เรื่องเล่า.... ป่าดงพงไพร..... และความรู้เชิงพราน

[จอยฮันเตอร์]

        เคี้ยวเล่น-ล้างคอ
หลังกรึ๊บ ยาดอง......ซู๊ดดดยอด

เสียดายดองไม่ทัน

[สหายแป๋ง คนดง]

  ผมไม่ได้กินยาดองมาสองเดือนแล้ว  เล่นตัวดีนักปล่อยให้อดเสียบ้าง

[จอยฮันเตอร์]

เราหรือเขาครับ

[สหายแป๋ง คนดง]

เขาสิจ๊ะ  ผมไม่มีวีนอดหรอกออกจากยาดองเข้าร้านก๋วยเตี๋ยวไก่ก็ถึงสวรรค์แล้ว

[คมขวาน รักในหลวง]

        เคี้ยวเล่น-ล้างคอ
หลังกรึ๊บ ยาดอง......ซู๊ดดดยอด

เสียดายดองไม่ทัน

        งั้นมะขามเปียกจิ้มเกลือก็ได้
เอาเถอะ  ลุงแป๋งไม่ว่าหรอก  กินได้ทั้งนั้นแหละ
        ไปทำซุบน๊งซุปเนื้อให้ยุ่งยาก                                                                                                            ไว้ทำเวลาผมขึ้นไป นู่น

[สหายแป๋ง คนดง]

    แน่จริงมาสิเย็นนี้ถึงพรุ่งนี้เช้า  หรือไม่ก็บินมาพร้อมกับลุงปูเลย..............กล้าปล่าว...กล้าปล่าว  คนกลัวเมีย

[คมขวาน รักในหลวง]

        อย่าท้านะ 
ยิ่งคิดถึงลูกมาร์คอยู่ด้วย
บ่นอยู่หลายวันแล้วเมียเลยว่า
เดี๋ยวลูกบ่าวก็ย้ายลงไปอยู่ใต้แล้ว...
จริง ๆ จะหาเรื่องไป(แอบ)ยื่นขอป.๓ ด้วย ครับ::005::

[จอยฮันเตอร์]

  แน่จริงมาสิเย็นนี้ถึงพรุ่งนี้เช้า  หรือไม่ก็บินมาพร้อมกับลุงปูเลย..............กล้าปล่าว...กล้าปล่าว  คนกลัวเมีย

กลัวเมียดีกว่าคนไม่มีให้กลัวเนาะครูหมู

[สหายแป๋ง คนดง]

  อ้าว...กลัวเมียกับเขาด้วยเหรอ   

[คมขวาน รักในหลวง]

        ฮ้าย...ใครเขากลัวกัน
แค่ขี้เกียจรำคาญ  ก็แค่นั้น เนาะพี่จอยเนาะ

[จอยฮันเตอร์]

        ฮ้าย...ใครเขากลัวกัน
แค่ขี้เกียจรำคาญ  ก็แค่นั้น เนาะพี่จอยเนาะ

ใช่เราเพียงขี้เกียจเถียงและให้ความเคารพแค่นั้นเอง

[คมขวาน รักในหลวง]

        ไม่ถึงกับให้ความเคารพหรอก
ขี้เกียจต่อปากต่อคำ  รำคาญ ก็เลย ทำเป็นยอม ๆ ไป ก็แค่นั้น จริ๊ง...

[จอยฮันเตอร์]

ครูหมุมีอะไรในใจก็ระบายออกมาเถอะครับผมเข้าใจครับ

[คมขวาน รักในหลวง]

ครูหมุมีอะไรในใจก็ระบายออกมาเถอะครับผมเข้าใจครับ

     
        อ้าว...แล้วกัน
ไงเล่นชิ่งหนีกันง่าย ๆ งั้นล่ะครับ
เมื่อกี๊เรื่องนี้  ยังกอดคอกันอยู่เลย...

[คมขวาน รักในหลวง]

        ชิ๊..หาย แล้ว
มี ว.๒๘   ลืมเลย ว.๐๐