ผมท่องไพรในป่าพม่า มาแล้วกับทุกๆทีมทุกๆคณะ เห็นนิสัยใจคอสันดารมาหมดทุกคณะ ชุบมือเปิบ หรือ โชว์พาวเกทัพในสังคมนักท่องไพรว่าตนเที่ยวที่นี่มาก่อนใคร
ทั้งที่ผมเองแหละที่พาไป แต่มันเกทัพสันดารชอบอวดเบ่ง ก็เห็นมาหมดแล้วทุกคณะยัน ตาแอ๊ดบาว และ สมาชิก บาวที่ร่วมไปด้วย
ีแต่ที่จะกล่าวก็คือเรื่องการทำครัว อาหารการกินในแค้มป์ ถ้าเปรียบพวกเราเป็นทหารที่อยู่ในสงคราม ผบ.จะจัดอาหารที่เลิศรสที่สุดก่อนสั่งเข้าตีข้าศึกครับ
เขาเรียกว่า"จิตวิทยาสร้างขวัญมอบรางวัลให้คนที่จะส่งไปตายด้วยรสชาดอร่อยที่ปลายลิ้น" เปรียบกับกลุ่มพรานทุกคระที่ผมไปใช้ชีวิตด้วยกันมาหมด
ผมขอชม คณะชุมไพรของเรา โดยการนำของ อาแป๊ด ฯลฯ อาหารกลุ่มชุมไพร ปราณีต อร่อยลิ้น กลมกล่อม และให้ความสำคัญในการปรุงจนเป็นที่โจดจันไปทุกๆทีม
บางครั้งคณะทีมปรานบางคนพอรู้ว่าเที่ยงขัยรถมาหาพวกเรา เอาถ้วยปล่าวมาขอใส่แกงกลับไปกินกับอาหารแค้มป์ทีมปราณฯเอง (พี่สนนี่แหละ)ติดใจแวะมากับชามโคมเรื่อยๆ 555
อาหารอร่อย ขวัญกำลังใจก็มีในการหาเนื้อ เครื่องครัวเครื่องปรุงมีแม่งทุกอย่าง อาแป๊ดจัดหนัก กูอยากทานไรต้องมีให้จงได้ ลุงก๊กพรานใหญ่ ก็เอาใจเพื่อนเป็นที่สุด
ออกเมนูฝรั่งจนพวกเราได้ทานเป็นบุญปากด้วย สตูว์เอ็นกวางสไคท์สวีสฯคิทเช่น แกก็ทำได้อร่อยมาก ขอชื่นชมพวกชุมไพรที่ให้ความสำคัญเรื่องกินดีๆมากๆเลยครับ
แล้วหอมคลุ้งป่า ผัดจานด่วนต้องยกให้ลุงบุญฯ ทันใจขี้เมา ผัดอะไรก็ไฟแล่บกะทะ เป็นสีสรรเฮฮา และ รสอร่อย
