ทุกครั้ง...ที่เกิดข่าวนี้เกิดขึ้น
......คนพูด เป็นบุคคลอีกชนชั้นหนึ่ง
.....คนพูด เป็นบุคคลที่มีคน ห้อมล้อม มีอาวุธปืน ที่ซ่อนพรางอยู่ในเสื้อสูท ห้อมล้อมคนที่พูดอยู่
.... คนพูด เป็นบุคคลที่ เวลาจะเดินทางไปไหน ...ไปที่ใด มีการรักษาความปลอดภัยให้ มีการวิทยุตำรวจบอกกันตลอดเส้นทาง
แล้วคนพูดนั้น เขาจะรู้ไหมว่า ความเป็นจริง ของบุคคลทั่วไป ที่อยู่ ในสังคมปกติ ของไทยนั้น จะมีความปลอดภัยเท่าคนพูดหรือไม่
.....เขาพูด เขาคิด โดยเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐาน เอาความเป็นอยู่ ของตัวเองเป็นที่ตั้ง ........
เขาไม่เคยเห็นผู้หญิง ที่รอแท็กซี่ รอรถเมล์ หรือต้องกลับบ้านเวลา 4 ทุ่ม 5 ทุ่ม ด้วยความจำเป็นจากการทำงานหนัก เป็นพนักงานบริษัทห้างร้านที่ต้องทำงานโอที เพื่อแลกกับเงินตรา และเสี่ยงอันตรายกับอาชญากรรม ในสังคมปัจจุบัน
.....เขาพูดโดยเขา ไม่เคยต้องเดินกลับบ้านกลางดึก เข้าซอยเปลี่ยวๆ เพียงลำพัง เพราะเวลาเขากลับบ้าน มีบริวาร ห้อมล้อมเต็มไปหมด ขนาดคิดจะไปดักยิง คนจะไปยิง ยังต้องคิดหนักเลยครับ.......
....เขาไม่มีลูกสาว ไม่มีเมียรัก ที่เดินเข้าบ้าน ดึกๆ ซอยเปลี่ยว เพราะ ถ้าเขามี เขาจะเข้าใจว่า ทำไม ต้องมีปืนไว้ให้อุ่นใจกันบ้าง เขาไม่เข้าใจ เพราะเอาตัวเองเป็นที่ตั้งนั่นแหละครับ ให้อภัยเขาเถอะ สมอง เขาคิดไม่ถึง
....แล้วเมื่อสมองเขาคิดไม่ถึง .... แล้วเขาเอาสมองอันเดียวกันนั่นแหละ มาบริหารบ้านเมือง ดูแลพวกเรา เนี่ยะนะ ...กรรม
จริง พวกมันทั้งหลายไปใหนมาใหน มีลิ่วล้อคุ้มกัน ลองให้มันไปเดินคนเดียวในซอยเปลี่ยวตอน 4 ทุ่มจะเป็นยังงัย
ก็นั่นซิครับ..... ก็เขาไม่เคยเกิดกับตัวเอง .... เขาก็เลยไม่เข้าใจ ......
ซอยเปลี่ยวๆ ดึกๆ..... มืดๆ ..... ข้างทางเป็นป่าหญ้า รกทึบ เป็นจุดซ่อนตัวที่ยอดเยี่ยม ที่พวกคนร้ายชอบใช้เป็นที่ซ่อนในการออกมาทำ มิดี มิร้าย ประชาชน ตาดำๆ อย่างเราๆ ..... ถ้ามีปืนซักนิด ... เอาเหอะ แม้ไม่ได้ยิง อย่างน้อย ก็ยังถือว่ามีเพื่อนอยู่ในกระเป๋า
เพราะจริงๆ แล้วอยากมีเพื่อนเดินด้วยนั่นแหละ แต่บางที หาเพื่อนเดินด้วยไม่ได้ หญิงสาวบางนาง จำต้องเดินคนเดียว เข้าซอยเปลี่ยวๆ ลึกๆ อา...... หญิงสาวเดินเข้าซอยเปลี่ยวตอน 4-5 ทุ่ม เพื่อกลับบ้าน .... เหยื่อของเรามาแล้ว .......
......แต่ให้ตายเหอะ เผอิญ.... ถ้าผมเป็นโจรหื่น ....รู้ดีอยู่ในซอยนี้ ว่าใคร เป็นใครบ้าง.....พอเห็นยายนี่เดินมา......
.....เอ..... วันนั้นเดินผ่านบ้านอีนังคนนี้ เห็นมันเอาปืนมาขึ้นลำเล่นที่หน้าต่างบ้าน..
??......เอ่อ..รอปล้ำคนอื่นดีกว่า
ผู้หญิงเหมือนกันแหละ .... ไม่ต้องมาเสี่ยงกับนังคนนี้ เผื่อมันพกเจ้าปืนนั่นมาด้วย.......
ถามว่า ในกลุ่มคนที่พูดเรื่องริบปืนนั้น ..... ลูกๆ หลานๆ พวกเขา ได้เดินเข้าซอยเปลี่ยว กันบ้างไหมหนอ ..
เห็นแต่ขับรถเก่ง....เร่งความเร็วเข้าซอยเปลี่ยวเหมือนกันแหละ แต่พวกอยู่ในรถ ขับเร็ว ..... พอถึงหน้าบ้าน
กะว่าจะรอให้เหยื่อเปิดประตูลงมา พวกเราจะได้เข้าไป ฉุดกระชาก ซะหน่อย .... เอ๋า.... ไม่ลงจากรถแฮะ ประตูบ้านมันเปิดเองได้ด้วย .... ขับรถเข้าบ้านฉลุย ไปเลย ....... ครับ พวกเขาจำเป็นต้องมีอาวุธปืน หรือเครื่องป้องกันตัว หรือครับ อยากถามพวกเขาเหมือนกันนะ...ว่าจะตอบพวกเราอย่างไร
