THE DOUBLE GUN & RIFLE CONNOISSEUR

142

นางนวล ไม่ใช่ นวลนาง
นกนางนวล เมื่อนึกถึงนกชนิดนี้ ข้อมูลความทรงจำในก้อนสมองก็จะสั่งการมายัง ปลายประสาทแล้วเปล่งเสียงออกมา ว่า บางปู ต้องไป สถานตากอากาศ บางปู ใช่แล้วมันเป็นที่ๆท่านจะหานกชนิดนี้ ได้ง่ายที่สุด และ ก็สะดวกที่สุดที่จะ ถ่ายภาพ พวกมันในหลายๆแบบ และหลายลีลา เพราะ สถานที่นี้เขามีสะพานทอดยาวไปในทะเล ตรงปลายสุดก็มีร้านอาหาร ที่คนนิยมไปหาทานอาหารทะเล แถมบนสะพานยังจอดรถได้ในบางเวลา อีกด้วย ทำให้เหมาะแก่การ ขนอุปกรณ์ และเสบียง ไปได้มาก ที่เล่ามาเสียยืดยาวก็จะชวนไปถ่ายรูป นกนางนวล กันนะครับ
ในหน้าหนาว ระหว่าง เดือน ตุลาคม ถึง มกราคม ตามหนังสือเรียนเด็กชั้นประถม แต่ความเป็นจริง เมืองไทยมี 3 ฤดู คือ ฤดูร้อน ฤดูน้ำท่วม และ ฤดูร้อนฉิบ--- ในช่วงที่พระอาทิตย์ ขึ้นและตกที่ บางปู ในวันที่อากาศดี จะเป็นดวงไฟที่ใหญ่มาก และก็เป็นช่วงที่นกจะ อพยพ จากทางเหนือที่หนาวเหน็บของโลกลงสู่ทางใต้ที่มีอากาศอันอบอุ่นและ มีอาหารสมบูรณ์ กว่า นางนวลพวกนี้จะเริ่มทยอยมาเรื่อยๆ จนมากมาย
ในช่วงต้นที่เดินทางมาถึง นกจะตัวเล็ก ขนปุกปุย สีขาวสะอาด มีสีดำ แซมบ้างเล็กน้อย ที่ปลายปีก ปากและขา จะเป็นสีแดงพอถึงกลางเดือนกุมภาพันธ์ นกจะตัวใหญ่แข็งแรงขนปีกแข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ ตัวจะเป็นสีขาว แต่ หัวนก จะกลายเป็นสีดำ เตรียมหนีฤดูร้อน ฉิบ— ของเมืองไทยไปสู่ทางเหนือที่ๆมันจากมา จนถึงปลายมีนาคมก็จะเกือบหมด
การถ่ายรูปนกนั้นมีหลายแบบ เช่น ขณะที่พระอาทิตย์ จะขึ้นหรือตก เป็นฉากหลัง แล้วนกบินผ่าน หรือ นกกำลังบินเข้ามาหาหรือบินจากไป ตัวเดียวหรือ บินเป็นฝูง หรือ ลอยคอในน้ำ หรือ ยืนเฝ้าหัวเสา ยืนรูดเสา ตบตีแย่งเสา เป็นต้น แต่ที่ข้าพเจ้าจะเล่าให้ท่านอ่านและชวนไปทดลอง ถ่ายภาพนกนางนวลนี้ จะสนุกตื่นเต้น เหมือนการยิงเป้าบิน ไม่จำเจซ้ำซาก เหมือนยิงเป้ากระดาษ คือการ ถ่ายภาพ ลีลาของนกบินโฉบเหยื่อ จากผิวน้ำ โดย จะงอยปากสีแดงของนกจะจิกเหยื่อจากผิวน้ำ ปีกกางกระพือดันตัวไปข้างหน้า ตีนสีแดงที่เป็นพังผืดดันน้ำเป็นแรงส่ง ทำให้น้ำกระเด็นเป็นลีลาต่างๆ หรือ คลื่น วงกลม มากบ้างน้อยบ้าง รูปทั้งหมดที่ท่านถ่ายในลักษณะแบบนี้ แต่ละภาพจะไม่มีวันซ้ำกับเลยสักภาพ และ แล้ว ฟิล์ม หรือ Memory Card ของท่านจะหมดไปอย่างรวดเร็ว
เรามาเริ่มที่อุปกรณ์ ก่อน
1.   กล้อง SLR หรือ D-SLR หรือ กล้องที่มีความยาวเลนส์ เกิน 200มม และควรจะเป็น ออโต้โฟกัส แต่ สมัยก่อน เขาก็ใช้ Leica III G ที่มี Shutter speeds 1/500 หรือ M3 ที่มีความเร็ว 1/1000 หรือ แม้นแต่ Rolleifle ที่ Shutter Speeds แค่ 1/500 ก็ใช้ได้
2.   เลนส์ เทเล่ เมื่อรวมตัวคูณ 1x 1.3x 1.6x แล้ว ต้องไม่ต่ำกว่า 200 มม
3.   ขาตั้งกล้อง ที่แข็งแรง มั่นคง
4.   เหยื่อ เช่น ปลา ขนาดเล็ก กากหมู ปาท่องโก๋ ฯลฯ ที่ท่านคิดว่า นกจะชอบกิน
5.   คน ขว้าง เหยื่อ อันนี้สำคัญ บางที่ตอนไปด้วยกันคุยสนุกสนาน ตอนกลับดันโมโหกันเสียนี่
6.   ร่มสีสดๆ หมวกกันแดด ปิดต้นคอ
7.   อาหารรองท้อง ถังน้ำแข็งแช่น้ำดื่ม
8.   เก้าอี้ผ้าใบพับได้
เป็นต้น

หลังจากที่เราเตรียม อุปกรณ์ แล้ว ขาดเหลืออะไร ก็ช่วยกันนึก หรือไปสัก 2-3 ครั้งก็คงจะเตรียมอุปกรณ์ ได้ครบขึ้น ที่นี้เตรียมตัวออกไปล่า นางนวล กัน ไม่แน่พอกลับบ้าน มันอาจเป็น นวลนาง ตัวแสบก็ได้ ฝากไว้ก่อน วันหน้าต้องไปล้างแค้นล้างตา อีกรอบ หรือ หลายๆรอบ
    เส้นทางการเดิน ทางคงไม่ต้อง บอกนะ พวกท่านคงใช้ GPS กันทั่วหน้า ถ้าไม่รู้จริงๆ ก็เริ่มที่ ทางด่วน ลง ถ สุขุมวิท สายเก่า วิ่งเข้าสำโรง ลอดช้างสามเศียร ผ่านหอนาฬิกา หันหัวรถไปทางบางบ่อ ชลบุรี วิ่งผ่านทางเข้า จระเข้ ฟาร์ม ผ่าน ทางเข้าเมืองโบราน ผ่านวัด อโศกการาม ก็จะ เห็นป้ายทางเข้า สถานตากอากาศบางปู เลี้ยวขวาไปเลย จนสุดปลายทาง ถ้าท่านไปเช้าก่อนพระอาทิตย์ขึ้น ก็จะต้องจอดรถไว้ที่ทางขึ้นสะพาน จะเอารถไปจอดบนสะพานได้ ก็หลัง 8 น ท่านก็จอดรถให้ใกล้สะพานที่สุด พอเขาเปิดให้เข้าได้ท่านก็รีบขับรถวิ่งไปสุดสะพานแล้ววนกลับมาจอดใกล้ทางออก เวลาจะกลับจะได้ ออกได้สะดวก จะหยิบอุปกรณ์ หรือ อาหารน้ำดื่ม ก็ง่าย และ จุดที่เราจะถ่ายภาพก็อยู่ บริเวณ ไม่เกิน 500 เมตร ห่างจากปลายสะพานทางออก เพราะยิ่งสายคนมาทานอาหาร มาดูนก ก็ยิ่งมากรถก็มาหาที่จอดมาก แต่เราก็จะ
ออกจากที่นี้ไปยังที่อื่น ในเวลา ใกล้เที่ยง นี่เป็นเท็คนิคเล็กๆน้อยๆ ในการเอาตัวรอดจากรถติด และ สะดวกในการ หยิบของ แต่ ถ้าท่าน ไปในวัน ธรรมดา ที่ไม่ใช่วันหยุด ก็คงไม่เป็นไร
ต่อไปหลังจากที่หาที่จอดรถได้แล้วท่านก็เดินไปที่สะพานหามุมถ่ายภาพ ตอนพระอาทิตย์ ขึ้น พร้อมนก นางนวลตามใจชอบ กระผมไม่อาจเล่าได้เพราะ ไปถึงทีไร พระอาทิตย์ ชักรถไปไกลแล้ว จนแสง สว่างกระจ่างฟ้า เมื่อทุกอย่างพร้อม ก็ ไปหาทำเล บริเวณ ราวสะพาน ที่คนไม่พลุกพล่านนัก ดูน้ำไหลสีใสสวย ดูมุมแดด ควรจะส่องกระทบด้านข้าง จะดีมาก กางขาตั้งกล้อง ตั้งกล้อง
ใส่เลนส์ เทเล่ ที่ยาวเกิน 200 มม จะได้ทำให้นกใหญ่เต็มภาพ
จากนั้นก็ ปรับชดเชยแสง + - ไปที่ –1 stop ถึง –2 Stop เพราะ ตัวนกมีสีขาว จะสะท้อนแสง ทำให้ภาพที่ออกมา สว่างมากไป ต้องชดเชยแสงเพื่อให้ ตัวนก เข้มขึ้น และสีของน้ำก็จะเข้มขึ้นด้วย
ใช้โปรแกรม AV เปิดหน้ากล้อง 5.6 หรือ เล็กกว่า เช่น 8 เพื่อความชัดลึกจะได้มีมากสักหน่อย แล้วทดลองเล็งไปที่ตัวนกที่ลอยคออยู่
วัดแสงดู ความเร็วต้องเกิน 1/1000 ขึ้นไป ถ้าไม่ถึง ก็ ต้องแก้ที่ ISO เพิ่ม เป็น 400 หรือ 800 เพื่อที่จะจับภาพให้ไม่ไหว แต่ บางท่านก็เล่าว่าชอบที่จะใช้ ความเร็วช้าลงเป็น 1/500 เพื่อ ที่จะให้ภาพนกเคลื่อนไหวเล็กน้อย ไม่แข็งกระด้าง
ขั้นตอนต่อไป ก็ให้ สหายอันเป็นที่รัก ขอแนะนำอย่าใช้ สามี หรือ ภรรยา ที่เคารพจะเป็นการดี การขว้างเหยื่อควรยืนห่างจากกล้อง สัก 3-4 เมตร แล้ว ขว้าง โยน เหวี่ยง เหยื่อที่เราเตรียม มา ไม่ว่าจะ เป็นลูกปลา ปลาคู่รักไม่มีกระดูก ฯลฯ ที่เตรียมมา แต่ กากหมู (มันนั้นไซร้ก็คือ ไขมันหมูที่เจียวรีดน้ำมันออกจนหมดเหลือแต่ซาก) ที่บริเวณนั้นจะมีขาย ตามใจชอบ ไปบริเวณ พื้นน้ำที่ว่าง ทดลองขว้าง เหยื่อตกลง ณ จุดใด ท่านก็ เล็งกล้องไปที่จุดตกของเหยื่อ จากนั้นก็ตั้งสติ ตาให้อยู่ในช่องมอง นิ้วแตะอยู่ที่ไก ไม่ใช่ ต้องที่กดShutter ทีนี้ก็อยู่ที่คนขว้างเหยื่อแล้ว ทุกครั้งที่ขว้างไป เหยื่อจะต้องตกใกล้ ที่จุดเดิมที่สุด พอนกเห็นก็ จะบินมาโฉบเหยื่อ แล้วบินหนีไปทันที อาจจะเป็นตัวเดียว หรือ หลายตัวแย่งกัน เราก็ขว้างใหม่ทีละชิ้นๆ พอนานเข้าทีนี้ก็ชักเมื่อยขว้างก็ไม่ตรงเป้า คนถ่ายก็หันกล้องถ่ายไม่ทัน ก็อารมณ์เสีย คนขว้างก็อารมณ์เสียขว้างตั้งหลายครั้งก็ถ่ายไม่ได้สักที ก็โทษกันไปมา ก็เลยไม่ต้องถ่ายกัน ทะเลาะกันดีกว่า ไหนจะเมื่อย ไหนจะลมที่พัด ไหนจะเหยื่อ มีขนาดไม่เท่ากัน ทำให้เหยื่อไปไม่ตรงจุด สารพัดอุปสรรค เรากำลังขว้างดีๆ คนถ่ายก็ได้ภาพงามๆ ดันมีเด็กมาจากไหนก็ไม่รู้ ปาเหยื่อไปสองกำมือ นกก็ลงเป็นสิบ ภาพที่ออกมาก็เละ ต้องรอให้มันไปที่อื่นก่อน จนเหลือน้อยๆ แล้ว ค่อยเริ่มใหม่ พอนานเข้านกก็จะไม่กลัว ก็จะลอยคอมาเป็นแพตรงจุดที่เราขว้างเหยื่อ ที่นี้ก็ต้องใช้ร่มที่เตรียมมา ไม่ใช่ไว้กันแดด แต่เอามา กางไล่นกให้ตกใจหนีไปห่างๆ เราก็เริ่ม ถ่ายต่อ พอมันเข้ามาก็ใช้วิธีเดิม บางทีใช้หลายครั้งมันไม่กลัวก็ต้องหาวิธีใหม่ เช่นโบกผ้า โบกหมวก สีจัดจ้าน
ถ้าเบื่อถ่ายนกโฉบบนน้ำก็ โยนไปในอากาศ บ้างก็ได้ แต่เวลาถ่ายคงต้องใช้วิชายิงปืนแบบต่อสู้ หรือ ยิงเป้าบินเข้าช่วย ยกเล็งแล้วยิง
ถ้าคนโยนเมื่อย เราก็หันไป ถ่ายภาพนก เฝ้าเสา รูดเสา ตบตีหัวเสา ก็ได้ หรือ เอาเหยื่อวางที่หัวเสาให้นกบินมาโฉบก็ได้
เวลาที่เหมาะสม ควรเป็นเวลาเช้าที่มีแสงสว่างมากพอ และเป็น เวลาที่นกกำลังหิว แสงจะดีจนถึง 11 น พอเลยเวลานี้ ก็เป็นเวลาที่ ผู้คนมามาก ซื้อเหยื่อเลี้ยงนกกันมาก นกก็อิ่ม เลยขี้เกียจบิน ขี้เกียจแย่ง ก็ไม่มีภาพสวยๆ พอได้เวลาอันสมควรก็ถอนออกจากที่ตั้ง
ถ้าอารมณ์ ยังค้าง กระสุนมีเหลือ ก็ไป ปดปล่อยอารมณ์ ต่อ กับ แสงระวี ก็ได้ ที่ซุ้ม วัด อโศกการามที่ไม่ห่างนัก และเป็นทางผ่านเข้าเมือง จอดรถที่วัดแล้ว เดินไปแถวกุฏิพระ ริมทะเล ก็จะพบ แสงระวี รอให้ท่านปดปล่อย อารมณ์ นางจะรออยู่ตามต้นไม้ ขึงใย ไว้ดักเหยื่อมากมาย เวลาสะท้อนแสงก็สวยไปอีกแบบ จัดการปดปล่อยให้หมดกระสุนเสีย แค่นี้ก็คงเพลียหมดแรงแล้ว
หรือ ถ้าเหนื่อยนักก็พักก่อน ตรงปลายสะพาน ท่านอาวุโส แนะนำว่า ข้าวผัดอร่อย แถม ช่วงบ่าย ยังมีดนตรี บรรเลงให้ท่านที่เท้าเป็นไฟได้ลองขยับยักย้ายด้วยครับ เคล็ดแต่ไม่ลับบริเวณนั้น มีบังกะโลให้ เช่าอีก อะไรจะปานนั้น คือว่า คือว่า ไม่อยากบอกนะ
เอ้า! ในใจท่านถามเราสัมผัสได้ ก็ต้องตอบ เขาใช้แบบนี้ คือ เย็นวันเสาร์ หลังเลิกงานก็พา อาเฮีย หรือ อาซ้อ และ คนรู้ใจไปทานอาหารเย็น ถ้าเป็นสิงห์เท้าไฟก็เต้นรำสุดเหวี่ยงจนดึกดื่น ก็หาที่นอนที่นั่น เพื่อ ตื่นแต่เช้า จะได้ทันพระอาทิตย์ชักรถม้าไม่ต้องตาลีตาเหลือก ขับรถมาแต่ไกล หรือ ตื่นแต่เช้าที่บ้าน มาทันพระรถ ในช่วงเช้าทั้งขว้าง ทั้งโยน เหยื่อพอบ่ายก็เหนื่อยล้า ก็ต้องหาที่อาบน้ำหลับในห้องแอร์ เย็นๆเพื่อรอพระรถ กลับมา ลาลับอีกครั้ง ในช่วงเย็น อย่าคิดมาก ผมไม่ได้สอน แต่ท่าน คิดไปเอง

สมัยนี้ดีที่เป็นกล้องดิจิตอล สามารถตรวจดูภาพที่ถ่ายได้ และ ยิงรัวได้หลายภาพต่อเนื่อง มีโอกาสแก้ไข เปลี่ยนมุม เปลี่ยน ชดเชยแสง หน้ากล้อง และ ความเร็ว ไม่ดี ก็ลบแล้วถ่ายใหม่ สมัยก่อน นักเลงบางท่านยิงเป็นสิบม้วน คุยหนักหนาว่าได้ ภาพดีๆมากหลายพอเอาไปล้าง ก็ล้างจริงๆ ฟิล์มเป็นสิบม้วน ไม่มีนกเต็มตัวสักรูป มีแต่หัว มีแต่หาง บางทีก็มีแต่ขา นี่แหละครับ นางนวล ก็จะดีดดิ้นเป็น นวลนาง ต้องกลับไปจัดการใหม่

เคล็ดลับที่ไม่ค่อยจะลับ มีท่านนักเลงถ่ายภาพ ที่ชอบถ่ายภาพนกโฉบเหยื่อ เป็นชีวิตจิตใจ ช่วงที่นกกำลังสวยอากาศดี ก็ต้องต้นเดือนธันวาคม ถึงปลายมกราคม น้ำจะสดใส สีฟ้าเข็ม ลมสงบ ทำให้สะท้อนภาพเงานกได้สดสวยที่สุด ท่านจะไป ถ่ายอาทิตย์ ละ 3-4 ครั้ง ตั้งแต่นกเริ่มมาจนกลับ พูดง่ายๆ คือรักนางนกมาก จนเป็นพ่อยกไปรับและไปส่งทุกปี ท่านจะสั่งทำเหยื่อด้วย ปลาคู่รักไม่มีก้าง (ปาท่องโก๋) ชนิดพิเศษ โดย ชั่งน้ำหนักให้เท่ากัน และเนื้อค่อนข้างแน่น เวลาขว้างไป จะได้น้ำหนัก ส่ง และ จุดตกก็จะตรงที่เดิม ทุกครั้ง แต่ก็ต้องอยู่ที่ฝีมือ คนขว้างด้วย

ท่านละเตรียมตัวหรือยัง ไปลองผิดลองถูก เสียแต่ ตุลาคม เพื่อ ชิงชัยในเดือน ธันวาคม ขอให้ท่านโชคดี

	ผู้เขียน	หัวข้อ: THE DOUBLE GUN & RIFLE CONNOISSEUR (อ่าน 1171801 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 134 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้