เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน
กันยายน 29, 2024, 06:29:42 AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: เวบบอร์ดอวป.ยินดีต้อนรับสุภาพชนทุกท่าน กรุณาใช้คำสุภาพด้วยครับ
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: 1 ... 6 7 8 [9] 10 11 12 ... 1194
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เรื่องเล่า.... ป่าดงพงไพร..... และความรู้เชิงพราน  (อ่าน 1412385 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 28 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
o/uboy
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #120 เมื่อ: เมษายน 11, 2006, 02:46:07 AM »

ว่าแล้วต้องโดนอำ
บันทึกการเข้า
NPD
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #121 เมื่อ: เมษายน 11, 2006, 09:47:29 AM »

ช่วงหยุดหลายวัน ช่วงสงกรานต์กลับบ้าน  ว่าจะชวนเพื่อนไปดักหนูนาสักหน่อย หากมีอะไรตื่นเต้น แล้วจะมาเล่าให้ฟังครับ (หนูนา ผัดกระเพรา แกล้มเหล้าป่า....อร่อยอย่าบอกใคร) Grin Grin Grin Grin
บันทึกการเข้า
Ro@d - รักในหลวง
รักเธอ.. ประเทศไทย
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 4088
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 20186


1 คัน 1 ชีวิตที่อิสระ มี G23 กาแฟอีก 1 เป็นเพื่อน


« ตอบ #122 เมื่อ: เมษายน 11, 2006, 10:30:55 AM »

อ่านสนุกดีครับ...เขียนต่อไปเรื่อยๆ เอามาร่วมเล่มขายได้เลย Smiley

[color=Teal]  ปืนห้ามเอามาหาบ บนไหล่ .. อย่าเอานิ้วล้วงเข้าปลายลำกล้อง .. สัตว์มันจะไม่มีมาให้ยิง..
 พระเครื่องก็ไม่ต้องนำเข้าไป.. ห้ามพูดคำหยาบ.. มีแต่ข้อห้าม ..
 แต่เรื่องพระห้อยคอ ยังไงเสีย ผมก็นำเข้าไปทุกที.. Grin
 


ไม่ทราบว่าพี่ Ro@d มีประสบการ์ณเจอดีในป่ามาเล่าให้ฟังไหมครับ Shocked
..

..
ถึงคุณRRA เรื่องเจอดีในป่านี่ผมว่าอย่าไปคิดมากครับ มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาได้แน่ คนเรากลัวความมืด กลัวในสิ่งที่เรามองไม่เห็น คิดมากกลัวมากจนอาจเกิดอะไรขึ้นมาได้ด้วยตัวเองทำให้มันเกิดขึ้นเองครับ
พรานที่ผมคุ้นเคยบอกกับผมไว้ว่า(ผมอยู่ในป่ามาตลอดชีวิตไม่เห็นเคยเจออะไรแปลกๆเลย เข้าป่ามีมีด มีปืนแค่นี้ก็ไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว)
..

  .. เป็นอย่างที่ คุณ o/uboy ..บอกเลยครับ.. Cheesy

     คนเที่ยวป่า เดินล่า ตามรอยอย่างพราน แต่ก็ไม่ใช่พราน อย่างเช่นชาวเรา..
     เมื่อถึงคราวต้องพัก มันพาลจะนอนแผ่. เป็นอันดับแรก.. ทุกคน..
     และจะหลับง่ายเกินกว่าจะไปถูกแสงเงา หลอนเอา..

     ความกลัว เป็นเรื่องของอารมณ์..และจะเกิดความรู้สึกสนับสนุนตามมา .. อารมณ์ไม่ใช่เรื่องของเหตุผล..
     แต่ถ้าจะมีหตุผลบ้าง.. ก็เป็นไปในทางสนับสนุนให้กลัวมากขึ้น..

     ผมเองเป็นคนไม่กลัวผี.. และไม่กระทำลบหลู่.. ในความเชื่อใด ใด ..
     และจะตัดอารมณ์กลัวออกไป..   

     ถ้าจะมีก็เป็นเรื่องกังวลคนมากกว่า
     เวลาเที่ยวป่าคนเดียว  ก็มี ๙ มม. ไปด้วยทุกครั้ง...
     และไม่เคยจะประมาทคนที่พบในป่าเลยครับ..

     ไม่เคยเจอผีสาง นางไม้..ครับ 
     เคยแต่พบ เรื่องที่แปลก.  ของบางพื้นที่.. ที่ ร่องกล้า  พิษณุโลก ครับ..  Smiley


     
   
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: เมษายน 11, 2006, 11:50:31 AM โดย Ro@d » บันทึกการเข้า

Ro@d - รักในหลวง
รักเธอ.. ประเทศไทย
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 4088
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 20186


1 คัน 1 ชีวิตที่อิสระ มี G23 กาแฟอีก 1 เป็นเพื่อน


« ตอบ #123 เมื่อ: เมษายน 11, 2006, 11:39:45 AM »

Smiley.. ป่าปิด..  เจ้าของที่แรง.. เข้ายาก - ออกยาก..  ตกใจ

      เมื่อปลาย ปี ๒๕๔๒  ผมต้องเดินทางไปว่าความที่ศาลจังหวัดหล่มสัก.. เลยถือโอกาสนัดเพื่อนเที่ยวทาง
      Off Ro@d ในเส้นทางของ บ้านใหม่ร่องกล้า  หลังอุทยานร่องกล้า..  พิษณุโลก 
      ต่อแดนมาทาง อำเภอหล่มเก่า-หล่มสัก เพชรบูรณ์..

      แถบพิษณุโลก - เพชรบูรณ์  นัก Off Ro@d  จะรู้จักดีถึงดินเหนี่ยว..ที่นี่มันเป็นดินเหนียวที่เกาะล้อรถแน่น
      และมีกลิ่นแรง.. ล้างออกยาก..

      คราวนั้น มีไปหลายคัน.. นัดกันมาหลายกลุ่ม จาก กทม จาก เชียงใหม่ จากลำปาง ..
      ข่าวบอกเรื่องเที่ยว  นี่มันไวมากครับ.. บอกล่วงหน้าไป ๕-๖ วันเอง รถมีมาเกือบ ๒๐ คัน..  Grin

      ก่อนขึ้นร่องกล้า ก็ยังเตร็ดเตร่ ซุกซนเที่ยว แถบชายอุทยาน ซะ ๑ คืน.. กางเต้นท์นอน ในโรงเรียน

      จนบ่าย  ๒ โมงของวันถัดมา.. ก็เริ่มจะขึ้นเนินแรก จากหลังบ้านใหม่ร้องกล้า เพื่อไปเที่ยวบนเขา ไป
      ภูลมโล..กะ ทะลุออกหล่มเก่า  เพชรบูรณ์.. 

      ผมเป็นคันแรก เพราะรู้ทางดี และอยากที่จะขึ้นไปก่อนไม่ต้อง ออ กันตรงเนิน..

      กับ Toyota LN 106 ยาง 33   
      เฟือง 8/37 limited หน้า-หลัง  (ที่ถูกต้อง   หน้าไม่ควรใส่ ..ผิดพลาดเองครับ)
      เพียงแค่ผมนำรถมาจ่อ และเริ่มปีนเนิน.. ที่ชัน ๑๐-๓๐ องศา.. ยาวราว ๓-๔๐๐ เมตร
      ฟ้าที่ไม่มีเค้าฝนเลยสักนิด.. ก็ตกแบบถล่มทะลาย..  ฝนเม็ดเป้ง เป้ง ทั้งนั้น..
      ที่สุดอีก ๑-๒๐ เมตร จะพ้น.. ล้อขวาก็เลื่อนไถล ตกร่องน้ำ..

      คันที่ตามขึ้นมาเป็นคันที่สอง เป็นหมอศัลฯ ชื่อหมอปัญญา ใช้แลนด์โรเว่อร์ รุ่นเก่า  กับ จีฟอีกคัน
      ช่วยกันวินส์ รถผม  ทุลักทุเล อยู่เกือบ ๒ ชั่วโมง..
      แล้วรถคันอื่นก็ทะยอยขึ้นมา  พอคันสุดท้ายพ้นเนิน ฝนหยุดตกและแดดกลับมาจ้าอีก ..

      หลายคนในกลุ่มขนลุกชัน..  เป็นไปได้ยังไง..  คันสุดท้ายพ้นเนิน แล้วฝนหยุดตก   
      มีใครมาห้ามฝน หรือห้ามคน. กันแน่..  ตกใจ

      และบนเขาครั้งนั้น รากเลือดที่สุดของ ต้องลาก ต้องวิ้นส์ ต้องเจอทางโคลน รถจมโคลน..
      คันหนึ่งเฟืองแตก ต้องลากจูงลง ไปต่อไม่ได้ต้องย้อนทางที่รถไถชาวบ้าน ขึ้นลง ..     
      ขวาเขา-ซ้ายเหวตัดตรง สูง ๔-๕๐ เมตร..  ตกใจ
     ไหล่ทางห่างล้อซ้ายมากที่สุด ราว ๓-๔๐ ซม.  ตกใจ
 
      เป็นที่สุดเลยที่ยอมรับว่าขาสั่น ในจำนวนหลายครั้งที่เจอ ..
      ผมยอมที่จะเอาข้างขวาถูกกับผนัง.. ยอมเสียกระจกมองข้างไป..  ถ้าพลาด ไม่มีโอกาสแก้ตัวอีก..  ตกใจ

      ชวนไปเที่ยว.. หวังจะได้ผ่อนคราย พักผ่อน .. แต่กลายเป็น พาจนภัย..
      ถ้าท่านเป็นหนึ่งในนั้น..คงคิดเหมือนกัน . ยังไม่เข็ด ครับ..
      เที่ยวแบบนี้ ผมยังไม่เคยได้ยิน ว่า นักเที่ยว..  ต้อง.. คารถ Off Ro@d  สักราย. Cheesy.

   
     

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: เมษายน 11, 2006, 12:21:40 PM โดย Ro@d » บันทึกการเข้า

o/uboy
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #124 เมื่อ: เมษายน 11, 2006, 11:57:00 AM »

ผมเคยเจอเส้นทางคล้ายๆแบบนี้เหมือนกันครับ ขับรถไปหายใจไม่ทั่วท้องกลัวที่สุดคือดินถล่มรถตกเหว แต่ถึงจะน่ากลัวยังไงก็แฝงไว้ซึ้งความสนุกที่อยากจะไปอีกอยู่นั่นเอง
บันทึกการเข้า
Theera
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #125 เมื่อ: เมษายน 11, 2006, 12:13:54 PM »

           เรียนพี่Ro@d  ด้วยความเคารพและนับถือครับ
  ฟัง  พี่Ro@d เล่า.. แล้วพยายามนึกภาพ ครับ..  ผมว่าตื้นเต้นและเร้าใจสุดๆครับ..
ใครก็ใครเถอะอยู่ในเหตุการณ์วันนั้นกับพี่Ro@d  คงจะขาสั่น
             เล่าต่อครับ พี่Ro@d กำลังมันครับ
            ขอบพระคุณมากครับ
บันทึกการเข้า
Ro@d - รักในหลวง
รักเธอ.. ประเทศไทย
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 4088
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 20186


1 คัน 1 ชีวิตที่อิสระ มี G23 กาแฟอีก 1 เป็นเพื่อน


« ตอบ #126 เมื่อ: เมษายน 11, 2006, 12:47:25 PM »

Smiley.. แล้วผมจะหาเวลา นำเรื่องเล่า  .. แบบ  ไมใช่ แนว  สว..  Grin
      มาเติมให้ ในภายหลังนะครับ.. ท่านใด มีเรื่อง ผจญภัย .. หนุก หนาน .. Grin
      ค้างอยู่ .. ช่วยนำมาให้เพื่อน คอปืนได้ อิน กันครับ. Cheesy.
บันทึกการเข้า

หยดน้ำ-รักในหลวง
ทุกวันมีความหมาย...
ชาว อวป.
Sr. Member
****

คะแนน 18
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 899


กัลยาณการี กัลยาณัง ปาปการี จ ปาปกัง


« ตอบ #127 เมื่อ: เมษายน 11, 2006, 04:14:02 PM »

up..อ่านแล้วเพลินดี....แนวที่ชอบ...ผมชอบอ่านเพชรพระอุมา..และก็อยากอ่านเรื่องเล่าของคุณ Road ด้วย
บันทึกการเข้า

Sting รักในหลวง
มีกิน มีเหลือ เผื่อแผ่ สังคม
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 192
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2905


ปรารถนาใดใดในปฐพี เอาไมตรีแลกได้ดังใจจง


« ตอบ #128 เมื่อ: เมษายน 11, 2006, 05:40:08 PM »

กระทู้ ท่องไพร ฉบับ อวป.

อ่านฟรี ไม่ต้องซื้อ ให้เสียตังส์ ครับ

เดี๋ยวให้ วมต.รวมเล่มขาย ดีไม๊เนี่ย Grin Grin Grin
บันทึกการเข้า

มโน                         มอบพระผู้เสวยสวรรค์     
แขน                        มอบถวายทรงธรรม์เทิดหล้า    
ดวงใจ                     มอบเมียขวัญและแม่    
เกียรติศักดิ์รักข้า      มอบไว้แก่ตัว
salin - รักในหลวง
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 1327
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2694



« ตอบ #129 เมื่อ: เมษายน 11, 2006, 05:57:01 PM »

กระทู้ ท่องไพร ฉบับ อวป.

อ่านฟรี ไม่ต้องซื้อ ให้เสียตังส์ ครับ

เดี๋ยวให้ วมต.รวมเล่มขาย ดีไม๊เนี่ย Grin Grin Grin

เห็นด้วยครับ

ประสบการณ์ทุกท่านสนุกมาก
บันทึกการเข้า
โซ้ยตี๋
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 59
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2733



« ตอบ #130 เมื่อ: เมษายน 11, 2006, 06:33:13 PM »

กระทู้ ท่องไพร ฉบับ อวป.

อ่านฟรี ไม่ต้องซื้อ ให้เสียตังส์ ครับ

เดี๋ยวให้ วมต.รวมเล่มขาย ดีไม๊เนี่ย Grin Grin Grin

ของพี่ sting เอง ก็ไม่ใช่น้อยนะครับ

เอามาขยายแบ่งให้น้องๆ ฟังกันบ้างสิครับ

 Grin Grin Grin Grin Grin Grin
บันทึกการเข้า
vuttichai
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #131 เมื่อ: เมษายน 11, 2006, 08:50:13 PM »

ใครชอบ ขับขึ้นเขาแบบ หินๆเชิญไปลองที่เขาขาด+คลองขี้เมาแถวเขื่อนตะพานหิน  มีช่วงทางดีดระหว่างกระแทกดันเนิน พลิกลงมาตะแคงหลายคันแล้ว ทั้งใอ้เบี้ยน โตต้า จิ๊ป ใครไม่เชื่อลองดูจะไปส่ง.  Shocked
บันทึกการเข้า
NPD
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #132 เมื่อ: เมษายน 12, 2006, 11:24:31 AM »

พรานขี้เท่อ....
     ผมกับชัย เป็นเพื่อนรักกันตั้งแต่เด็ก ถึงแม้ชัยจะอ่อนกว่าผมไปสองปี ก็ไม่มีปัญหาที่จะกอดคอเล่นด้วยกัน ..โตขึ้นหน่อย ก็จับปืนแก็ปของพ่อคนละกระบอก ล่านกล่าหนู โดยเฉพาะนก ล่าจนเแทบจะไม่ได้ยินเสียงนกร้อง ซัดหมด ไม่ว่านกกระจอก นกหัวจุก นกยางขาว ยางแดง นอกจากเหลือกินแล้วบางครั้ง ก้อเหลือขาย... เอาไปขายที่ตลาด ก็ให้แม่ผมนั่นแหละเอาไปขายให้ หนูนา ตัวโต ๆ ราคาดีซะด้วย เงินที่ได้ก็เอาเก็บไว้ เที่ยวตามประสาคนวัยรุ่น ว่าไปแล้วฝีมือยิงปืนเจ้าชัยดีกว่าผมมาก แม่นเหมือนจับวาง..... หลังจากล่าหนูนา แถวป่าละเมาะ ใกล้ ๆ บ้านจนไม่มีที่ให้ล่า..... เช้าวันนั้น ผมกับเพื่อนซี้ มานั่งปรึกษากันเรื่องจะล่าอะไรดี. .. เจ้าชัยออกความเ็ห็น ไปแถวบ้านหนองบัวแดงดีกว่า.. กูมีน้าอยู่ที่นั่น... เอาวะ ไปก็ไป
       น้าเจ้าชัยชื่อบุญ แกมีอาชีพทำนาทำสวนเรียกว่าอยู่บ้านป่า บ้านดอย อย่างแท้จริง ชาวบ้านส่วนใหญ่นอกจากฤดูทำนา มีเวลาว่าง ก็จะหาปลา หรือพวกที่เป็นพรานก็จะล่าสัตว์ใหญ่ พวกงู หมูป่า เก้ง พวกฟาน ซะเป็นส่วนใหญ่..... หนูนา หน่ะหรือ ชาวบ้านที่นี่เค้าไม่ล่ากัน นับเป็นโอกาสเหมาะของพรานรุ่นเล็กอย่างเราโดยแท้... น้ำลายหก ลองไปสำรวจป่าโดยรอบ ร่องรอยของหนูนาเยอะมาก.....
         หนูนา เป็นหนูขนาดใหญ่ ตัวโตเต็มที่หนักเป็นกิโล...ขุดรูอยู่กันเป็นฝูง ตอนกลางวันจะอยู่ในรู ตอนกลางคืนจะออกมาหากิน อาหารก็ได้แก่ ปูนา..หอย....หัวเผือก..หัวมัน ..เมล็ดข้าว การออกหากิน มันจะมีทางที่ใช้เดินเป็นประจำ คล้าย ๆ ด่านสัตว์ ในฝูงมีจำนวนมากหรือน้อย จะสังเกตุได้จาก ทางเดินของมันนี่แหละครับ ฝูงใหญ่ ดินบริเวณทางเดิน จะมันเลื่อม....
         วิธีการล่ามีอยู่หลายวิธี ผมกับเพื่อนใช้วิธี  แหวกหญ้าบริเวณทางเดินของมัน แล้ว หว่านข้าวเปลือกประมาณหนึ่งกำมือเป็นเหยื่อล่อ แล้วส่องไฟยิงตอนกลางคืน...ผมกับชัยแยกย้ายกันไปหาแหล่ง... การวางเหยื่อล่อทำอย่างรีบเร่ง เพราะเย็นมากแล้ว หว่านห่างกันเป็นหย่อม ๆ แต่ละหย่อม ทิ้งช่วงห่างกันประมาณ15- 20 เมตรวางไปเป็นแนวตามทางเดินของมัน วางเสร็จ ก็มาแกะข้าวห่อแบ่งกันกิน รอเวลา :Smiley :Smiley
        ได้เวลาผ่านไปประมาณทุ่มครึ่ง ผมกับชัย ต่างแยกย้าย มีปืนแก็ปกับไฟฉายติดบนหัวเดินส่องไฟไปตามหมายที่วางเหยื่อล่อไว้.. หนู จะแวะมากินข้าวเปลือกที่หว่าน เมื่อฉายไฟเจอ ก็จะยิงด้วยปืนแก็บ หนูที่นี่เยอะจริง ๆ บางเจอมันนั่งแคะข้าวเปลือก 2-3 ตัว ยิงเป้งเดียว เสร็จทั้งวง...ฟังเสียงปืนฝั่งเจ้าขัยก้อใช่ย่อย เสียงดังถี่ ๆ ...ดึกแล้วประมาณ 5 ทุ่มเที่ยงคืน....หนูเริ่มซา เนื่องจากมันจะออกหากินมาก ๆ ในช่วงค่ำ เสียงปืนฝั่งเจ้าชัยชักเริ่มห่าง ๆ  .... เฮ้ย ชัย กลับหรือยังวะ.... ผมตะโกนถาม .... เออ กลับก็กลับ ได้เยอะมั๊ยมึง....คืนนั้นเราสังหารเหยื่อได้หนึ่งกระสอบปุ๋ย.. เมื่อคำนวนเป็นตังค์แล้วก็แอบยิ้มในใจ.... มีตังค์เที่ยวงานฤดูหนาวแย้ว. น้ำลายหก น้ำลายหก
         ระหว่างที่เดินคุยกันกลับมาที่รถมอเตอร์ไซค์ ที่จอดซ่อนไว้ข้างพง... ไฟฉายของผมได้กระทบกับตาของสัตว์คู่หนึ่งในระยะ 20 เมตร....  Shocked Shockedเห็นแล้วขนลุกซู่ ตาของมันสะท้อนแสงไฟวาบ....สะกิดเพื่อนซี้..เฮ้ยชัย...ตาอะไรวะ....อีเห็น แน่ๆ หรือไม่ก็เสือปลา...ชัยมึงยิงมึงแม่นกว่ากู.... ผมดับไฟ ให้เลือแต่ไฟฉายของเจ้าชัยแค่ดวงเดียว .....ใจเต้นระทึก.....ไอ้ชัยค่อยๆย่อง ยกปืนแก็บขึ้นเล็ง....เปรี้ยง......ผมรีบเปิดไฟ กะจะยิงซ้ำ หากเอาไม่อยู่....ไม่ต้องซ้ำแล้วเพื่อน อยู่หมัด....เราสองคนรีบวิ่งเข้าไปหาเหยื่อกระสุน......เมื่อแสงไฟกระทบร่างที่ไร้ชีวิต เราสองคนต้องผงะ่......เฮ้ย......... ตกใจ ตกใจ ตกใจ....โธ่ไอ้บ้า...ยิงแมวเข้าซะแล้ว ..... กูก็นึกว่าอีเห็น.....บาปหนักเลยหว่ะ Cry Cry Cry รำพึงกับตัวเอง.... โธ่....ไอ้พรานขี้เท่อ..... 

  วันนี้จะกลับบ้าน ตั้งใจชวนเพื่อนซี้ตั้งวง กินเหล้าป่า รำลึกถึงความหลังกันสักหน่อย  Cheesy Cheesy
บันทึกการเข้า
o/uboy
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #133 เมื่อ: เมษายน 12, 2006, 12:19:52 PM »

แมวก็กินได้นี่ครับผมเคยเจอเขียงแมวที่ต่างจังหวัดแต่ผมคนนึงละยอมอด หัวเราะร่าน้ำตาริน
บันทึกการเข้า
NPD
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #134 เมื่อ: เมษายน 12, 2006, 12:50:07 PM »

แมวก็กินได้นี่ครับผมเคยเจอเขียงแมวที่ต่างจังหวัดแต่ผมคนนึงละยอมอด หัวเราะร่าน้ำตาริน
   แมวไม่ไหวครับ ถ้าเป็นเก้ง...เอ๋ง  พอได้ Grin Grin Grin
บันทึกการเข้า
หน้า: 1 ... 6 7 8 [9] 10 11 12 ... 1194
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.4 | SMF © 2011, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.089 วินาที กับ 21 คำสั่ง