จากกระทู้แรกของผม
http://www.gunsandgames.com/smf/index.php/topic,16960.0.html เป็นอันว่าบ้านผมถูกขโมยงัดไปแล้วเมื่อ 6/6/49 ครับ
ลำดับเหตุการณ์คือผมกับภรรยาขับรถจากที่ทำงานกลับถึงบ้านประมาณ 18.30 น.(ฝนแถวบ้านเริ่มตก)พอภรรยาเปิดประตูรั้วบ้านก็เจอผ้าห่มที่ปกติอยู่ในห้องนอนมากองอยู่ที่ประตูรั้วบ้าน ก็ถามผมว่าเมื่อเช้าเอาผ้าห่มออกมารึเปล่า ผมก็บอกว่าจะเอาออกมาทำไม ? เท่านั้นแหละครับ รีบจอดรถ และเดินสำรวจรอบ ๆ บริเวณบ้าน อ้อ..บ้านเดี่ยวชั้นเดียวครับ (ยังไม่ได้ติดเหล็กแหลมรอบรั้ว เพราะช่างยังไม่เสนอราคา) ประตูบ้านไม่มีร่องรอยงัดแงะ เดินไปเรื่อย ๆ ก็เห็นห้องนอนถูกรื้อค้น เดินต่อไปอีกเจอร่องรอยแล้ว เหล็กดัดหน้าต่างถูกงัด รวบรวมสติกดแจ้ง 191 แล้วเข้าไปสำรวจทรัพย์สินในบ้านคร่าว ๆ บริเวณโถงใหญ่ (ตรงจุดนี้อยู่ตรงที่มันงัดเข้ามา) มันไม่ได้แตะต้องอะไร ของยังอยู่เดิมทั้งหมด มันมุ่งตรงไปที่ห้องนอนอย่างเดียว ประตูห้องนอนเปิดอยู่ ไฟในห้องก็เปิดอยู่ ตู้เสื้อผ้า ลิ้นชักเก็บของมีค่าถูกรื้อค้น ข้าวของกระจัดกระจายเต็มห้อง เท่าที่สังเกต (ผมยังไม่ได้แตะต้องที่เกิดเหตุ) กล้องดิจิตอลหาย (สายชาร์ตกับซอฟแวร์ยังอยู่) กับเงินสดอีกจำนวนหนึ่งหายไป ส่วนทรัพย์สินมีค่าอื่น ๆ ในลิ้นชัก ภรรยาย้ายไปเก็บที่ปลอดภัยแล้ว เจ้ากล้องตัวนี้ผมถ่ายภาพรายการทรัพย์สินที่อยู่ในบ้านตั้งแต่มันมาครั้งที่ 2 ไว้ยังไม่ทันเอาเซฟลงคอมพ์ เพราะคอมพ์เสียส่งซ่อมอยู่ ก็ถูกขโมยไปซะก่อน
หลังจากนั้นก็รอ จนท.ตำรวจ สน.โชคชัยประมาณ 15 นาที ก็มากัน จนท.ตำรวจถ่ายภาพที่เกิดเหตุ สอบถามเหตุการณ์เบื้องต้น ตรวจสอบบิริเวณบ้านโดยละเอียด แล้วจึงให้ไปแจ้งความที่โรงพัก ต่อจากนั้นกองพิสูจน์หลักฐานนิติวิทยาศาสตร์เข้ามาเก็บรอยนิ้วมือแฝงและถ่ายภาพที่เกิดเหตุ กว่าจะเสร็จก็ราว ๆ 23.00 น. นอนกันไม่หลับเลยครับ
สรุปกันว่า 1.มันคงเผ่นออกไปตอนที่ผมขับรถเกือบถึงบ้าน มันต้องมีคนดูต้นทางคอยโทรหามัน เพราะในห้องนอนมีบางตู้ที่มันยังไม่ได้แตะต้อง 2.ผ้าห่มที่อยู่หน้าบ้านน่าจะเตรียมเอาไว้ห่อของอะไรซักอย่างแต่เจ้าของบ้านกลับมาก่อนเลยรีบเผ่นหนี นี่มันหนีออกหน้าบ้านเลยรึเนี่ย ?
เหตุการณ์เมื่อ 7/6/49 ไปแจ้ง serial No.กล้องเพิ่มเติม พิมพ์ลายนิ้วมือเจ้าทุกข์ เพื่อแยกออกจากรอยที่พฐ.เก็บไป ติดต่อร้านทำเหล็กแหลมล้อมรั้วไอ้เจ้าแรกไม่เอามันแล้ว ติดต่อบริษัทสัญญาณกันขโมย 2 อย่างนี้ก็ร่วม 70,000 บาท (เฮ้อ...ปืน 1 กระบอกเลยนะเนี่ย)
เหตุการณ์ดูท่าว่าจะผ่านไปด้วยดี 19.30 น.รับประทานอาหารเย็น เสร็จราว ๆ 20.30 น. เจ้าลูกชายโทรมาจากบ้านย่าถามไถ่เหตุการณ์ของวันนี้ คุยโทรศัพท์กันเสร็จ ผมก็เดินมาออกสูบบุหรี้ อัดควันได้เฮือก 2 เฮือก ก็ต้องสะดุ้งโหยงขนลุกซู่ เฮ้ย...นั่นใครจุดบุหรี่วางทิ้งไว้ที่เทอเรสวะ เรียกภรรยามาดูก็ถามว่าของผมวางลืมไว้รึเปล่า ผมบอกว่าจะบ้ากันใหญ่แล้วถึงแม้บุหรี่ยี่ห้อเดียวกัน แต่ของผมซองก่อนทานข้าวมันหมดไปแล้ว ก็ไอ้ซองที่เพิ่งจุดสูบเนี่ย...ก็ให้ภรรยาออกไปซื้อแล้วเพิ่งเปิดสูบมวนนี้แหละ แล้วระยะเวลาที่ทานข้าวและคุยโทรศัพท์ก็ประมาณครึ่งชั่วโมง มันนานพอครับถ้าบุหรี่มวนนั้นผมวางลืมไว้เองต้องมอดหมดมวน แต่นี่มอดไปได้ประมาณ 1 เซ็นต์ครึ่ง ครับ กดโทร.หา ผกก.สน.โชคชัย สั่งการให้ลูกน้องมาก่อน เก็บบุหรี่ไว้เป็นหลักฐาน สักพักท่าน ผกก.ก็มาสอบถามว่าสุนัขไม่เห่าบ้างเหรอ ไม่เห่าครับ ท่านก็สันนิษฐานว่ามันคงปีนเข้ามาจากที่เดิมเพราะด้านนั้นจะไม่เห็นคนภายในบ้าน พอจะเข้ามาในบ้านต้องผ่านห้องทานข้าวจึงเห็นเจ้าของบ้านจะรีบผละออกโดยวางบุหรี่ทิ้งเอาไว้ครับ เมื่อคืนนี้ก็นนอนไม่ค่อยหลับอีกแล้ว...
เจ้าหน้าที่ตำรวจที่มามักจะถามว่าอยู่กัน 2 คน ไม่มีอะไรไว้ป้องกันตัวเลยเหรอ ไม่มีหรอกครับ ภรรยาผมยังไง ๆ ก็ไม่ให้ซื้อสาเหตุเพราะว่าผมเป็นคนที่นิสัยไม่ยอมคน และค่อนข้างใจร้อน กลัวไปต่าง ๆ นานา อีกอย่างส่วนตัวผมก็ไม่รู้ว่า กว่าจะเก็บเงินได้อีกก้อนจะต้องสูญเสียอะไรไปอีกหรือไม่ เพราะหมดไปกับรั้วเหล็กแหลมกับสัญญาณกันขโมยซะแล้ว เหนื่อยหัวใจเหลือเกินครับ
สำหรับคุณ CT_PRO4 หากเข้ามาอ่านผมต้องขอประทานโทษด้วยครับที่ไม่ได้โทร.ไปฝากข้อความยอมรับเลยครับว่ามึนจริง ๆ ครับ
