ตรงนี้หมายความว่าเราต้องยิงทะลุสิ่งกีดขวางเข้าไปแบบสุ่มยิงใช่ไหมคับ(
ถ้าใช่พวกลูกดกก็ได้เปรียบเต็มๆๆเลยดิคับ
)ไม่ทราบว่าแนววิถีของกระสุนจะไม่เบี่ยงเบนหรือคับหากเรายิงผ่านสิ่งกีดขวาง และผมค่อนข้างสับสนระหว่างอำนาจการเจาะลึกกับการบายขยายตัวของกระสุน(ไม่เกี่ยวกับการยิงทะลุสิ่งกีดขวางนะคับ)อันไหนสร้างความเสียหายได้มากกว่ากันคับ
พอดีกลับมาอ่าน ... ขออภัยที่ขุด
ถ้ายิงกันหลังที่กำบัง คงไม่ได้แปลว่าต้องยิงทะลุที่กำบังหรอกครับ เพียงแต่ถ้าใช้กระสุนที่เสียรูปง่ายมันจะเบี่ยงทิศทาง หรือหมดพลังงานได้ง่ายกว่า
การสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย ผมเข้าใจว่าต้องมีทั้งการเจาะลึก และการบานขยายประกอบกัน ... คือ ถ้าหัวกระสุนบานใกล้ผิวเกินไป และไม่ได้ทำลายอวัยวะภายใน ก็อาจจะไม่หยุดเป้าหมายได้อย่างที่หวัง และถ้าเจาะลึกเพียงพอ แต่ไม่บานเลย บาดแผลภายในก็อาจจะเล็กเกินไป ไม่สามารถทำให้เป้าหมาย shock ได้ ...
เท่าที่ฟังมาคือเราเชื่อกันว่ากระสุนขนาดตั้งแต่ .๓๘ ขึ้นไป เป็นขนาดที่เหมาะสมในการใช้การป้องกันตัว อาจเป็นเพราะหน้าตัดขนาดนี้สามารถสร้างบาดแผลฉกรรจ์กับอวัยวะภายในได้แล้ว ดังนั้นบางท่านจึงไว้ใจใช้ลูกหัวบอลธรรมดา ... ส่วนพวกไม่มีประสบการณ์อย่างผมก็เสริมความมั่นใจตามแรงส่งเสริมการขายว่า ถ้าหัวมีรู แล้วเข้าไปบานในเป้าหมาย จะช่วยหยุดเป้าหมายได้ดีขึ้น ทำให้ยอมรับพวกหัวรูมาติดปืน (แต่เวลาซ้อมใช้หัวบอลตะกั่ว
)
ความเสียหายของเป้าหมายอาจไม่ทำให้เป้าหมายหยุดครับ เพราะยังมีเวลาก่อนสมองจะรู้ว่าหัวใจหยุดเต้น(ดูเหมือน)ตั้ง ๑๕ วินาที ... มากพอจะยิงสวน ... ดังนั้นจึงไม่แปลกที่คนส่วนใหญ่จะไว้ใจ .๔๕ เพราะเป็นกระสุนผ่านประสบการณ์มาแล้ว
