THE DOUBLE GUN & RIFLE CONNOISSEUR

[Choltit]

[o/uboy]

 เล่านอกเรื่องปืนหน่อยครับ คือเมื่อ3-4วันก่อนเพื่อนผมกลับออกมาจากที่แพที่เขื่อน ได้ข่าวเรื่องเสือมาว่า สองเดือนที่แล้วมีชาวบ้านไปนั่งห้างแล้วเจอกับเจ้าเสือเข้า เสือก็ตกใจคนก็ตกใจคนเลยส่องด้วยลูกซองสรุปเสือตาย หลังจากนั้นเสือตัวนี้ก็ถูกซื้อออกไปข้านนอกด้วยราคา10000บาท น่าสงสารเสือน้อยผู้น่ารัก
 อีกเรื่องเมือสามวันก่อนที่เพื่อนผมจะเข้าไปเขื่อน เย็นวันนึงในแหล่งชุมชนกลางน้ำมีแพอยู่ในระแวกนั้นประมาณ10หลัง บนเนินเขาไม่ห่างจากแพนัก ชาวบ้านหลายคนได้ยินเสียงเสือกับเสียงควายร้อง(คือชาวบ้านในนั้นจะเลี้ยงควายขายโดยปล่อยมันอยู่ตามป่าให้หากินกันเอง) หลังจากได้ยินเสียงควาย เจ้าของควายก็รีบเดินไปดู พอไปถึงก็เห็นควายนอนจมกองเลือดอยู่แต่ยังไม่ตาย ส่วนเสือนั้นพบแต่รอยเท้าไม่เห็นตัวแล้ว อีกไม่นานหลังจากนั้นควายก็ตาย วันรุ่งขึ้นเจ้าของควายเลยเกิดนึกเป็นห่วงควายตัวอื่นๆขึ้นมา เลยชวนเพื่อนอีกคนเดินไปดู(นับจำนวน)ควายตัวอื่นๆ สรุปคือควายหายไปหนึ่งตัว เจ้าของก็เดินหาจนไปพบควายเหลือแต่ซากไม่ไกลจากแพที่พักนัก เสือตัวนี้ณ.วันนี้ก็ยังยิงมันไม่ได้ตามหาตัวไม่เจอ แต่พรานหลายคนในนั้นพูดตรงกันว่าอีกไม่นานต้องได้ตัวแน่ เพราะเมื่อมันเคยหาอาหารได้แบบง่ายๆแล้ว มันคงไม่ไปไหนไกลแน่
 ไม่มีอะไรครับที่เล่าให้ฟังก็เพราะสงสารเสือ เพราะแค่ช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ ผมเองจะได้ข่าวเสมอๆว่ามีเสือถูกยิงตาย อย่างน้อยก็ปีละตัวหรือสองตัว และถูกส่งขายไปในราคาแค่ตัวละหมื่นกว่าบาทเท่านั้น ผมมีความฝันอยู่ว่าอยากเห็นเสือเดินอยู่ในป่า แล้วก็อยากเห็นมหิงสาเดินอยู่ในป่า สัตว์สองชนิดนี้มันคงจะดูสวยและสง่างามมากเวลามันอยู่ในที่ของมัน ไม่เหมือนอย่างที่เราเห็นในกรง
 เห็นในกระทู้เรานี้มีหลายท่านเหมือนกันที่ชอบเดินป่า เอาไว้มีโอกาศต้องมารวมตัวเที่ยวป่าบ้างแล้วครับ แต่ผมบอกไว้ก่อนน่ะผมมันคนอ้วนเดินได้ไม่ไกลมากก็หอบต้องยอมแพ้แล้ว ใครที่เดินเก่งๆก็มาเลยครับ มาลองเดินวัดฝีเท้ากับพรานของผมหน่อย คนนี้แกเดินไม่รู้จักเหนื่อย คนอะไรฟะบ้าจริงๆ แต่ก็ดีครับเพราะไปทีไรได้กินอาหารป่าทุกครั้งเลย แต่ที่อร่อยสุดสำหรับผมที่เคยกินมาผมว่าไม่มีอะไรอร่อยเกินกว่าตะกวด(บ่องตัน)อีกแล้ว

[FABBRI]

รูปที่เหลือ

จานท้ายของ .416 Rigby คือ .590 นิ้ว ของ .375H&H คือ.532นิ้ว  ของ 9 ม.ม. คือ .473 นิ้ว
             

[FABBRI]

   ส่วนไรเฟิลที่โลดแล่น ใน Inter Net  และ Guns Digest นั้นถ้าเป็นแบบลูกเลื่อนก็ ซื้อแบบมาจาก มูเซอร์ เป็นส่วนใหญ่ แล้วมาตัดต่อ GMO บอกว่านี่ของข้าแน่แท้ ส่วน ปืนป้ำและ ปืนโอโต้ก็ ฝีมือ ท่าน จอน เอ็ม บราวนิ่ง เป็น ส่วนใหญ่ มีอะไรลืมอีกหรือเปล่า
     อ้อ ปืนลูกเลื่อนที่ตัดต่อ GMO ได้สุดยอด ก็ต้องยกให้ Springfields 1903  Winchester Mod 54 & 70 Pre 64  Weatherby Mark V   Ruger Mod 77  ปืนเหล่านี้เป็นปืนที่ดี และดัดแปลงแก้ไข มาจาก เมาเซอร์ มากบ้างน้อยบ้าง ในช่วงแรกๆ  ปัจจุบันที่ ดีก็มี Dakota  Mod 76  Kimber Mod 89  และ  McMillan  เป็นต้น 
  เรามาว่าจุดใหญ่ ที่จะเล่าดีกว่า ก็ เรื่องกระสุนไงเล่า ที่สุดของที่สุด ของกระสุนปืนในจักวาลนี้ ต้องยกให้แยงกี้ นี้ มีออกมาทุกอาทิตย์ ดี ที่ เกิดน้อยกว่า ประชากร แยงกี้ ที่เกิด ทุกๆ 11 วินาที ตอนนี้ก็ปาเข้าไป 300 ล้านแล้ว  สงสัย 911 ตายไปมาก เลยต้องตั้งหน้าตั้งตาป้ำแหลก

          เอาจะเล่าเรื่องกระสุนดันกลายเป็น การเมือง เรื่องรัก นักเลงพระ ไปฉิบ แยงกี้ ออกแบบกระสุนปืนได้เยี่ยมยอด ต้องยกให้ กระสุนปืนพก เพราะ ที่ออกแบบมาแล้ว เช่น .45 Long Colt .45 Acp 357 Mag 38 spe .44 Mag  และ สุดยอด ลูกกรด .22 บรรดานี้ หาที่ติมิได้จริงๆ ส่วนที่  พัฒนาจาก ยุโรป แล้วได้เยี่ยม เช่น 9 มม เป็นต้น
      กระสุน ปืนไรเฟิลเล่ามีมากมาย ทั้งดี และไม่ดี เกิดง่ายตายเร็วก็มาก แก่เร็วตายช้า ก็มีมากมาย  แต่ไอ้ที่เป็น กำเนิด สายพันธุ์ บริสุทธิ์ น้อยมาก ที่ยังนิยมก็มี .44-40 .45-70 และ กระสุนล่าสัตว์ที่รุนแรงที่สุด ก็ .405 วิน แรงปะทะ กว่า 3000 ก็ใหญ่มากพอแล้ว สำหรับ หมีกริสซี่ และ ควายไบสั้น เพราะ มีเท่านี้ให้ล่า นอกนั้นก็พวกกวาง และ มูส นอกเหนือจากนั้น ก็ ม้าอารี

             ไอ้หมอนี้โม้อีกแล้ว เพิ่งเล่าไปหยกๆว่าแยงกีมีกระสุนเป็นร้อยแบบ แล้วจะว่าไม่มีได้ไง  กระสุน ต่างๆ ที่ ท่านทั้งหลายได้รู้จักนั้นส่วนมากหรือทั้งหมดตัดต่อ GMO มาจากกระสุนแถบยุโรปทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็น .30-06 อันเกียงไกล .308 ที่ภาคภูมใจ .223 เป็นกระสุนที่บอกได้เกือบเต็มคำว่านี่ของข้าที่ออกแบบมาฆ่า พวก ลาตินหรือ ตะวันออกกลาง ตายสบายๆ แต่ พวก เวียดกงไม่ค่อยยอมตาย
      ทำไมแยงกี่มีกระสุนมากมายหลายขนาด ดับแล้วเกิดหรือ เกิดไม่นานก็ดับ ไม่เหมือนแถบยุโรป ที่เกิดช้ามาก แต่ไม่ค่อยจะดับ เพราะ อะไร ตามมา ตามมาใกล้ๆจะเล่าให้อ่าน
    ท่านคงจำได้ ว่า หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองแล้ว มีปืนเหลือใช้เป็นจำนวนมากส่งเข้าไปในอเมริกา โดยเฉพาะตระกูล เมาเซอร์ นั้นมากมาย ราคาไม่ต้องพูดถึง ถูกมาก ยิ่งเป็นปืนเก่าๆที่มีแต่ Action แล้วราคาอาจถูกกว่าเนื้อย่างสักจาน ดังนั้น  การออกแบบกระสุน ขึ้นมานั้นก็ต้องอาศัยปืนเหล่านี้ คงไม่มีใครบ้าพอที่จะทำปืนขึ้นมาและกระสุนประหลาดๆ ออกมาให้หมดทั้ง กระสุนและปืนพร้อมๆกัน  แม้แต่โรงงานปืน ท่าน วิน และ ท่าน เรมี่ ก็ไม่เล่นด้วย พี่แกวันๆขายแต่ปืน แล้วดูหน้าทดสอบกระสุนตามหนังสือปืน ว่ามีใคร เสี่ยงตายชงกาแฟ(อัดกระสุนเอง) จนเข้าที่เข้าทางแล้วมายิงทดสอบ จากนั้นดูว่ามันน่าจะอยู่ในความนิยมไหม จึงค่อยติดต่อ ขอซื้อแบบ มาทำกระสุนและแล้วก็พะยี่ห้อลงไปว่าของข้าเอง ส่วนปืนที่หลัง แต่ส่วนมากมักจะใช้ ของเดิมที่มีอยู่ เพียงแต่เปลี่ยนลำกล้องเท่านั้น ไม่ต้องมาลองผิดลองถูกเอง เสียค่าใช้จ่ายโดยใช่เหตุ
   ข้าพเจ้าจะเล่าแค่ 2-3แบบ ต้นตระกูลเท่านั้น เพราะ เราๆท่านๆ คนรักปืนรู้จักกันดี ต้นตระกูลที่จะเล่าก็มี 7 ม.ม. เมาเซอร์  .375 H&H MAG และ .416 Rigby ที่เล่าเฉพาะไก่สามอย่าง ก็ เพราะ คนกินชอบสั่ง แต่คนขายไม่ค่อยจะยอมทำตามสั่ง สุดท้ายก็หนีไม่พ้น แม่นางครีโอ ของ นาย ชูวิท ก็ต้องปรุง เพราะคนนิยมชมชอบ  อย่าคิดมาก ๆ
      เอาตื่น มาว่ากันต่อ 7 X57 และ 8x57  เมาเซอร์ นั้น ดังที่เรารู้ว่า เป็นกระสุนที่ใช้กับ ปืนเมาเซอร์ 93 และ 98 และ ท่านแยงกี้ไปซื้อแบบเขามา 98 มาตัดต่อ แก้ไข ทำเป็น 1903 Springfields  ก็อยู่ในช่วงที่กำลังก่อร่างสร้างตัวแถม เพิ่งจน สงคราม กับกระทิงดุหลังจากนั้น ก็ใช้ .30-40  Krag –Joorgensen แค่ 2-3 ปีก็ไม่ได้เรื่องมีขอบจานท้ายไม้เหมาะอย่างยิ่งที่จะใช้กับปืนลูกเลื่อนและ ปืนบรรจุเอง ก็เลยเอาเจ้า 7x57 นั้นมาตัดต่อ Gmo เป็น .30-03 ไม่นานนัก ก็เป็น .30-06  โดย จานท้ายเท่าเดิม .473 นิ้ว ข้าน้อยมักเน้นที่จานท้ายมากเพราะมันเป็นส่วนสำคัญที่สุดสำหรับปืนลูกเลื่อน ที่จะทำให้ กระสุนกระชับแน่นไม่ต้อง ออกแรง ขมิบ ขยายความยาวจาก 57ม.ม. เป็น 63ม.ม. จากนั้นก็ หาหัวกระสุน ขนาด .30 นิ้ว หรือ 7.62 ม.ม. หัวแหลมท้ายเรียว และ ก็ได้รับความนิยมอย่างรวดเร็ว เพราะปืนเมาเซอร์ เก่าๆที่มีอยู่ก็แค่ เปลี่ยนลำกล้องเท่านั้น ส่วนอื่นๆแถบจะไม่ต้องเปลี่ยนอะไรเลย
   .30-06 กระสุนอันระบือลือลั่นนี้ มีโรงงานปืนมากมายที่ทำปืนออกมาขาย เพราะเป็นกระสุนที่ทหารใช้  ทหารที่เคยใช้มาทั้งในสงครามหรือนอกสงคราม ก็ยังคงชมชอบ เมื่อจะซื้อปืนล่าสัตว์ ก็ซื้อปืนขนาดนี้ และยิ่ง นายรูสเวล เอาไปยิงสิงห์โต ที่ อัฟริกา ด้วยแล้ว ก็ยิ่งดังเข้าไปใหญ่ และนอกจากนั้น ยังมี แบบและน้ำหนัก หัวกระสุนให้เลือกมากมาย น่าจะมากที่สุดเท่าที่มีการออกแบบมา ตั้งแต่ 55 Grains -  250 Grains มันใช้ล่าสัตว์ ตั้งแต่ขนาดเล็กระยะไกล จน สัตว์ ใหญ่ขนาดกลาง แต่พี่ไทยเรา เล่น ตั้งแต่กระรอกยันช้างหรือกระทิง ด้วยกระสุนขอ ของเหลือใช้สงครามที่ต้องทำลาย ไม่ต้องเล่ามากนะ
  แล้วมันสำคัญอย่างไร ที่สำคัญ เพราะมันเป็นต้นกำเนิด ของกระสุนที่เราๆท่านๆรู้จักกัน ในเชิงพานิชและทางทหารต่อมา ดังต่อไปนี้

[Choltit]

 

[Iamshootinghere]

ขออนุญาติถามครับ.นกของเป้าบินมีกี่ขนาดครับเห็นใน CD H&H sporting clay มี 2 ขนาดภาษาอังกฤษไม่แข็งแรงครับ

สำหรับระบบมาตรฐาน (Skeet, Trap, และ Double Trap) จะใช้นกขนาดเดียวครับ คือ เส้นผ่าศูนย์กลาง 110 mm

ส่วนสำหรับ Sporting Clay นั้นจะมีหลายขนาด หลายแบบ และหลายสีมากครับ

ขอบคุณพี่ Iamshootinghere มากครับ...สำหรับข้อมูล พอดีลองค้นดูขนาดเป้าที่ใช้ในเกม  Sporting Clay มาเพิ่มเติมไม่รู้ถูกต้องหรือไม่..
เป้าบินแบบต่างๆมีดังนี้..
 1.Standard มีรูปร่างแบบจานรองถ้วย(saucer)   มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 110 mm สูง 25~26 mm น้ำหนัก 105 กรัม ใช้ในการแข่งขันทั้งระบบมาตรฐาน (Skeet, Trap, และ Double Trap) และ Sporting Clay...
2. Midi  มีรูปร่างเหมือนแบบมาตรฐานแต่มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 90 mm...
3. Mini  มีขนาดเล็ก เส้นผ่านศูนย์กลาง  60 mm สูง 20 mm...
4. Battue  มีลักษณะบางและเรียบ เส้นผ่านศูนย์กลาง 110 mm เป้าแบบนี้จะบินเร็วมาก และตกพื้นเร็ว..
5. Rabbit หรือเป้ากระต่าย มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางเท่าแบบมาตรฐาน แต่จะหนากว่าและแบนเหมือนล้อซึ่งทำให้กลิ้งได้เร็วและไกล..
6. ZZ หรือแบบซิกแซก เป็นเป้าขนาดมาตรฐานสองอันติดกันให้เป็นลักษณะใบจักร เวลาบินจะซิกแซกทำให้ยิงยาก

ขอบคุณท่าน Mosino ที่ช่วยขยายความครับ ขออนุญาตแก้ไขเพิ่มเติมนะครับ
 Battue นี่ลักษณะตามที่กล่าวไว้ครับ แต่วิถีบินคือ จะเริ่มจากบินแนวนอนครับ พอไปซักระยะนึงมันจะตั้งตัวเองขึ้น แล้วมันก็จะบินในลักษณะแนวตั้งครับ ถ้ายังงงอยู่ Sporting Clay คราวหน้า เชิญที่สนามครับ เพราะเราสั่งเข้ามาแล้ว

ส่วนตัว ZZ นี่ผมไม่แน่ใจในชื่อของมันน่ะครับ แต่เท่าที่ท่าน Mosino พูดมาเหมือนจะเป็น 2 ตัวน่ะครับ คือมันจะมีตัวนึงที่เป็นเป้าซ้อน พอดีดออกมาซักระยะนึงมันจะแยกตัวออกจากกันกลายเป็นเป้า 2 เป้าครับ ส่วนอีกตัวนึงจะเป็นลักษณะคล้ายๆใบพัดครับ แล้วจะบินเหมือนเฮลิคอปเตอร์ จะมีทั้งที่ใบพัดเป็นพลาสติกเหนืยว แล้วยิงเป้าที่อยู่ตรงกลาง และก็ แบบที่เป็นใบพัดเปลาะ ยิงให้ใบพัดแตก เหลือตรงกลางไว้ครับ

[STeelShoTS]

ไม่ได้เข้าเวบหลายวัน  กลับมาอีกที ร่ายยาวเล่าไรเฟิลของคุณอา สนุกมาก สงสารก็แต่ม้าอารี...

[kat]

ไม่อยู่สามวันพี่FABBRIร่ายยาวเลยครับอ่านแล้วสนุกมากครับ หยุดสามวันหนีไปเที่ยวมาครับ เพื่อนชวนไปเดินป่า ไอ้เราก็ไม่เคยเดินเคยแต่ขับรถเข้ายั่งนี้ต้องขอลองหน่อย อ่านหนังสือเดินป่ามาหลายเล่มมันจะต้องมันส์เหมือนในหนังสือแน่ๆ เช๊คน้ำหนักเครื่องหลังอย่างดี มีดเอยเปลเอยและอื่นๆ ก่อนเข้าแต่งตัวกันอย่างหล่อใครมาเห็นว่าไอ้นี่มืออาชีพแน่ ออกเดินทางตอนแรกเดินตัดลำธารก่อน ต่อมาเริ่มตัดขึ้นเขา(มอ) มีแต่ป่ารกๆทางเดินเป็นด่านสัตว์จากการเดินเปลี่ยนมาไต่ใช้เกียร์โฟร์วิลตะกายขึ้นไปเรื่อยๆ ขึ้นไปได้ไม่เท่าไรหน้าซีดปากเขียวหายใจไม่ทัน(เป็นกันหลายคน)ขอนั่งพักก่อน นั่งคิดไม่เห็นมันเหมือนในหนังสือเลยวะ เอ้าไปต่อเค้าบอกถึงเมื่อไรได้กินข้าว เดินไปได้หน่อยต้องร้องขอพักกันอีก ก็มันเหนื่อยเต็มกลืน มีอีกกี่ก๊อกรีดออกมาให้หมด มันมีแต่ขึ้นสูงอย่างเดียวไม่มีลงบ้างเลย ห้าชั่วโมงผ่านไปฟ้าเริ่มจะมืด กำลังนะหมดไปนาน แต่ใจยังไปเพราะหิวข้าว คนนำทางบอกว่าใกล้จะถึงแล้ว(บอกแบบนี้ตั้งแต่กลางทางแล้ว) มองขึ้นไปบนเนินไม่เห็นว่าจะสุดตรงไหนเลย ฟ้ามืดแล้วบอกว่าอีกสามร้อยเมตรจะถึงแล้ว ผมเดิน(ไต่)กันแบบคนไม่มีวิณญาญ์แล้วหนามจะเกี่ยวไม้จะบาดไม่รู้เรื่องเลย สามร้อยเมตรเดินไปพักไปกว่าจะถึงอีกร่วมชั่วโมง เห็นที่แคมป์ส่องไฟบอกทางให้ รอดตายแล้วโว้ย พอถึงที่ทิ้งเป้หลับน๊อกไปร่วมชั่วโมง ตื่นมาหิวก็หิวแต่ก็กินไม่ลงเพราะเหนื่อยจัดกินข้าวได้นิดเดียว ก็เริ่มผูกเปลนอนคุยกัน ได้ไม่นานฝนก้เริ่มลงเม็ดที่นี้พี่เรางัดแสงโสมมาไหว้เจ้าที่ ถวายเสร็จได้แป๊ปเดียวฝนเทลงมาโคลมเบ้อเร้อไม่ต้องหลับต้องนอนกันแล้ว(ไม่รู้บนว่ายังไง) รีบช่วยกันขึงผ้าใบกันฝน นั่งหลับนกหลบฝนอยู่ใต้ผ้าใบยันเช้าเลย ช่วงสายคนนำทางชวนไบเดินเที่ยวป่าใกล้มีแต่คนบ่ายเบี่ยงไม่ไป(ก็ใกล้ๆของพี่แกพวกผมเดินกันรากเลือด)นั่งๆนอนๆทำกับข้าวกินกันจนเย็นก็ตั้งวง(ไม่ต้องบอกนะว่าเข้าป่าต้องตั้งวงอะไร) เสร็จสรรพเมาได้ที่ก็หลับน๊อกยันเช้า(โชคดีมากคืนนี้ฝนไม่ตก)เป็นการหลับชนิดที่เรียกว่ามันส์มาก ขาลงพวกบอกว่าเดินสบายลงอย่างเดียว เนื่องจากคืนก่อนฝนตกมันเลยไม่สบายอย่างที่คิดลื่นชนิดแทบจะไหลตกเหวไปหลายครั้ง เดิน(ไหล)กันลงมาตลอดทางได้แต่คิดว่านี่ตรูขึ้นมาได้ยังไงวะชันขนาดนี้ แต่ก็ยังสบายกว่าขาขึ้นมาก สุดท้ายใช้เวลาสามชั่วโมงกว่าก็ลงมาถึงข้างล่าง(คนนำทางบอกเขาเดินชั่วโมงเดียว)เจอลำธารตอนขาเข้า ทิ้งเป้โดดน้ำกันทั่วหน้า   เป็นวันหยุดที่แสนสาหัสมากแต่ก็เป็นประสบการณ์ที่ไม่รู้ลืมเหมือนกันคุยกันกับเพื่อนไม่เอาอีกแล้วเที่ยวแบบนี้ทรมานบรรเทิงจริงๆ อ้าต้องขอจบเท่านี้ก่อนเดีวยจะไปโทรนัดเพื่อนอีกว่า ไอ้ที่โหดกว่านี้นะมีอีกไหมจ๊ากๆๆๆๆ

[STeelShoTS]

เหอๆ ตั้งแต่ร่วมกระทู้ปืนแฝด ฟังประสบการณ์จากคุณอา FABBRI หลายท่านอยากสวมบทนายพรานกันใหญ่..
..ของผมมีพายเรือยิงนกด้วยนะ หน้างี้แดดเผาเกรียมเลย..

[FABBRI]

ครับ ขณะที่เราปีนเขา เหนื่อย สุดๆ นอนตากฝนไม่เป็นอันหลับ อันนอน อาหารก็ไม่ได้ถูกปากเลย นั่งตากแดด ในเรือ สุดแสนจะร้อน โอ้ชาตินี้ตูข้าทำไมต้องมาลำบากลำบนขนาดนี้ อยู่บ้าน มีห้องเย็นๆให้นอนมีที่นอนนุ่มๆ กินอาหารถูกใจปาก พอออกจากป่าจากทุ่งมาได้ สาม วัน มีคนชวนไปใหม่ ก็แฮๆ เมื่อไรละ จะได้เตรียมของ เป็นวงจรเช่นนี้
 คนเรา ถ้าได้ กลิ่น ดินปืน กับ กลิ่นไอดินกลิ่นไอน้ำ แล้ว ยากที่จะหันหลังให้

[Kasalong]

 ส่งข่าวให้พี่FABBRI ครับ ช่างมีดที่ชื่อ ซอหน่ำตึก แห่งเมืองแม่ฮ่องสอน ตอนนี้แกไม่อยู่แล้วครับพี่ ผมเพิ่งมีโอกาสไปเที่ยวแม่ฮ่องสอนมา กะจะขอซื้อมีดแกซักเล่ม....  อ้อ... ที่ไม่อยู่ คือไม่รู้แกย้าย หรือไปใหนนะครับ แต่ถามพี่คนดอยแกบอกว่า ตอนนี้ แกไม่อยู่แล้ว.... D:

[FABBRI]

      .308 วิน หรือ 7.62 นาโต้  ก็เอาเจ้า .30-06 มาตัดปลอกให้สั้นลงเพื่อลด น้ำหนัก และ ความยาวปลอก จุดประสงค์เพื่อ การส่งกำลังบำรุง นำไปได้มากกว่าและกินเนื้อที่น้อยกว่า ปืนที่ใช้ก็ ชุดโครงสร้างสั้นลงทำให้เหมาะกับปืนสงคราม ทั้งเล็กและใหญ่ แต่ น้ำหนักหัวกระสุน ความเร็ว แรงปะทะ ยังคงเดิม แต่การยิงตามความเห็นส่วนตัวแล้วยิง .30-06 แรงถีบ เป็นแบบมีมารยาท แต่ .308 วินนี่ เป็นการถีบ อันหาสกุลไม่ได้เลย รวมถึงกระสุนอีกหลายๆแบบที่ ท่าน วิน ซื้อแบบ หรือ ดัดแปลง เอาไปทำปืนขาย สาเหตุเพราะ ช่องว่างในปลอกกระสุนมีจำกัด ทำให้การเผาไหม้รวดเร็วและออกแรงดันหัวกระสุนให้รีบๆออกไปอย่าชักช้านัก ห้องเผาไหม้น้อยลงแต่ปริมาณดินปืนไม่เปลี่ยนแปลง ไม่เหมือนกระสุนแถบยุโรป ที่มักจะมีปลอกกระสุนที่ยาวมีช่องว่างมากทำให้การเผาไหม้ค่อยเป็นค่อยไปอย่างที่ควรจะเป็นแล้วจึงดันหัวกระสุนออกไปอย่างนุ่มนวล ถ้าท่านใดมีความเห็นเป็นอย่างอื่นก็ ส่งข่าวด้วยครับ 
 หลังจากได้ .308 วินแล้ว ก็มี การ นำไป ออกแบบกันสนุกสนาน ทั่วโลก บีบให้เล็ก ขยายให้ใหญ่ หัวนะ แต่ตัวยังเท่าเดิม ตัวอย่างเช่น .243 วิน (ตัวนี้ดีมาก).358 วิน  6.5-08 เรมี่ 7-08 เรมี่ เป็นต้น
  ถ้าเอาตัวเต็มๆ ของ .30-06 มาบีบเข้าขยายออก แต่ความสูงรูปร่าง องค์ เอว ไม่เปลี่ยนมากนัก ก็ .270 วิน ที่ออกแบบ ได้ยอดเยี่ยม มีการใช้ทั่วโลกทั้งๆที่ไม่ได้ใช้กับปืนทหาร  และ กระสุน ขนาดอื่นๆ ที่ลงท้ายด้วย 06 ก็ใช้ปลอกของ .30-06 ทั้งนั้น
การใช้ล่าสัตว์ เป็นปืนชั้น สัตว์สองเท้าและ  สัตว์กีบเท่านั้น สำหรับพรานตาน้ำข้าว
        ต่อไปก็ บรรดา แม็กนั่ม นั้น ก็เอา .375 H&H มาตัดต่อแต่คนที่ทดลองทำ ก็ อาศัยปืนเมาเซอร์ เก่าๆมา แต่งหน้าลูกเลื่อน แล้วเอาเจ้า .375 ที่ปลอกยาวมาก มาเด็ดหัวทิ้งบ้างไม่เด็ดบ้าง แต่ นาย วินนี่แกเด็ดเสียหมด คือตัดตั้งแต่บ่าทิ้ง ก็กลายเป็น .458 วินแมก แล้ว จากนั้นก็บีบปลายให้เล็กลง มีทรวดทรงองค์เอวไม่ทื่อเป็นกระบอกข้าวหลาม เหมือน .458  ก็กลายเป็น .338 บีบลงไปอีก กลายเป็นกรรมกรต่างดาวเลย หัวเล็กตัวใหญ่ ม้อต้อ ก็ .300     และบรรดากระสุนเหล่านี้ ก็สุดยอดถีบ แถมตบอีกต่างหาก  ส่วนท่าน เรมี ก็เอามาไม่ตัดต่อ ก็ 7MMRem Mag  8 mmRem Mag  .416 Rem mag  ส่วนท่าน นาย เวร ก็ ตั้งแต่ .257 Wea Mag .270Wea  Mag  .300 Wea Mag .340 Wea Mag
กระสุนเหล่านี้ก็เอาตัดต่อจาก .375 H&H Mag เป็นต้น

[kat]

      .308 วิน หรือ 7.62 นาโต้  ก็เอาเจ้า .30-06 มาตัดปลอกให้สั้นลงเพื่อลด น้ำหนัก และ ความยาวปลอก จุดประสงค์เพื่อ การส่งกำลังบำรุง นำไปได้มากกว่าและกินเนื้อที่น้อยกว่า ปืนที่ใช้ก็ ชุดโครงสร้างสั้นลงทำให้เหมาะกับปืนสงคราม ทั้งเล็กและใหญ่ แต่ น้ำหนักหัวกระสุน ความเร็ว แรงปะทะ ยังคงเดิม แต่การยิงตามความเห็นส่วนตัวแล้วยิง .30-06 แรงถีบ เป็นแบบมีมารยาท แต่ .308 วินนี่ เป็นการถีบ อันหาสกุลไม่ได้เลย รวมถึงกระสุนอีกหลายๆแบบที่ ท่าน วิน ซื้อแบบ หรือ ดัดแปลง เอาไปทำปืนขาย สาเหตุเพราะ ช่องว่างในปลอกกระสุนมีจำกัด ทำให้การเผาไหม้รวดเร็วและออกแรงดันหัวกระสุนให้รีบๆออกไปอย่าชักช้านัก ห้องเผาไหม้น้อยลงแต่ปริมาณดินปืนไม่เปลี่ยนแปลง ไม่เหมือนกระสุนแถบยุโรป ที่มักจะมีปลอกกระสุนที่ยาวมีช่องว่างมากทำให้การเผาไหม้ค่อยเป็นค่อยไปอย่างที่ควรจะเป็นแล้วจึงดันหัวกระสุนออกไปอย่างนุ่มนวล ถ้าท่านใดมีความเห็นเป็นอย่างอื่นก็ ส่งข่าวด้วยครับ 
 หลังจากได้ .308 วินแล้ว ก็มี การ นำไป ออกแบบกันสนุกสนาน ทั่วโลก บีบให้เล็ก ขยายให้ใหญ่ หัวนะ แต่ตัวยังเท่าเดิม ตัวอย่างเช่น .243 วิน (ตัวนี้ดีมาก).358 วิน  6.5-08 เรมี่ 7-08 เรมี่ เป็นต้น
  ถ้าเอาตัวเต็มๆ ของ .30-06 มาบีบเข้าขยายออก แต่ความสูงรูปร่าง องค์ เอว ไม่เปลี่ยนมากนัก ก็ .270 วิน ที่ออกแบบ ได้ยอดเยี่ยม มีการใช้ทั่วโลกทั้งๆที่ไม่ได้ใช้กับปืนทหาร  และ กระสุน ขนาดอื่นๆ ที่ลงท้ายด้วย 06 ก็ใช้ปลอกของ .30-06 ทั้งนั้น
การใช้ล่าสัตว์ เป็นปืนชั้น สัตว์สองเท้าและ  สัตว์กีบเท่านั้น สำหรับพรานตาน้ำข้าว
        ต่อไปก็ บรรดา แม็กนั่ม นั้น ก็เอา .375 H&H มาตัดต่อแต่คนที่ทดลองทำ ก็ อาศัยปืนเมาเซอร์ เก่าๆมา แต่งหน้าลูกเลื่อน แล้วเอาเจ้า .375 ที่ปลอกยาวมาก มาเด็ดหัวทิ้งบ้างไม่เด็ดบ้าง แต่ นาย วินนี่แกเด็ดเสียหมด คือตัดตั้งแต่บ่าทิ้ง ก็กลายเป็น .458 วินแมก แล้ว จากนั้นก็บีบปลายให้เล็กลง มีทรวดทรงองค์เอวไม่ทื่อเป็นกระบอกข้าวหลาม เหมือน .458  ก็กลายเป็น .338 บีบลงไปอีก กลายเป็นกรรมกรต่างดาวเลย หัวเล็กตัวใหญ่ ม้อต้อ ก็ .300     และบรรดากระสุนเหล่านี้ ก็สุดยอดถีบ แถมตบอีกต่างหาก  ส่วนท่าน เรมี ก็เอามาไม่ตัดต่อ ก็ 7MMRem Mag  8 mmRem Mag  .416 Rem mag  ส่วนท่าน นาย เวร ก็ ตั้งแต่ .257 Wea Mag .270Wea  Mag  .300 Wea Mag .340 Wea Mag
กระสุนเหล่านี้ก็เอาตัดต่อจาก .375 H&H Mag เป็นต้น

ขออนุญาติพี่FABBRIครับ เคยได้ยินมาว่าปลอกสั้นๆอ้วนๆของ.308win ยิงแม่นกว่า 30-06 เนื่องจากปลอกกระสุนสั้นและอ้วน จะเกิดการเผาไหม้ในดินส่งกระสุนได้สมบูรณ์แบบกว่า เลยทำให้ชารท์ดินส่งกระสุนได้น้อยกว่า ทำไห้แรงทีบน้อยกว่าในนำหนักกระสุนที่เท่ากันครับ ผิดถูกอย่างไรช่วยพิจารณาด้วยครับ

[kat]

ครับ ขณะที่เราปีนเขา เหนื่อย สุดๆ นอนตากฝนไม่เป็นอันหลับ อันนอน อาหารก็ไม่ได้ถูกปากเลย นั่งตากแดด ในเรือ สุดแสนจะร้อน โอ้ชาตินี้ตูข้าทำไมต้องมาลำบากลำบนขนาดนี้ อยู่บ้าน มีห้องเย็นๆให้นอนมีที่นอนนุ่มๆ กินอาหารถูกใจปาก พอออกจากป่าจากทุ่งมาได้ สาม วัน มีคนชวนไปใหม่ ก็แฮๆ เมื่อไรละ จะได้เตรียมของ เป็นวงจรเช่นนี้
 คนเรา ถ้าได้ กลิ่น ดินปืน กับ กลิ่นไอดินกลิ่นไอน้ำ แล้ว ยากที่จะหันหลังให้

โดนใจใช่เลยครับผม

[บัญญัติ]

ครับ ขณะที่เราปีนเขา เหนื่อย สุดๆ นอนตากฝนไม่เป็นอันหลับ อันนอน อาหารก็ไม่ได้ถูกปากเลย นั่งตากแดด ในเรือ สุดแสนจะร้อน โอ้ชาตินี้ตูข้าทำไมต้องมาลำบากลำบนขนาดนี้ อยู่บ้าน มีห้องเย็นๆให้นอนมีที่นอนนุ่มๆ กินอาหารถูกใจปาก พอออกจากป่าจากทุ่งมาได้ สาม วัน มีคนชวนไปใหม่ ก็แฮๆ เมื่อไรละ จะได้เตรียมของ เป็นวงจรเช่นนี้
 คนเรา ถ้าได้ กลิ่น ดินปืน กับ กลิ่นไอดินกลิ่นไอน้ำ แล้ว ยากที่จะหันหลังให้

โดนใจใช่เลยครับผม

อ้าว.นึกว่าจะเข้ดเสียอีก... ทริปหน้าพักใกล้แหล่งน้ำหน่อยสนไหม..