ตะวามะแลงต๋อนกำลังมืดซุ้มซิ้ม
ฝนตกสุยๆ
ผมออกไปยืนนอกกอง
หันป้อก้าขายปล๋ามึกย่างกำลังปั่นรถถีบหลบฝนอย่างเร็ว
เพื่อบ่หื้อปล๋ามึกเปี๋ยะ
ก๋ายหน้าไปประมาณซักซาวเมตร
ด้วยความเป๋นห่วงก่อเลยเอิ้นออกไปว่า
ป้อก้า ได้ผลครับ ป้อก้าฟั่งงว้ายรถปิ๊กมา
ปอมาจอดหน้าผม ผมก่อยิงคำถามไปว่า
ขายดีก่อ เต้าอั้นบ่ดายบ่ะกุยลุกตางไดมาบ่ฮู้
เต๋มกะต๋าเลย
ก่อถามด้วยความเป๋นห่วงบ่ดายลุ๊
....................ผมผิดตั๊ดใหนนี่