รายละเอียดต้องรอพี่ต่อถึงกทม.ก่อนถึงจะน่าโพสท์ครับ ใส่ตอนนี้เดี๋ยวจะเป็นการให้การข้างเดียว
เบื้องต้นเป็นตามที่พี่เอ้เล่า คือผมมาถึงหน้าหาดตอน3ทุ่ม เจอพี่ต่ออุ่นเครื่องรออยู่ตั้งแต่1ทุ่ม จิบรอผมจนหมดไป3/4ขวด
พอนั่งลงได้4-5แก้วแรกด้วยความเกรงใจเลยพยายามเร่งเครื่องจะให้ทัน มาเบรคเอี๊ยดอีตอนที่กินไปได้20นาที พี่ต่อพูดตาหวานเยิ้มใส่ว่า คืนนี้ใครเมาก่อนเป็นเมียนะ ผมเลยหันมาตั้งสติใหม่ว่าตรูต้องม่ายมาวววววววว
สนามรบที่พี่ต่อเตรียมไว้ให้มันงั้นๆมากเลยครับ แค่ตั้งชุดโต๊ะอาหารมีผ้าปู บนโต๊ะมีตะเกียงอยู่บนหาด เดิน10ก้าวก็เหยียบทะเล กินไปเอาเท้าเขี่ยทรายหาดละไมเล่นไป คุยไปฟังเสียงคลื่นไป .... โอ๊ยยยรำคาญหู
ไม่มีแสงสีให้ได้วูบวาบเอาซะเลย มีแต่ไฟจากเรือไดหมึก เงยหน้าขึ้นไปก็มีแสงดาวที่ทะลึ่งเห็นชัดแจ๋วใสปิ๊งกว่าที่กทม.ให้รำคาญตา มองแช่ไว้2-3นาทีก็มีดาวตกให้เห็นอยู่เรื่อยๆอีก
