เรียนถามเรื่องมีด

[USP40]

เชิญเพื่อนๆพี่ๆน้องนะครับ
ช่างทำมีดในไทยที่ดังๆมีกี่ท่านและทำมีดในรูปแบบไหนครับ    จากที่ผมเห็นมีช่างบางท่านทำใบมีดได้สวย  แต่เงาเป็นกระจก แบบนั้นคงซื้อไปเก็บได้อย่างเดียว ใช้ทำอะไรไม่ได้  วัสดุที่ใช้ทำ คุณภาพเป็นอย่างไรเล่าให้ฟังบ้างครับ 

[รัตตรา]

ช่างไทยทำ...มีครับแต่ที่รู้จัก...เขาบอกว่าการขายเอาแน่นอนไม่ได้...คนกลุ่มใหญ่...ชอบของนอก...

มีดที่แต่งเป็นเงา...ทำด้วยแสตนเลสปัดมัน...ผิวกระจก....ใช้จริงได้.....

ถ้าเป็นตำหนิ...ก็เอาไปเก็บรอยตำหนิ...แล้วปัดมันใหม่....

ของผมออกแบบไว้สองอัน....ทำด้วยตนเอง.....ด้วยแสตนเลส..

ทิ้งไว้ร้านคุณ...วินัย...อรัญญิก...อยุธยา...ยังไม่ได้ไปรับคืนมาเลย...เห็นขัดมันไว้...ปล๊าบ...ผิวกระจกเลย..

[suradate]

ของผมช่างเจียบ uthaibovi ครับ เป็นแบบขัดเงาเหมือนกัน ไม่ค่อยกล้าเอาไปสมบุกสมบันมากนักกลัวไม่สวยนะครับ อีกอย่างครับ รักมาก เลยหวงมากครับ

[51]

จ่าตุ่ม ช่างทำมีดด้วยมือ เจ้าของฉายา มีดเทวดา

ดาบตำรวจ ไพโรจน์ ทิมแท้ (จ่าตุ่ม)     
ผู้ขีดเส้นใต้ให้ชีวิตตนเองหันเหออกจากราชการมุ่งสู่ถนนสายศิลปิน
"จ่าตุ่ม"  ลืมตาดูโลกบนผืนดินไทยที่จังหวัดเพชรบุรี เมื่อปี พ.ศ.2492
จนเติบใหญ่เข้าสู่วัยฉกรรจ์  ได้เข้ารับราชการอยู่ในหน่วยที่เรียกว่า...
หน่วยปฏิบัติการพิเศษ รุ่นที่ 10  เริ่มจากการเป็นพลตำรวจสำรองพิเศษ
ในช่วงนั้นได้ออกปฏิบัติหน้าที่ราชการปราบปรามผู้ก่อการร้าย 
ไม่ว่าจะเป็นสมรภูมิ ทุ่งช้าง จังหวัดน่าน, สมรภูมิ ทุ่งสมอ
ซึ่งเป็น รุ่นแรกของสงครามที่  เขาค้อ
ก่อนแคมป์สน หรือแคมป์ วาย - 5 จะเกิดขึ้นเสียอีก

หน้าที่ของจ่าตุ่ม คือ "หน่วยพิสูจน์ทราบ"ซึ่งบางครั้งก็ต้องปะทะกับกับข้าศึกบ้าง
แต่ก็รอดมาได้ทุกครั้ง
หลังจากที่ ผกค.เข้ามอบตัวเหตุการณ์ก็กลับคืนสู่ปกติ


จ่าตุ่มต้องย้ายไปประจำที่ อ.แม่สอด เพื่อคุมการก่อสร้างทางเจดีย์โค๊ะอุ้มผาง
ภารกิจเสร็จสิ้นก็ได้ถูกย้ายไปประจำที่เขาบูโด เป็นพื้นที่รอยต่อ 3 จังหวัด
คือจ.ยะลา ปัตตานีและ นราธิวาส  สมัยที่มีการจับครูไปเรียกค่าไถ่ของโจร ขจก.


จากนั้นถูกส่งไปป้องกันชายแดน ตำบลน้ำเลียง อำเภอปัว จังหวัดน่าน
เนื่องจากประเทศลาวแตก ชาวลาวทะลักเข้ามาในไทยมาก
และถูกส่งไปอำเภอ บ้านสวน จังหวัด สุโขทัย
และเป็นงานเป็นงานเดิมคือปราบโจรฤดูแล้ง

เสร็จจากสุโขทัยได้รับคำสั่งส่งไปฝืกพิเศษที่ค่ายประตูผา  จังหวัดลำปาง
ฝึกจบหลักสุตร ผู้บังคับบัญชาได้ส่งไปประจำที่ อำเภอ บ้านไร่ จังหวัด อุทัยธานี
เพราะคอมมิวนิสต์แพร่ระบาดเข้าไปในอำเภอบ้านไร่
ภารกิจคือ คุมการสร้างทางสายบ้านไร่-แก่นมะกรูด

นั่นเป็นช่วงที่จ่าตุ่มใช้มีดหนักจริง ๆ จัง ๆ ( ประมาณ 2519 )
ต่อจากนั้นจ่าตุ่มถูกส่งไปอยู่ที่ตำบลน้ำซึมอำเภอเมือง จังหวัดอุทัยธานี
แล้วจ่าตุ่มก็ได้ทำเรื่องขอย้ายไปอยูที ่อำเภอห้วยคต


ด้วยประสบการณ์ป่าและลุงที่มีอาชีพเป็นช่างตีมีด ที่ จ.เพชรบุรี
เป็นชนวนที่ทำให้ "ลมหายใจแห่งมีด" เกิดขึ้นในเบื้องลึกของ "ศิลปินหลังตะไบ"
ในปี 2530 "จ่าตุ่ม" ได้เริ่มทำมีดอย่างจริงจัง
จนกลายเป็นการทุ่มเททั่งชีวิตและจิตใจให้แก่การทำมีด 


จนปี  พ.ศ. 2535 "จ่าตุ่ม" ต้องลาออกจากการรับใช้ชาติหน้าที่สุดท้าย
คือ หน่วยงานที่ ห้วยคต จังหวัด อุทัยธานี ได้ยศ ดาบตำรวจ จนมีเวลาที่เป็๋นของตนเองมากขึ้น
เพื่อสร้างมีดที่มีลมหายใจของเขา


http://www.customknifethailand.com/index.htm



จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น...
จากเรา...ซึมเศร้าฯ ทีม

[o/uboy]

ขออนุญาติพูดจากใจจริงตรงๆนะครับ(โดนด่าก็ยอม ) ผมว่ามีดที่ทำจากช่างบ้านเราผมมองไว้สองแบบใหญ่ๆครับ
1.มีดใช้งานราคาไม่แพงมากไม่เน้นรูปทรงและการออกแบบมากมายนัก เช่นของค่ายพระราม6. มีดแบบนี้ผมก็ว่าดีครับจะใช้ฟันอะไรก็ฟันมันเข้าไปไม่น่าเสียดายเท่าไร คุณภาพก็ดีแข็งแรงสมราคา ความสวยก็พอได้ครับ เหล็กก็พื้นๆไม่มีให้เลือกมาก
2.มีดCustom ครั้งนึงผมเคยอยากได้มีดงานฝีมือสุดยอดๆของบ้านเรา ก็ด้วยความที่ไม่รู้จักช่างดังๆที่ไหนเลยผมก็ใช้วิธีถามคนอื่นในเวปนี่ล่ะครับ สรุปได้ชื่อของร้านบ้านจ่าตุ่มมา(ขออภัยครับที่ลงชื่อจริง)ผมก็จัดการโทรไปทันทีด้วยความตื่นเต้น มีดที่ผมอยากได้นั้นผมก็อยากได้ทรงมีดแบบของยี่ห้อMercWorx Equatorian Chileผมก็จัดแจงส่งข้อมูลและรูปของมีดยี่ห้อนี้ไปที่บ้านจ่าตุ่มทันที หลังจากที่ร้านได้รับข้อมูลแล้วผมก็โทรไปคุยในรายละเอียดอีกครั้ง คำตอบที่ได้จากที่ร้านคือ ทำได้ครับพี่แต่เหล็กแบบที่พี่อยากได้หาไม่ได้นะครับ และใบมีดต้นแบบก็กว้างมากผมมีแต่ใบที่แคบกว่านี้ ผมก็บอกว่าไม่เป็นไรครับงั้นเอาเหล็กอะไรก็ได้ที่คุณมีแต่ขอให้ได้รูปทรงและขนาดที่ผมต้องการ และก็คุยกันต่อเรื่องด้ามว่าจะใช้อะไรทำดี
 เอาเป็นว่าผลสรุปก็คือผมไม่ได้สั่งทำครับ เพราะว่า1.เหล็กที่อยากได้ก็ไม่มี2.ด้ามที่ต้องการก็ไม่มี3.เรื่องสำคัญราคาน่าตกใจมากครับ ผมว่าไปซื้อของต้นแบบยี่ห้อจริงเลยดีกว่าเยอะ
 ผมว่ามีดCustomบ้านเราราคาไม่ถูกเลยนะครับ(ถ้าเทียบกับมีดของฝรั่ง)รูปแบบที่ทำออกมาขายก็มีจำกัด(เรียกว่าแทบไม่มีDesignดีกว่า) ผมเข้าใจของผมเองนะครับว่าอุปกรณ์ในการทำมีดของช่างที่บ้านเรานั้นเป็นตัวจำกัดขอบขีดของงานที่จะทำออกมาได้ เหล็กก็ต้องสั่งนำเข้าถึงทำให้ได้ต้นทุนที่สูง (ถ้าเข้าใจผิดก็ขออภัยนะครับและช่วยแนะนำด้วย)
 สำหรับผมถ้าจะซื้อมีดงามๆมาสะสมผมคงไม่ซื้อมีดบ้านเราแน่ครับ แต่ถ้าจะซื้อเอามาใช้งานก็ถือว่าคุ้มค่าครับ
 ที่สำคัญผมว่าหลังๆมาช่างบ้านเราเน้นการตลาดมากไปรึเปล่าแต่ไม่ค่อยสนใจเรื่องอื่นๆเท่าที่ควร

[51]

ราคา 1,900.- บาท ครับ โดยคุณเวลา ทศอุทัย  พิมพ์จำนวนแค่ 2,000 เล่มเท่านั้น

จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น...

[PU45™]

สรุปแล้วช่างทำมีดไทยฝีมือดีไม่แพ้ใครในโลก เพียงแต่ไม่มีโอกาสเปิดตลาดได้กว้างไกลนัก

[เอ็ม]

ผมอาจจะให้ความเห็นที่แตกต่าง........ ถือว่าแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันนะครับ

จุดด้อยที่ผมพบในมีดไทย คือ การชุบแข็งที่ไม่ได้มาตรฐาน เพราะชุบกันเอง ไม่มีเครื่องไม้เครื่องมือวัดอุณหภูมิเหล็ก จะมีก็แต่จ่าตุ่มครับ ที่ลงทุนซื้อเตาชุบเหล็กจากนอกมาใช้

ข้อต่อไป คือ เรื่องการเจียร และแต่งผิวครับ........ การแต่งผิวแบบกระจกนี่มีด Custom ดังๆในต่างประเทศก็ทำกันครับ........ อันที่จริงแล้วนับเป็นการแต่งผิวที่ยากที่สุดซะด้วยซ้ำ เพราะจะฟ้องฝีมือช่างเลยล่ะ......... พี่ทรักเกอร์แห่งเว็ป thaiblades เคยให้ผมชมมีดนอกที่แต่งผิวแบบนี้ เป็นมีดโบวี่ใบใหญ่........ เค้าเจียรใบได้เรียบมากๆ ส่องหน้าได้โดยเงาสะท้อนไปบิดเพื้ยนเลยครับ แต่ช่างบ้านเราเท่าที่ผมเห็น ยังเจียรใบกันไม่ค่อยเรียบครับ.......... ส่วนการแต่งผิวแบบอื่น เช่น การขัดผิวด้วยมือ (Hand Rubbed) หรือทำผิวซาติน บ้านเรายังไม่ค่อยจะนำมาใช้กัน

อีกข้อหนึ่งที่ผมเห็น คือ ช่างหลายคนไม่รู้จัก Geometry ของมีดดีพอ......... ทำให้มีดบางเล่มขาด Feature ที่น่าจะมีไปบ้าง......... สำหรับมีดพับ การวางตำแหน่งล็อก ลูกปืนล็อกใบมีด หมุดหยุดใบมีด ฯลฯ พวกนี้หากสนใจศึกษาจะพบว่า ควรวางให้อยู่ในตำแหน่งที่จะทำให้มีดมีความแข็งแรงทนทาน เสียดายช่างบ้านยังไม่สามารถเข้าถึงแหล่งความรู้เหล่านี้ได้ ทั้งๆที่ก็เป็นความรู้ที่เปิดกว้าง ไม่ใช่สูตรลับแต่อย่างใด........ พอเราจะไปบอก ช่างบางคนก็ไม่ค่อยจะรับฟังครับ

แต่ยอมรับว่ามีช่างมีดหลายคนที่ทำมีดได้ดีมากๆเลย......... คนแรกที่ไม่กล่าวถึงไม่ได้ ก็น่าจะเป็น ยุ่น เด็กหนุ่มที่พัฒนามีดจนได้ระดับสากล โดยตัวยุ่นเองได้เข้าเป็นสมาชิกของ Knifemaker Guild ในอเมริกาแล้วด้วย ทำให้มั่นใจในฝีมือได้เลย........ ช่างจุ๊ย (ลูกชายช่างทิน) ทำงานได้ดีจริงๆ เสียแต่ขี้เกียจไม่ค่อยจะลงมือเองครับ........ ช่างมาย คนนี้เพิ่งแจ้งเกิด แต่งานเข้าตากรรมการดี......... แค่ยกตัวอย่างครับ น่าจะมีช่างดีๆอีกหลายคน แต่ผมยังไม่รู้จัก หรือนึกไม่ออก

ผมเดินทางไปเยี่ยมช่างทำมีดมามากมายครับ....... จุดหนึ่งที่พวกเราไม่ค่อยอยากจะพัฒนาฝีมือ เพราะเขาทำมีดครัว พร้า อีโต้ ขายได้กำไรเล่มละ 10-20 บาท แต่วันนึงทำได้เกือบร้อยเล่มต่อครอบครัว วันหนึ่งๆเขาก็มีใช้อย่างน้อยสี่ซ้าห้าร้อย เลี้ยงครอบครัวให้พออยู่พอกินได้.......... แต่ถ้ามานั่งทำมีดดีๆวันนึงทำได้เล่มเดียว หรืออาจจะสองวันด้วยซ้ำ งานก็เครียดกว่ามาก ลูกค้าก็มีไม่มาก........ คิดแล้วจะไปพัฒนาฝีมือทำไม ทำมีดเหน็บขายได้กำไรมากกว่าเห็นๆ........ อุตสาหกรรมด้านนี้ของเราจึงไม่ค่อยพัฒนาไงครับ

ความเห็นอาจจะแตกต่างจากหลายๆท่านไปบ้าง........ อย่าถือสาเป็นความนะครับ......... ผมก็คนไทย รักชาติไทยครับ

[51]

งานนี้..ท่านเอ็มมาเอง...คริ คริ

จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น...

[o/uboy]

ขอบคุณคุณเอ็มครับที่เข้ามาให้ความกระจ่าง ต้องบอกว่าคุณเอ็มพูดและอธิบายแบบคนที่รู้เรื่องมีดจริงๆ อย่างผมนี่ก็งูๆปลาๆเพราะไม่ได้สนใจเรื่องมีดมากนัก ของอะไรที่เป็นของไทยแล้วดีเราก็ควรชื่นชมครับ แต่ถ้าไม่ดีพอเราก็ควรติชมถึงจะถูก


  เรียนถามขอความเห็นคุณเอ็มครับ คือตอนนี้ผมกำลังสนใจว่าจะซื้อมีดของ Shane Sibert(Particle Accelerator)อยู่ ผมกะว่าจะสั่งหลายทีแล้วก็ทำใจไม่ได้ซักทีผมว่ามันแพงไปหน่อย(สำหรับนักเล่นมีดแบบไม่จริงจังเท่าไรอย่างผม) คือมีดรุ่นนี้ก็ใช้เหล็กS30Vแบบเดียวกับ MercWorxรุ่นที่ผมซื้อมาแล้ว แถมรูปทรงก็คล้ายๆกันอีกแต่ราคาต่างกันตั้งเกือบ$200 ที่ผมปิ้งสุดก็คือความยาวใบมีดเพราะยาวถึง9 1/2นิ้วเลยทีเดียว ด้ามก็สวย ใบก็งาม สวยไปหมด
                                                     ขอความเห็นคุณเอ็มเกี่ยวกับมีดตัวนี้ด้วยครับ

[USP40]

ขอบพระคุณทุกท่านสำหรับความรู้ครับ  มีดไทยที่ผมซื้อเล่มแรก 20 กว่าปีก่อนเป็นมีดเดินป่าลักษณะมีดโบวี่คล้ายมีดของ ตชด มีร่องเลือดใบยาวประมาณ 10 นิ้วน่าจะได้ ด้ามไม้เป็นวงรี  ซองหนังแท้ซื้อจากหลังกระทรวง เอาไปพกเข้าป่าตอนที่อยู่ พล๙  เสียดายไม่ได้เก็บไว้ให้เพื่อนไปตอนปลดออกมา   มีดฝรั่งผมมีอยู่แค่ 4-5 เล่มและเป็นมีดถูกๆไว้ใช้งาน
มีดที่ผมเก็บสะสมไม่เอามาใช้งานเป็นมีดทำจากช่างไทย ทั้งหมดครับ มี 10 เล่มได้  ดาบไทยโบราณอีกแค่ 6 เล่ม ดาบไทยใหม่ 3 เล่ม  ช่างไทยมีดังติดระดับโลกก็คุณ ยุ่น ที่คุณเอ็มกล่าวถึงไปแล้ว   ทำมีดสวยมาก คุณภาพระดับอินเตอร์
เยี่ยมจริง  ท่านใดที่ชอบมีดงานฝีมือ คลาสต้อมลองดูงาน คุณยุ่น ดูนะครับ
ตัวผมชอบมีดใช้งาน  ตาไม่ถึงมีดสำหรับมีด คลาสต้อม  อยากเห็นช่างไทยก้าวหน้าครับ

[o/uboy]

แล้วเราจะติดต่อช่างยุ่นนี่ได้ที่ไหนครับ คือผมก็อยากสนับสนุนมีดไทยทำนะครับบอกตรงๆแต่ว่าที่เห็นๆมาไม่ไหวซะเป็นส่วนใหญ่ครับ และที่สำคัญแพงขนาดสู้ไม่ไหวครับ

[เอ็ม]

o/u boy
บอกตามตรง ไม่ค่อยอยากเชื่อเลยว่าคุณไม่ค่อยมีความรู้เรื่องมีดครับ แต่ละเล่มเล่นของแรงทั้งนั้นเลย

สำหรับ Particle Accelerator นั้นคุ้มที่จะซื้อหรือไม่ ผมตอบแทนไม่ได้ครับ.......... เอาเป็นว่า ผมใจไม่ถึงที่จะเล่นใบตายใหญ่ๆ ที่ราคาแพงๆครับ......... เพราะมีดพวกนี้ซื้อมาก็ต้องใช้งานหนัก ถ้าใช้แล้วมีดเสียหาย หรือแค่เป็นรอยคงทำใจลำบาก.......... ยิ่งมีดใบยาวเกือบ 10 นิ้วด้วยแล้ว แทบไม่มีโอกาสได้ใช้เลยครับ

สำหรับ S30V นี่ยังเป็นข้อถกเถียงกันอยู่ว่า เอามามีดใบตายใหญ่ๆอย่างนี้จะดีพอหรือไม่ เพราะเหล็กตัวนี้ค่อนข้างเปราะ แต่เจ้าตัวนี้ก็หนาตั้ง 1/4 นิ้ว ก็น่าจะไม่มีปัญหา แต่น้ำหนักสิ จะยกไหวมั้ยเนี่ย

มีโอกาสแวะไป Meeting กันมั่งสิครับ........ อยากเล่น MercWorx.......... หากเป็นได้กรุณาถ่ายภาพหลายๆมุม ไปลงใน Blade Gallery ของ Outdoors Webboard ให้หน่อยสิครับ.......... ให้เพื่อนๆได้เป็นแนวทางศึกษากันน่ะ

[o/uboy]

เดี่ยวพรุ่งนี้ถ่ายให้ดูครับ แล้วช่างยุ่นนี่เราจะติดต่อแกได้ที่ไหนครับ

[เอ็ม]

เดี่ยวพรุ่งนี้ถ่ายให้ดูครับ แล้วช่างยุ่นนี่เราจะติดต่อแกได้ที่ไหนครับ

แล้วจะส่ง PM เบอร์โทรไปให้ครับ

คุณ O/U boy ไปโพสท์ถามใน Outdoors Webboard ก็ได้นะครับ....... มีน้องที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านคุณยุ่น จะได้ติดต่อกันได้ง่ายๆเลย......... คุณยุ่นเองก็มาตอบคำถามในบอร์ดนี้เป็นครั้งคราวครับ



งานมีดบางส่วนของคุณยุ่น ที่น้องในบอร์ดเก็บมาไว้ครอบครองครับ........ ผมเห็นงานของคุณยุ่นแล้ว เทียบกับช่าง Custom เมืองนอกสบายๆ ราคายังถูกกว่ากันเกินครึ่งครับ........ ลืมบอกไปว่าคุณยุ่นเคยได้รับรางวัล Best Knife หรือ Best Design อะไรสักอย่างเนี่ย ใน Blade Show ด้วยนะครับ