เดินผ่านมาทางสนามบีบีเขากำลังแข่ง ไอพีเอสซีกันอยู่ น่าสนุกดีแต่เสียงไม่ดัง
เท่าปืนจริงเท่านั้นเอง เดินไปดูสนามป่าเจ้าหน้าที่สนามกำลังตรวจสอบความเร็วลูกกระสุนอยู่
ไม่ให้เกิน 400 ฟุตต่อวินาทีที่กำลังทดสอบอยู่มันเกินประมาณ407-408
แต่พอเขารัวออกไปประมาณยี่สิบนัดความเร็วก็ตกต่ำกว่า400 ก็เข้าไปเล่นได้
กลับออกมามีรถรับบริจาคเลือดจอดอยู่แต่ผมไม่ได้เข้าไปเพราะคงไม่ผ่านเมื่อคืนนอนน้อยไป
เจาะไปเลือดลอยเปล่าๆ มาถึงสนามเพนต์บอลมีแข่งกันอยู่ คล้ายไอพีแต่ต้องวิ่งไป ยิงไป
และก็ใช้ปืนยาวแข่ง ยืนดูสักพักก็ออกมาดูปืนกับอุปกรณ์ที่บูตต่างๆอีก รอบนี้ร้านเต็มแล้วคนก็เยอะขึ้น
มีรายการทีวีมาถ่ายทำด้วย ได้ยินว่ามีหลายรายการด้วยก็เลยเดินดูเขาถ่ายทำด้วย
เห็นมีแค่ตากล้องคนเดียวไม่มีช่างไฟหรือคนอื่นๆที่เคยเห็นแฮะ กล้องก็ตัวเล็กๆ
เขามาถ่ายทำที่ยิงปืนจริงอีก ผมดูแล้วก็สองจิตสองใจ ยิงดีไม่ยิงดี ก็ดูจนเขาถ่ายทำจนเสร็จ
พอคนน้อยลงก็ควักตังไปซื้อตั๋วมาใบหนึ่ง ยิงจุดสามแปดดีกว่า ได้ลูกมาหกนัดก็เอาไปให้
คนคุมช่องยิงเขาถามว่าเคยยิงมาก่อนหรือเปล่า
ผมก็บอกเขาเบาๆว่าไม่เคยครับ(อายๆหน่อย)
พี่เขาก็สอนเบื้องต้นให้ ปืนสมิท รุ่น 686 ลำกล้องหกนิ้ว
ผมยกปืนขึ้นเล็งเป้าพร้อมกับนึกในใจทำไมมันหนักจัง(วะ)
ตอนแรกให้ยิงแห้งก่อนสองครั้งแล้วก็ใส่ลูกจริงไปสองนัด
แล้วก็หมุนโม่เปล่านัดหนึ่งก่อนลูกจริงแล้วก็ยิง ปัง ปัง
ลดปืนลงแล้วบรรจุใหม่อีกสี่นัดแต่ที่ระยะขนาดนี้10-15 เมตร
วงกลางเป้ามันใหญ่ไปหน่อยไม่รู้จะเล็งตรงไหนดี
สองนัดต่อมาเลยเอาxวางบนศูนย์หน้าแต่มันเข้าเหนือวงกลม
สองนัดสุดท้ายเลยเอาวงกลมวงใหญ่สุดวางบนศูนย์หน้า
ผลก็ได้อย่างที่เห็น
แต่สองนัดสุดท้ายรู้ว่าปืนมันหนังขึ้นเรื่อยๆแถมเล็งไม่นิ่งด้วย
นัดสุดท้ายนี่แขนก็สั่น หลังก็สั่น ขาก็ยังสั่น ต้องรีบยิงให้จบๆไป
มีช่องยิงใกล้ๆมีคนแซวว่ามัวแต่เล็งดี๋ยวจะขาดใจซะก่อน
พอยิงจบรู้สึกโล่งใจพิกล
หมดจากนี้ก็ไม่มีอะไรติดค้างอีกแล้ว เดินดูของอีกรอบ ดูเขายิงปืนค.
จบสักพักก็กลับบ้าน มาถึงบ้านห้าโมงกว่า หิวๆๆๆๆ
ขอบคุณที่ติดตามแบบไม่มีภาพประกอบครับ
