..แล้วตัวเองก็บอกไม่ว่าง ไม่มา..ซะงั้น
ทำไมทำแบบนี้ล่ะ
อ้า...
เรื่อง ชี้แจงกรณีที่หาดใหญ่
เรียน หัวหน้าทีมซึมเศร้าฯ รองทั้งสอง เพื่อนชาวสมาชิกชาวซึมเศร้าฯและเพื่อนสมาชิก ชาวด้ามขวานฯ
คือเรื่องของเรื่อง มันมีอยู่ว่า พอเดินทางไปถึงสนามบินหาดใหญ่ จะต่อรถไป ม.รภ.สงขลา
บังเอิญ ไม่ทราบราคาค่ารถที่จะเหมาไป เลยถามตาเบิ้ลไป พร้อมทั้งบอกจุดหมายปลายทาง
และก็บอกว่าช่วงกลางวัน พักเที่ยง จะอยู่แถวๆละเเวกนั้น เผื่อจะมีใครเอาผมไปเลี้ยนงข้าว
ปรากฎว่าตอนเที่ยงไม่มีใครว่าง ผมก็ทำงานช่วงบ่ายต่อ จนจบงาน เดินทางกลับ เวลา16.00น.
พร้อมทั้งแวะตลาดกิมหยง ตอนใกล้ๆ5โมงเย็น
โทรหาตาเบิ้ล สายไม่ว่าง อีก10นาที เค้าโทรมาพร้อมทั้งบอกว่าอยู่บนรถ มาหาซื้อกับข้าวจะไปทำกิน
อีก10นาที โทรมาใหม่ ถามผมว่าอยู่จุดไหน ของกิมหยง เดี๋ยวจะวนรถไปรับ
อ้าว..ว....ซวยเลย...
เฮ้ย...ไม่ได้แล้ว...เย็นเเล้ว...เดี๋ยวซื้อของแล้วกลับแล้ว
ตาเบิ้ลก็คะยั้นคะยอ
ผมก็บอกว่า มากะ ผจก. ผู้หญิง ไม่สะดวก
(ทำไม ไม่เป็นตอนกลางวัน ก็ไม่รู้ สะดวกกว่าเยอะ)
อีตาเบิ้ล กะเซอร์ไพร้ส์ผมครับ
แต่งานนี้ ตีลังกาครับ
เรียนมาเพื่อทราบและโปรดพิจารณาครับ
submachine
ขอเวลานิดนึงครับ
เดี๋ยวจะสรุปสำนวนให้ทราบ....คริ คริ
จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น...
