เรื่องที่ผมเจอมาหนักกว่าของคุณเจษอีก
คือที่ผมเจอมานะเจ้าของHPสีขาวขับรถหน้าตาเหลือกกำลังจะเข้ากรุงเทพ
ผมเองนะตั้งใจไปหา คือติดรถเพื่อนจากกรุงเทพไปชลบุรี เขาขับรถสวนออกมา
บอกพี่ผมคุยกับพี่ไม่ได้จริงๆมีธุระด่วนที่กรุงเทพ ด่วนเรื่องอะไรต้องถามเจ้าของปืน
หรือเพื่อนๆในซึมเศร้า งานนี้มีฮาครับ
น้องซิล ...ลำกล้อง บาสโต...เลือกลูก เลือก หัว เลือกกกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ท่ามกลางสมาชิกชาวซึมฯ...กว่า 30 คน เจ้าของกะว่าจะโชว์ การบรรจุ โชว์การขึ้นลำ ให้กับสมาชิกดู
เอาล่ะ อาแฮ่ม....ทุกท่านครับโปรดชมเป็นขวัญตา...น้อง 51 จะโชว์แล้วนะ...นี่แม็กกาซีนป้อนลูก เอฟ เอ็ม เจ ของวินเชสเตอร์
เชียวนะจ๊ะ...เป็นแงะ...เท่ห์ม่ะ...ใส่แม็ก..โช๊ะ...กระชากลำเลื่อน ชิ้งงงง.....และแล้วก็มีเสียงดัง...แคร๊กกก...สไลด์ปิดไม่สุด
ไอ๋หย๋า....ไม่ต้องตกใจครับ...นี่เป็นการสาธิต...เราต้องรู้จักการเรียนรู้แก้ปัญหาเวลาปืนติดขัด สไลด์ไม่สุดแบบนี้ครับ..
(แต่ในใจคิดว่า...ไรฟ่ะ..จะโชว์ซะหน่อย ดันมาป้อนลูกไม่เข้า สไลด์ปิดไม่สุด) และกล่าวแบบเสียงเข้มต่อไปว่า
นี่คือตัวอย่างต่อไป...เหตุเกิดจากการผิดองศาการป้อนลูก จึงติดแหง๊กก สไลด์ไม่สุด แบบนี้ ....เมื่อเกิดปัญหาแบบนี้นะครับ
ให้กระแทกสไลด์เข้าไปเร้ยยยย (สงสัยจะจำแบบ 1911 มา) ผลก็คือ จากเดิมที่มีเสียงดังแคร๊กกก..อยู่แล้ว ทีนี้
ดัง แคร๊กกกกกก...กรึ๊บบบบบ.....จ๊ากกกก...แย่แล้ว...เอาลูกออกจากรังเพลิงดีกว่า....กระชากสไลด์สิทีนี้...ทำไมมันแข็งนักหว่า
ออกแรง...ยังไงก็สไลด์ไม่ถอย.....และกล่าวกับสมาชิกด้วยเสียงอ่อยๆ ว่า....ขออนุญาต..พักการสาธิต สักพักนะครับ
แล้วนั่งเหงื่อตก...แก้ไขปัญหา....เอาไงดีฟ่ะ....ยังงี้ต้องยิงกระสุนที่ค้างทิ้ง...รีคอยล์จะได้ทำงาน...ดันสไลด์ถอย....เอาล่ะ..ว่าแล้ว
ยืนขึ้น...ยืดอก...แล้วกล่าวเสียงเข้มว่า....ผมขออนุญาต ...ยิงปืน คร๊าบบบบ.....สมาชิกทุกคนหันมามอง...หลังจากเลิกสนใจไปแล้ว
แล้วถามกลับไปว่า....น้องซิล ป่วย เหรอ ...ทุกคน..ในที่แห่งนั้นกว่า 30 คน หัวเราะกัน กร๊ากกกกก....ดังสนั่น...น้อง 51 ชักฉุน
ผมยิงล่ะนะ...ปังงงง....ออกไป...แต่พระเจ้า...สไลด์ไม่ถอย...แถมยังมีเสียง....แกร๊กกก...ตามมาอีก....เอาไงล่ะทีนี้...
ต้องเอาปลอกเก่าออก....ให้ได้...เอาสไลด์ ปากลำกล้องทิ่มลง...กดมันกับพื้นไม้นี่แหละ....กดเท่าไหร่ก็ไม่ออก....เหงื่อแตกพลั๊ก
จนอ่อนใจ...และกล่าวเสียงค่อยๆ ว่า...เอ่อ..พี่โหน่ง..ครับ...เอ่อ...เอ่อ...ช่วยดูปืนผม..เอ่อ...ให้หน่อยครับ...เอ่อ..แบบว่า..มันติด..ครับ
พี่โหน่งกล่าวด้วยเสียงเข้ม...ปนกับเยาะเย้ย..ว่า...กรูไม่ดู...เท่านั้นแหละ....งอน..ครับ..งอน...แก้เองก็ได้...ทีนี้ใช้แรงทั้งหมด
กดสไลด์ลงไป....ทำยังไงก็ไม่ออก....สุดท้าย...คืนนั้น นอนด้วยความหวาดผวา...นึกในใจ..รุ่งขึ้นจะเข้ากรุงเทพแต่เช้า...(ไม่ไหร่จะเช้าสักที)
รุ่งอรุณของวันใหม่...สมาชิกทุกคน...นั่งรอพี่บุญ...แต่แล้ว...น้อง 51 กลับไม่รอ...หน้าตาไม่ต้องล้าง...และกระซิบบอกกับผมว่า
จะเข้ากรุงเทพ...จะเข้ากรุงเทพ...ไปหาลุงสังเวียน...บอกทุกคนด้วยว่า...มีธุระสำคัญ..นะ.........ไปล่ะ...แล้วก็ขับรถไปซะงั้น
แต่..ผลกรรม..ที่ทำไว้....ขับออกไป...สวนกับพี่บุญ พอดี...ความเลยแดง....ออกมาอย่างนี้ครับ...อิ อิ
การแก้ปัญหาเป็นอย่างไร...จากลุงสังเวียน....ต้องรอให้ท่านเจ้าของน้องซิล ...มาเล่าต่อครับ...กร๊ากกกกก
