THE DOUBLE GUN & RIFLE CONNOISSEUR

แต่จะว่าไปก็มีปืนที่ออกแบบมาได้ดีสำหรับปืนไรเฟิล ก็เจ้า 12ลิ้นทองไง { WIN M 1894} ก็ยังคงเป็นปืน ที่ภาคภูมใจหนักหนาว่าปืน นี้ข้ากำจัด ม้าอารี ได้ราบคาบ และแล้วในปี 1898 เกิดสงคราม กับแดนกระทิงดุ[ The Spanish – American War Of 1898 ] ก็หันมาใช้ เจ้าเมาเซอร์ รุ่น 1893 ขนาด 7x57 ก็ไม่ได้เรื่อง ก็พยายามแก้ไข ไปใช้ .30-40 ก้องสมัยหิน [ Krang-Jorgensen] แต่ก็ไม่สามารถ ออกไปโจนทะยานในสนามต่างประเทศได้ ก็เลยไปซื้อแบบ เจ้ามูเซอร์ มาทำเป็น Springfield 1903 ด้วยการจ่ายค่าลิขสิทธิ์ $200000 ซึ่งเงินขนาดนี้ เมื่อปี ค.ศ.1900 นั้นไม่ใช่น้อยเลย เมื่อ เยอรมัน แพ้สงคราม แยงกี้จึงคิดบัญชีย้อนหลัง เสียจนซะใจ ทั้งสองสงครามโลก ด้วยแบบปืนที่ซื้อมานี้จึงออกไปโลดแล่น ในสงคราม โลกครั้งที่ หนึ่ง ได้
ถ้าจะไม่เล่าเรื่องปืนคานเหวี่ยง วินนี่แล้วก็กระไรอยู่ นะ เอา อ่านตามนี้ก็แล้วกัน ลอกเขามาอีกที ก็ ท่าน วิจิตร เจ้าเก่า พระอาจารย์ ข้าพเจ้า
ปืนไรเฟิลแบบคานเหวี่ยง [ Lever Action ]
ไรเฟิลแบบนี้มีคานเหวี่ยง ซึ่งเป็นโกร่งไก ใช้ในการ “ เปิดลูกเลื่อน-สลัดปลอก-ป้อนกระสุน-ปิดลูกเลื่อน” เมื่อกดคานเหวี่ยงลงและดันไปข้างหน้า ลูกเลื่อนที่อยู่ในโครงจะเปิดและสลัดปลอกกระสุน เมื่อดึงคานเหวี่ยงกลับดังเดิม ลูกเลื่อนจะทำการป้อนกระสุนเข้ารังเพลิง และปิดอัดกระสุนพร้อมทั้งขึ้นนกไปในตัวในขณะเดียวกันด้วย
ถ้าจะกล่าวถึงความเหมาะเจาะกะทัดรัด ปืนแบบคานเหวี่ยงยังได้เปรียบดีกว่าและสวยงามกว่าแบบลูกเลื่อน ปืนแบบนี้เหมาะกันการล่าสัตว์ที่ใช้ม้าเป็นพาหนะ มีน้ำหนักเบากว่า และ บางกว่า ใช้ยิงได้รวดเร็วกว่า แบบลูกเลื่อน
เนื่องจากเหตุที่ว่า หัวลูกเลื่อนของปืนแบบนี้ส่วนมากมิได้ฝังตัวอัดแน่นกับรังเพลิงเหมือนอย่างแบบหัวลูกเลื่อนของปืนชนิดลูกเลื่อน ถึงแม้นจะมีปืนรุ่นใหม่ประดิษฐ์ให้หัวของลูกเลื่อน หมุนตัวอัดกับรังเพลิงได้ก็ตาม ก็ไม่สามารถจะทำให้มีกำลังดันกระสุนที่คับและดึงปลอกกระสุนที่บวมได้ดีเท่าการปฎิบัติของไรเฟิลลูกเลื่อน
การที่ไม่มีกำลังอัดกระสุนให้แน่นกับรังเพลิงได้ดีนี่เองเป็นเหตุให้ส่วนประกอบของปืนไม่แน่นเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันในขณะยิง ดังนั้นความแม่นยำจึงสู้แบบลูกเลื่อนไม่ได้เลย
ปืนคานเหวี่ยงไม่เหมาะที่จะประดิษฐ์ขึ้นใช้กับกระสุนซึ่งมีปลอกกระสุนยาวๆ เพราะการใช้กระสุนซึ่งมีปลอกกระสุนยาวหรืออีกนัยหนึ่งกระสุนซึ่งมีช่วงตัวยาว ช่วงของการเหวี่ยงคานไปข้างหน้าก็ต้องไกลออกไปมากด้วย ซึ่งเป็นการชักช้าในการยิงผลที่จะได้และผลที่เสียไม่พอดีกัน จึงไม่มีโรงงานผลิตอาวุธใดๆ คิดจะสร้างปืนแบบนี้ขึ้นมาเพื่อใช้กับกระสุนช่วงตัวยาว
ส่วนประกอบต่างๆ ของปืนแบบคานเหวี่ยงก็ยังมากชิ้นกว่าของแบบลูกเลื่อน และการจะถอดออกมาชำระล้างก็ต้องอาศัยเครื่องมือ
ความทนทานในการปฏิบัติงานหนักในการล่าสัตว์ และความสมบุกสมบันในการทำสงครามสู้ปืนไรเฟิลแบบลูกเลื่อนไม่ได้เลยทุกๆ กรณี
ปืนแบบคานเหวี่ยงสมัยก่อนๆ สลัดปลอกกระสุนออกทางข้างบนของโครง ไม่เหมาะแก่การใช้ศูนย์กล้อง แต่รุ่นสมัยหลังๆ ได้แก้ไขข้อบกพร่องนี้ดีแล้ว
ถ้าจะเอาประสิทธิภาพและอำนาจของปืนมาเป็นมาตรฐานการเปรียบเทียบกับแบบอื่นๆ ปืนแบบคานเหวี่ยงนี้ก็ใช้ได้ผลดีแค่การล่ากวางเท่านั้น เพราะไม่มีโรงงานใดได้ผลิตปืนแบบนี้เพื่อใช้กระสุนใหญ่ๆ สำหรับการล่าสัตว์ใหญ่เกินกว่ากวางไป ท่านไม่กล้าเล่าว่ามันใช้ ล่าม้าอารีด้วย

	ผู้เขียน	หัวข้อ: THE DOUBLE GUN & RIFLE CONNOISSEUR (อ่าน 1172250 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 48 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้