ไม่มีสิ่งใดซื่อสัตย์ต่อเราเท่ากับปืนและเครื่องกระสุนในมือเราอีกแล้วละครับ คิดถึงกลิ่นหอมของดินส่งกระสุน เสียงแซะๆแห่งการไดร์ฟราย ด้ามปืนลูกโม่เข้ากริปกระชับในง่ามมือ โอย.....โว้ย คิดถึงปืนลูกโม่สามแปดและสนาม สยปใ
ขอพระอวยพรทุกท่านครับผม
ไปโดนสาวแหม่มหลอกหรือครับ... ต่อว่าซะไม่เหลือดี...
แล้วที่ถ่ายรูปกับแหม่มแฟนชาวบ้าน... แฟนเขาว่าอย่างไรเล่าครับ... ฮา
คิดถึงคุณพลายแก้วเสมอ... ที่ร่ายร้อยแก้วจีบสาวข้ามทวีปน่ะ... เพื่อนๆพี่น้องๆ ยังจำตำนานฉากหนึ่งของเว็บ อวป. ฉบับสีสรรแวววาววาบวับพริ้งพรายเหมือนไชยยา มิตรชัย สวมเครื่องทรงเต็มยศสะบัดมือรำฯ ร่ายมนต์สะกดนางเอกเงินล้านบนจอเงินเชียวครับ...
ตอนนี้สาวท่านนั้นทิ้งปืนชั่วคราว... กำลังต่อปริญญาโทเหมือนกันครับ... จ๊ากซ์
