จุดที่ บราวนิงค์ไฮฯ มี.....และจำเป็นมาก ๆ ในการพกพา...
นอกไปจากความแบนบางของลำเลื่อนแล้ว...คือ
1. ปลายลำเลื่อนที่ค่อนข้างเรียวบาง....ครับ
2. และที่รองนกสับ...แถว ๆ อุ้งมือ (ระหว่างนิ้วโป้งและนิ้วชี้)
ไม่ยื่นยาว...จนเกะกะ...ไว้เพื่อคอยทิ่มพุงของคนพกพา...ในกรณีพกหน้าขวา...ครับ
3. ลำกล้องสี่นิ้วเศษ ๆ ของบราวนิงค์ไฮฯ ไม่สั้น ไม่ยาว...
แต่พอดี...ที่จะให้ลำกล้องอยู่ตรงกลางของขาหนีบ...ไม่ทิ่มอยู่บนหน้าขา เหมือนพวกลำกล้อง compact ครับ
4. บราวนิงค์ไฮฯ สามารถง้างนกและเข้า safe ได้ตั้งแต่อยู่ในซองด้วยมือข้างเดียว
เพราะไม่มีหลังอ่อน แถวยังน้ำหนักไกเท่ากันทุกนัด
5. บราวนิงค์ไฮฯ ลูกดกพอประมาณ แม็กฯ เดียวก็ไม่หนาวดึ๋ง...
หน้านกสับ...กว้างพอประมาณ ไม่เล็กแคบ...จนเกินไป
แค่นี้แหละครับ...น่าจะพอ
สำหรับการที่ผมเลือก บราวนิงค์ไฮฯ
โดยน้ำหนักที่เท่ากัน...
ผมเลือกที่จะพกพาปืนที่จุกระสุนได้มากกว่า ครับ
โดยน้ำหนักที่เท่ากัน...แต่ปริมาตร...แตกต่างกัน
ผมเลือกปืนที่มีพื้นที่ปริมาตรมากกว่า ครับ
เพื่อการกระจายน้ำหนักกดทับเวลาพกพา....
ความเห็นแบบนี้...
ผมรับรองครับ...ไม่มีในหนังสือ...คริ คริ
จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น...
ด้วยความเคารพครับ
น้อง ๕๑ ตัวจริงเสียงจริง Browning Hi power King of Nine ๑๙๓๕ ..........
ขอบคุณครับ
