บทเรียนภาษาอีสาน

[GLOCK 45]

แฮงรถ โฟววิน ยกสูงๆขับเคลื่อน 4 ล้อ สีดำ ติดฟิลม์มืดๆนะ ไผกะแนมบ่เห็น ต่อไปคั่นมีผู้สาว ต้องยืมรถอ้าย worth โลด จ้างกะแนบบ่เห็น คั่นบ่ไซ้บันไดปืนเบิ่ง หึยยส์ ปานรถถัง 

[worth]

แฮงรถ โฟววิน ยกสูงๆขับเคลื่อน 4 ล้อ สีดำ ติดฟิลม์มืดๆนะ ไผกะแนมบ่เห็น ต่อไปคั่นมีผู้สาว ต้องยืมรถอ้าย worth โลด จ้างกะแนบบ่เห็น คั่นบ่ไซ้บันไดปืนเบิ่ง หึยยส์ ปานรถถัง

             ฟรีครับ ...........แต่ในรถมีกล้องเพียบ..................

[GLOCK 45]

  ไผอยากดัง มาเด้อ มานั่งรถอ้าย worth โลด

[จอบหลอย-รักในหลวง]

ลองไปยืมอีหลีซะบ้อ

[หินเหล็กไฟ]

มาเอาวิบากบ้านข่อยนี้  สิแถมสาดวัดให่ดอก 

[น้าเสก คนเดิม]

แมนเจ่าบ่ อ่านข่าวมื้อเซ้านี่

[สหายแป๋ง คนดง]

เลื่องรถเลื่องสาดบ่หน้ามีปันหาดอกผมว่า  สำคันแต่ว่าสิหาผู่สาวทางได๋ไปนอนนำ  สิไคแหน่แต่ซุมปากเกี้ยงเว้าเปนคืออบต.ลังหม่องหยู่ตี้เนาะ  นอนกับผู่สาวฮอดในรถตื่นมาไทบ้านเห็นเหมิด  เว้ามาอยากอายแทนเด้

[lek]

เลื่องรถเลื่องสาดบ่หน้ามีปันหาดอกผมว่า  สำคันแต่ว่าสิหาผู่สาวทางได๋ไปนอนนำ  สิไคแหน่แต่ซุมปากเกี้ยงเว้าเปนคืออบต.ลังหม่องหยู่ตี้เนาะ  นอนกับผู่สาวฮอดในรถตื่นมาไทบ้านเห็นเหมิด  เว้ามาอยากอายแทนเด้

คึดฮอดเมาหลายตำม่านรูด     เลี้ยวเข้าลืมเบรคหม้อน้ำแตก     หม้อแนวอื่นบ่เป็นหยังเมาเนาะ   ตำซะตำซาย

[andaman]

คือบ่มีผู้ใด๋เสนอคำศัพท์อีสานเพิ่มเติมเข่ามา   ข่อยคึดบ่ออกวาสิเสนอคำใด๋

[สหายแป๋ง คนดง]

คือบ่มีผู้ใด๋เสนอคำศัพท์อีสานเพิ่มเติมเข่ามา ข่อยคึดบ่ออกวาสิเสนอคำใด๋

    บ่มีเวลาเสนออ้าย  ตอนนี้ผมสุดปาน"จกคก"

[หินเหล็กไฟ]

เสนอคำว่า  อ้อยต้อย
แปลว่าเป็นดังเช่นเดียวกัน
เช่น ซุมหมู่นี้เป็นคนมีปืนยาวเหมือนกันอ้อยต้อย
คือมีแต่ปืนยาวเหมือนกันเหมิด 

[lek]

เสนอคำว่า    มิดอิ่มซิม     แปลว่า   เงียบไม่เห็นมีอะไร

[lek]

 สุดยอดของเกียรติยศคือการ '...ไม่ขอรับเกียรติยศใดๆ ทั้งสิ้น…'
 
15 พฤษภาคม พ.ศ. 2550 00:01:00
 

กรุงเทพธุรกิจออนไลน์ :    ความเรียบง่ายเป็นเรื่องยากเย็นที่สุดสำหรับมนุษย์

ดังนั้น เมื่อท่านผู้หญิงพูนศุข พนมยงค์ เขียน "คำสั่งถึงลูก" ด้วยลายมือของตัวเองเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 2541 ก่อนที่ท่านจะถึงแก่อนิจกรรมอย่างสงบเมื่อวันที่ 12 พฤษภาคมถึง 9 ปีข้อหนึ่งว่า

"ไม่ขอรับเกียรติยศใดๆ ทั้งสิ้น..."

จึงเป็นความเรียบง่ายปล่อยวาง และเป็นการตอกย้ำถึงคุณค่าของมนุษย์ที่ประเสริฐแท้

เพราะเกียรติยศของคนนั้นอยู่ที่ใจของตน มิได้พึ่งพาการป่าวร้องของคนอื่น ไม่ว่าเสียงป่าวประกาศนั้นจะสูงด้วยยศถาบรรดาศักดิ์เพียงใดก็ตาม

ท่านผู้หญิงพูนศุข สั่งไว้ในกระดาษหนึ่งแผ่นนั้นว่า

"ไม่มีการสวดอภิธรรม ทั้งนี้ ไม่รบกวนญาติมิตรที่ต้องมาร่วมงาน"

และ "ไม่รบกวนญาติมิตรไม่ว่าจะเป็นดอกไม้หรือเงินช่วยทำบุญ..."

นี่คือความเชื่อส่วนบุคคลของคนที่ได้เห็นโลกมานาน (สิริอายุ 95 ปี 4 เดือน 9 วัน) พอสำหรับคู่ชีวิตของรัฐบุรุษอาวุโสปรีดี พนมยงค์ อดีตผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ในรัชการที่ 8 หัวหน้าคณะเสรีไทย และผู้ประศาสน์การคนแรกของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์และการเมือง

เพราะท่านผู้หญิงพูนศุข ใช้คำว่า "ไม่รบกวนญาติมิตร" ถึงสองครั้งในข้อความไม่ยาวนักสำหรับให้ลูกหลานดำเนินการเมื่อท่านชีวิตหาไม่แล้ว

เพราะดอกไม้ และเงินช่วยทำบุญนั้นล้วนเป็นเพียงแค่ "การแสดงออก" ที่ดูเหมือนจะเป็นความต้องการของเจ้าของพิธีการมากกว่าที่จะแสดงถึงความรู้สึกผูกพัน และระลึกถึงจากคนที่ยังมีชีวิตอยู่ต่อผู้จากไป

"วัตถุ" ย่อมมิอาจจะทดแทนหรือสะท้อนถึงความรู้สึกจากจิตใจได้...จึงไม่ควรจะกลายเป็น "สิ่งจำเป็น" ที่จะต้องนำออกแสดง

การสวดอภิธรรมคือการบอกกล่าวถึงสิ่งที่ดีงามต่อกันสำหรับคนอยู่และคนไป...หากใจรัก และเคารพต่อกันแล้ว ความจำเป็นที่จะต้องไปปรากฏตัวเพียงแต่ได้มาแสดงตนในพิธีจึงไม่มี

แต่หากมีพระที่ผู้วายชนม์นับถือมาแสดงธรรมกถาในพิธีไว้อาลัยสำหรับผู้ที่มาร่วมงาน ก็ย่อมจะมีความหมายมากกว่าสำหรับผู้อยู่ข้างหลัง

นั่นคือเนื้อหาของข้อ 5 ใน "คำสั่งถึงลูก" 10 ข้อที่ท่านผู้หญิงพูนศุขเขียนไว้ให้ลูกๆ ดำเนินการเมื่อ "แม่สิ้นชีวิต"

ที่แสดงถึงความมุ่งมั่น จริงจังและรอบคอบของท่านคือคำสั่งข้อสุดท้าย

"ขอให้ลูกทุกคนปฏิบัติตามที่แม่สั่งไว้อย่างเคร่งครัด ไม่ต้องฟังความเห็นผู้หวังดีทั้งหลาย...ลูกๆ ที่ปฏิบัติตามคำสั่งของแม่จงมีความสุขความเจริญ"

ท่านผู้หญิงพูนศุข คงจะรู้จักสังคมไทยดี และคงเคยได้เห็นว่า "ผู้หวังดี" ที่ทำให้ความเรียบง่าย และความถูกต้องแปรเปลี่ยนไปเป็นคนละเรื่องละราวได้อย่างไร

เพราะสุดท้าย ประโยคที่ว่า "ไม่ขอรับเกียรติยศใดๆ ทั้งสิ้น" นั้นคือคำอธิบายทุกประเด็นในชีวิตของสุภาพสตรีผู้อุดมด้วยเกียรติแห่งความเป็นคนดี คนจริงและคนยึดมั่นในหลักการผู้นี้อย่างสุดยอดแล้ว
 

 
 
   
 
 
 

[หินเหล็กไฟ]

นับถือครับ

[สหายแป๋ง คนดง]

  อีหยังว่ะเปิดมื้อได๋หยู่หน้า 3 มื้อนั้น  ซุมพี่น้องซาวลาวไปทางได๋เหมิด
   พากันฮู้จักแหน่บ่คำว่า"โสถิ่ม"