สำหรับปืนที่มีความยาวตลอด...ร่วม ๆ 7.2 นิ้ว
ที่ท่านปิ๊...ก วมต. ร้อยปูเซ็ง...ได้กรุณา enter มานั้น
ก่อนอื่นต้องตั้งคำถามไว้ในใจก่อนครับ ว่า...
ผู้ที่ต้องการพกพา...ต้องการพกพาในลักษณะใด...
พกนอก พกใน...ใส่กระเป๋า...หอบไป หอบมา...
หรือแม้แต่นำพา...ในยานพาหนะ......
ผมเอง...ได้ตอบคำถามให้ตนเองมาว่า...
ทั้งพา ทั้งพก...ไปซะทุกลักษณะนั่นแหละครับ....คริ คริ
และเท่าที่ประสบการณ์น้อย ๆ ของผมจะอำนวย...
จากน้องซิลฯ ที่มีความยาวตลอดร่วม ๆ 8 นิ้ว
ซองปืนที่ผมใช้บ่อยที่สุด....
และพบปัญหาต่าง ๆ ในการพกพาน้อยที่สุด (มิใช่..ไม่มีนะครับ)
ก็คือซองหนังแบบปาดบาง...ในเมืองไทยนี่แหละครับ
จุดที่ผมเห็นว่า...ด้อยกว่าซองหนังแท้ ๆ แบบพกในจากประเทศนอก ก็คือ...
ชักเร็ว...สู้ซองจากประเทศนอกไม่ได้เท่านั้น
เนื่องจาก...ซองหนังพกใน...ของไทย..
มักจะตัด...หุ้มโกร่งไก...ไว้อย่างมิดชิด...
แต่ก็จะได้ในเรื่องความปลอดภัยในการพกพา...ในลักษณะต่าง ๆ
อาทิ นำพาไปในยานพาหนะ หรือวางไว้ในที่ที่ควรวาง
หรือกระทั่ง...เดินถือปืนพร้อมซองไป ๆ มา ๆ
แม้ว่า ผมเองจะจัดปืนให้อยู่ในลักษณะขึ้นลำ ลดนกชิดโครงปืนก็ตาม
ส่วนในเรื่องของความฟิตแน่น...ระหว่างปืนและซอง นั้น
ช่างไทยทำได้ครับ...
ขณะเดียวกันก็ขึ้นอยู่กับผู้ถือด้วย...ว่า...
ถือปืนในลักษณะใด....
การพกพาแบบพกในหรือพกนอก....ก็ตาม
ความยาวของปืนเรื่องเล็ก...ครับ...
เพราะ...เนื่องจากว่า...อยู่ในกางเกง มองไม่เห็น...
(เว้นแต่จะลืมรูดซิปกางเกงเท่านั้น...)
หรือในกรณีพกนอก ก็มักจะขึ้นอยู่กับตำแหน่งที่พกพา มากกว่า...
สิ่งที่สำคัญ...นอกไปจาก ซอง แล้ว...
ต้องเน้นไปที่ตัวปืนด้วยครับ...
ไม่ว่า...จะเป็น...ด้ามที่เพรียวบาง (แบบ 1911 แถวเดี่ยว)
หรือ ความบาง...ของลำเลื่อนและโครงปืน...แบบ 1911 หรือ น้องซิลฯ เป็นต้น
รวมไปถึง...ประกับด้ามที่ไม่เหนียวหนืดเกาะติดเสื้อผ้า...
นี่ยังไม่นับ...ถึงอาการพิรุธของผู้พกพาอีกนะครับ
และก็...ลักษณะการแต่งกายอีก....
บางท่านก็นอกเครื่องแบบ...ซะ จนกลายเป็นในเครื่องแบบ...
อย่างที่ท่านสมชาย (โอ๊ว...สามจ๊าก) เคย post ไว้อยู่เสมอ ๆ
ไงครับ....ที่ผม post มานั้น
ก็จะเรียนให้ท่าน วมต. ได้ทราบว่า....
ซองเป็นอุปกรณ์สำคัญเท่านั้น ในการพกพา
แต่สิ่งที่สำคัญ...ไม่ยิ่งหย่อนกว่ากัน...ก็คือ
ส่วนประกอบต่าง ๆ ในการพกพา...ครับ
เดี๋ยวมาต่อ...ครับ
จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น....
