THE DOUBLE GUN & RIFLE CONNOISSEUR

[FABBRI]

ตาคนนี้ เป็นมืออาชีพครับ คือมีอาชีพถ่ายรูปปืน กับพิมพ์หนังสือขาย

และ อาชีพ ดำน้ำ อันไหนไม่รู้ แก ก็ข้ามทำเป็นลืม หรือ คนเล่าไม่อยาก ให้ลง แกก็ไม่ลง คนอ่าน เลยงงเป็นไก่ตากุ้งยิง

  รุ่น SHO กระบอกสุดท้ายหมายเลข 75456 ทำเมื่อ ปี 92 เจ้าของคือ Meuro Perazzi
     
       รุ่น  DHO กระบอกสุดท้าย หมายเลข 5549 เมื่อปี 1984

 และทั้งสองรุ่น หยุดการผลิตถาวร ถอนจาก โฆษณา ชวนเชื่อ เมื่อปี 1993

เพราะ มีคนบ้าสั่งทำ เมื่อปี 1989 ทั้งพ่อทั้งลูก พอกว่า จะทำให้ จะทำให้ จนบัดนี้ ไม่เห็นเงา ข้ออ้างคือ หัวหน้าช่างแผนกนี้ตาย แต่ภายหลังเราไปพบ ช่างคนนี้ ทำงานที่ FARMAS

  อยากดูรูป ก็ไม่บอก เดี๋ยวจัดให้

[ลูกซองสั้น]

ตาคนนี้ เป็นมืออาชีพครับ คือมีอาชีพถ่ายรูปปืน กับพิมพ์หนังสือขาย

และ อาชีพ ดำน้ำ อันไหนไม่รู้ แก ก็ข้ามทำเป็นลืม หรือ คนเล่าไม่อยาก ให้ลง แกก็ไม่ลง คนอ่าน เลยงงเป็นไก่ตากุ้งยิง

  รุ่น SHO กระบอกสุดท้ายหมายเลข 75456 ทำเมื่อ ปี 92 เจ้าของคือ Meuro Perazzi
     
       รุ่น  DHO กระบอกสุดท้าย หมายเลข 5549 เมื่อปี 1984

 และทั้งสองรุ่น หยุดการผลิตถาวร ถอนจาก โฆษณา ชวนเชื่อ เมื่อปี 1993

เพราะ มีคนบ้าสั่งทำ เมื่อปี 1989 ทั้งพ่อทั้งลูก พอกว่า จะทำให้ จะทำให้ จนบัดนี้ ไม่เห็นเงา ข้ออ้างคือ หัวหน้าช่างแผนกนี้ตาย แต่ภายหลังเราไปพบ ช่างคนนี้ ทำงานที่ FARMAS

 อยากดูรูป ก็ไม่บอก เดี๋ยวจัดให้

เย้ นึกว่าเป็นปืนที่หาดูไม่ได้ซะแล้ว ผมขอจองแถวหน้าสุดนะพี่

[FABBRI]

  เอารูปล้วนๆนะ  และ ห้ามมีคำถาม เพราะไม่มีคำตอบให้ขอรับ












   ของแถม น้ำจิ้ม

[ลูกซองสั้น]

พี่ Fabbri ครับ รูปล่างสุด มีตัวหนังสือ เขียนว่าอะไรครับ ตัวเล็กไป อ่านไม่ออก

[FABBRI]

น้ำจิ้ม เป็นแค่เครื่องปรุงแต่ง ไม่ใช่อาหารจานหลัก อย่าสนใจมาก ดูแล้วก็ผ่านๆไป

[ลูกซองสั้น]

ผมมองเห็นรางๆว่า Ennio Mattarelli นะครับ จะข้ามไปเฉยๆได้เหรอ ไม่ดีมั่ง

[o/uboy]

อยากได้น้ำจิ้มจังเลยครับ

[ลูกซองสั้น]

ผมพอจะมองเห็น forend iron ชัดๆแล้ว ปืน Fabbri นี่นา

[o/uboy]

วันนี้เงียบจังเลยครับ ทำไงดีวันนี้ไม่รู้เป็นอะไรเกิดอยากกินมังคุดกับขึ้นมาครับ

[kat]

ช่วงนี้ฝนตกทุกวัน บรรยากาศเลยดูเงียบเหงาศึมๆนะครับ

[Been]

ช่วงนี้ฝนตกทุกวัน บรรยากาศเลยดูเงียบเหงาศึมๆนะครับ

     หาเบียร์เย็นๆสักลัง  นั่งลูบๆคลำๆน้องนางสองรู  น่าจะพอคลายเหงานะคุณ Kat

[ลูกซองสั้น]

ก่อนอื่น ผมลืมบอกชื่อเต็มของ SHO ไปครับ  SHO ย่อมาจาก Sovrapposto, Holland, Oro ครับ

Perazzi-Fabbri  SHO เป็นโมเดลที่โด่งดังมาก และต้องถือว่าเป็นโมเดลที่มีความต้องการซื้อสูงสุด (ในยุคนั้นครับ) แต่ ความสามารถของโรงงาน Perazzi-Fabbri ในปี 1964 ที่จะผลิตปืน SHO ออกมาขายตามความต้องการของนักยิงปืนก็น้อยมาก ทำไม่ทันขาย  SHO มีต้นทุนในการผลิตสูงมาก และผลิตได้ช้า ทำออกมาเท่าไหร่ก็ไม่พอกับความต้องการของนักยิงปืน  

Daniele Perazzi เคยมีความคิดที่จะเป็นเจ้าของโรงงานปืนแข่งที่ดีที่สุด มองเห็นเหตุการณ์ในปี 1964 ปีที่นักยิงปืนทั่วโลกเรียกร้องหาซื้อปืนแข่งสุดยอดของตน เป็นเรื่องที่ไม่ควรจะพลาดโอกาส น้ำขึ้นให้รีบตัก ถ้ามีคนอยากซื้อปืนของตัวเองสัก 100 กระบอก ก็อยากเนรมิตออกมาให้ได้แบบทันตาเห็น ขืนมัวแต่ชักช้าประดิบประดอย คนซื้อก็เซ็งหายอยากกันเท่านั้น เรื่องอย่างนี้ Daniele เลยมีความคิดอยากขยายโรงงานครับ ยิ่งทำได้มาก ก็ยิ่งกำไรมาก

Ivo Fabbri ในปี 1964 ยังไม่รวยนะครับ แต่ว่ามีอุดมการณ์สูงสุด ตนเองเป็นเด็กวิศว รักที่จะเห็นความก้าวหน้าแห่งวงการปืนแฝด อยากจะผลิตปืนที่ดีเลิศ ยิงได้ตลอดชาติ ไม่มีวันพัง ของดีไม่เห็นจะต้องมีมากๆ  ปืนของตนต้องไม่ใช่ปืนโหล พวกสินค้า mass product ไม่อยู่ในความคิดของตน

อันที่จริง เรื่องความเห็นทางธุรกิจไม่ค่อยตรงกัน มีมาตั้งแต่รู้จักกันแล้วครับ แต่ว่า Ivo เอง ต้องการใช้โรงงานของ Daniele เป็นสถานที่ทำปืนสุดยอดในความคิดของตน ซึ่งตอนที่โรงงานของพวกเขาเกิดใหม่ๆ ไม่ต้องรีบผลิตปืนแบบตอนนี้นี่ครับ นี่มันชักไม่ค่อยถูกใจของ Ivo ซะแล้ว

[ลูกซองสั้น]

ผมคิดว่า คงจะมีหลายคนอยากรู้ว่าปืน perazzi-Fabbri ที่บอกว่าผลิตออกมาน้อยมากหนะ ทำออกมาขายได้กี่กระบอกกัน จากข้อมูลทะเบียนของโรงงาน พบว่าปืนที่ถูกบันทึกไว้ ว่าตีตรง Perazzi-Fabbri ถูกผลิตออกมาเพียง 335 กระบอกเท่านั้นครับ โดยการผลิตปืนในชื่อของ Perazzi-Fabbri หยุดลงในปี 1965

ทำไมเอ่ย? 

อย่างที่ได้เล่าให้ฟังแล้วครับ Daniele อยากขยายโรงงาน แล้วปั้มปืนออกมาขายให้มากที่สุด โอ  ใช้เงินมากโขนะ จะมาใช้มือช่าง ยืนถูตะไบ หรือมาขัดไม้เหลาพานท้ายทีละกระบอก ไม่ทันกินแน่ๆ มันต้องลงทุนซื้อเครื่องกลึงเจ๋งๆ แล้วจ้างช่างฝีมือมามากขึ้น ออกแบบ ออกรุ่นมากๆรุ่นเข้าไว้ เวลานักยิงปืนเดินเข้าโรงงงานมา แล้วอยากได้ปืนที่ยิงแม่นเป็นตาเลเซอร์ มันสมควรต้องมีเครื่องจักรเครื่องมือพร้อมให้บริการทันที ทำปืนเสร็จในวันเดียวเลย เรียกว่า มาถึงโรงงานแล้วสามารถรับปืนในฝันกลับบ้านได้ในวันนั้นเลย 

ในปี 1965 Mattarelli กำลังดังสุดขีดครับ ยิ่งมี order สั่งซื้อปืนแชมป์เข้ามามากมาย อยากจะทำอะไรก็ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก สองสหายเลยได้มีโรงงานใหญ่ในฝัน ก็คือโรงงานที่ตั้งอยู่ ณ. สถานที่ปัจจุบันนี้แหละครับ โดย Mattarelli นั่นแหละ เป็นคนไปหาเงินกู้มาให้

เอ๊ะ อย่านี้ เราควรจะเรียกว่า โรงงาน Perazzi ใครสร้างนะ ถ้า Mattarelli ไม่ออกโรงหาเงินกู้มาให้ โรงงานของ Daniele Perazzi น่ากลัวยังอยู่ชั้นใต้ดินมั่ง

เดือนกันยายน ปี 1965 สามสหายชาวอิตาเลี่ยน เลยร่วมหุ้นกันตั้งโรงงานทำปืนใหม่ โดยมีหุ้นส่วนเท่าๆกัน คนละหนึ่งในสาม ก็มีหุ้นคนละเท่าๆกัน และได้ตั้งชื่อโรงงานใหม่ว่า MAP อ่านแวบแรก ใครๆก็ต้องเข้าใจไปว่า M ต้องย่อมาจาก Mattarelli แน่ๆเลย อันที่จริง ในตอนนั้น Daniele กับ Ivo ต้องการจะมอบเกียรติยศอันนั้นให้กับ Mattarelli จริงๆ แต่ Mattarelli ไม่เอา บอกว่า ปืนสุดยอดของพวกเรา (พวกเขาสามคนไง) กำเนิดที่ห้องใต้ดินบ้านของ Daniele ก็น่าให้เกียรติอันนี้กับ Daniele แฮะๆ ก็เป็นที่ถูกใจของ Daniele ไปครับ  ดังนั้นโรงงานใหม่ของพวกเขาเลยได้ชื่อว่า MAP/Daniele Perazzi

MAP ย่อมาจาก Manifattura Armi Perazzi

[ลูกซองสั้น]

โรงงาน MAP ในช่วงแรกๆ ปี 1965 ก็ผลิตแต่ปืน sidelock ล้วนๆครับ ทั้ง DHO และ SHO อย่างที่บอกไว้แล้ว ปืน sidelock มีกลไกชุดลั่นไกอยู่ในแผ่น side plate ซึ่งแม้นจะสามารถถอดออกมาได้ แต่ก็ยังใช้เวลาในการถอดใส่นาน
 
Mattarelli เอง อยากได้ปืนแข่งที่สามารถถอดชิ้นส่วนภายในและสามารถซ่อมได้ในเวลาอันรวดเร็ว เพราะในการแข่งขันยิงเป้าบินในโอลิมปิค นักกีฬาสามารถซ่อมแซมปืนของตนได้ ในกรณีที่ปืนเสีย และต้องซ่อมให้เสร็จภายในสิบนาทีเท่านั้น ความคิดอันนี้เอง นำพาให้ทั้งสามคนร่วมกันออกแบบปืนแฝดซ้อนแข่งขันรุ่นใหม่ ปืนรุ่นนี้สามารถถอดชุดลั่นไกออกมาได้ง่ายๆ MAP เริ่มผลิตปืนรุ่นนี้ออกขายตั้งแต่เดือนธันวาคมปี 1966

ปืนแข่งรุ่นใหม่นี้ เกิดมาเพื่อเป็นปืนแข่งโดยตรง และมีเป้าหมายคือส่งลงแข่งในโอลิมปิคปี 1968 ที่ Mexico เลยได้รับชื่อรุ่นว่า MX 8 ครับ

[FABBRI]

 

            เหงาจัง เงียบ ฉี่
 
        เพราะ ฉี่ไม่พ้น หัวแม่ตีน
 
        ต้องปลุกระดม
 
        กันหน่อย ให้ คึกคัก

        มันหดหายไปหมด

        ลบได้นะครับ[/color]