ความสุขนี่พูดยากจริงๆครับ...
สุขคงอยู่ที่ใจของแต่ละคน เลิกอาฆาต เลิกอิจฉา เลิกโกรธ และตั้งหน้าตั้งตาทำความดีไป... อย่างน้อยไม่ค่อยเห็นผล แต่สิ่งแวดล้อมจะยื่นมาช่วยเหลือตอนเราลำบาก...
แต่ถ้าทำชั่วผลจะออกมาอีกอย่าง คนจะออกมากระทืบซ้ำตอนเราล้ม...
แค่ทำดี ก็น่าจะมีความสุขแล้ว...
แต่ถ้าอยากได้ความสุขจริงๆ ก็คือก่อนตาย ให้ลูกๆเรียนจบ มีงานทำหาเลี้ยงครอบครัวตัวเองได้ พาลูกหลานมาหาเราก็โอเคแล้วครับ...
มีเส้นบางๆระหว่างการทำดีกับการทำเลว.. คืออย่างน้อยที่สุด ต้องทำอะไรไม่ให้ใครเดือดร้อน... ต่างจากนั้นนั่นแหล่ะคนเลว...
แต่ละคน ก็"สุก"กันไป.....ครับ
ตามแต่ต้องการ......ยากที่จะกำหนดลงไป....หากมิมีข้อกำหนดที่ชัดเจน ว่าเป็นเช่นไร
ถ้าแบบที่ลุงว่า มี สามระดับครับ
1. rare
2. medium rare
3. well done
ผมชอบ ทีโบน ขนาดมิเดียม แรร์ หึๆๆ
ขออภัย จขกท.ที่นำออกนอกประเด็น.........เรื่องจิตใจ ผมมองว่า เป็นเรื่องเกี่ยวกับความเชื่อ ที่นี้ความเชื่อ มันเกี่ยวเนื่องไปกับศาสนา ซึ่งเป็นตัวควบคุมจิตใจและความคิด ครับ..
ด้วยความเคารพ
ผมเป็นพุทธ.....ในลักษณะที่ถ่ายทอดต่อๆกันมา ในแบบความเชื่อ มิใช่พุทธที่ศึกษาแบบลึกซึ้ง แต่ก็ยังพอมีอะไรๆ ที่เป็นพุทธ เกาะกุมจิตใจผมอยู่บ้าง เช่น
พุทธบริษัท หากแม้นว่าใคร น้อมนำเอาศีล5 มาใช้ในชีวิตประจำวันได้ อย่างมิขาดตกบกพร่อง บุคคลผู้นั้นประเสริฐแล้ว
ส่วนสงฆ์ใด ที่รักษาศีล227ข้อใว้ได้ กราบใว้แล้วจะเป็นศิริมงคลต่อตัวเราด้วย
ซึ่งยากนัก..........แต่ก็มี
ขอตอบพี่เข้มแบบฮาๆครับ..
เพื่อนผมตอนเป็นคาราวาส มีเมีย 3 ลูก 3 คนๆละเมีย..
พอถึงเวลาอันควรเลยไปบวช บวชอยู่พรรษากว่าๆจนผมลืมไปแล้ว เมื่อวานเพิ่งโทรมา...
บอกธุดงค์ไปยันพม่า ยันลาว เข้าสายวิปัสณากะว่าจะไม่สึกแต่พอดีลูกสาวขอให้สึกเลยกลับมาเจอทางโลก..
เพื่อนบอกคุยกับใครไม่เข้าใจเลย มีแต่คนหาว่าบ้า เลยนั่งกินเบียร์เพื่อจะได้เป็น "คน" หน่อย ผมล่ะฮา...
งานที่เคยทำก็ไม่มีแล้ว ว่าจะมาหาผมที่ระยอง มาช่วยทำงาน... ผมก็ฮาอีกรอบ...
ขอตั้งหลักก่อนครับ....
