ร้านปืนอยู่ไม่ห่างโรงพัก เลยครับยืนมองยังเห็น และล้อมรอบไปด้วยธนาคาร เมือหลายปีก่อน ก็มีเจ้าของโรงหนังแห่งหนึ่งโดนอริยิงตาย ใกล้โรงพักเข้าไปอีก100เมตรครับ เรียกว่าเหยียบจมูกเลย และเคยมีโจรปล้นไปรษณี ตรงข้ามโรงพักเลยและก็มี มีคนโดนยิงในตลาดตรงข้ามโรงพักอีกเมื่อซัก 5-6ปีก่อนเฮ้อ นับวันเราต้องฝากชีวิตไว้กับตัวเองหวังพึ่งใครไม่ได้ ทุกวันนี้ ผมเองไม่เคยทิ้งปืนเอาไว้บ้านเลยซักครั้งเดียว ยอมเสียงโดน ตร จับก็เอา ดีกว่าปืนตกอยู่ในมือโจร ต้องกระเตงๆหอบหิ้วติดตัวไปด้วย จริงๆ แล้วก็ไม่ได้ชอบพกหรือพาปืนปืนไปไหนๆหรอกครับแต่จำเป็น ดีนะที่ไม่ค่อยมีตัง เลยมีปืนหน่อยเดียว ถ้าเป็นอย่างพี่ๆในนี้ มีปืนเป็นสิบๆกระบอกคงลำบากน่าดู
หวังว่า ตร จะนำเอาปืนคืนมาให้ได้ครบแล้วกันครับ เพราะกลัวกลายเป็นเครื่องมือของโจร หรือ อาจตกอยู่ในมือโจรแบ่งแยกดินแดงคงแย่แน่ๆ
รู้สึกอัดอั้นตันใจ ในสวัสดิภาพของชีวิตจนเก็บกด ขอระบายหน่อยนะครับพี่ๆหวังว่าคงไม่รำคาญผมนะครับ
อย่าปล่อยให้คนชั่วลอยนวลนะครับท่าน .... อายเขานะครับ
