ใจ๋เย็นครับท่าน
...จันทร์สุดท้าย...ใกล้สิ้นเดือน .... สิ้นเดือนเหมือนสิ้นใจ....แต่ก็เฉย ๆ เพราะ ไม่ได้เห็นเงินเดือนอยู่แล้ว....ทุกอย่างขึ้นราคา แต่เงินเดือน กว่าจะขึ้น..แหม........จะตายเสียให้ได้....ทำงาน ทำดี ก็มีคนหมั่นไส้ เป่าหูเจ้านาย ..ขั้นก็ไม่ขึ้น เผลอ ๆ โดนนายเขม่นหาเรื่องอีก ....ไม่นับรวมเรื่องอื่น ๆ ทั้งภายนอก ภายใน....แต่ทำไงได้ .... นี่คือ ทางที่เราเลือกเดินเอง....
ใกล้สิ้นเดือนแห่งความรักแล้ว น่อ ครับ สิ้นเดือนผมกลับดีใจเงินเดือนจะออก อีกแล้ว (เดือนแล้วยังใช้ บ่ หมด นิ)
เงินเดือน ออกแหมแล้ว
อู้ถึงเรื่อง ของขึ้นราคา มันก็ต้องทำใจ๋ น่อ ครับ ก่าน้ำมันแปง ก่ามันจำเป็น น่อ
การทำงานมัน ก่าเป็นอานิจจา อย่างนี้ มุมมองมันต่างกัน คิดมากมันก่า เป็นผลเสียกับการทำงานของเรา นะครับ
ทางที่ดี บ่ ค้องคิดมาก ครับ เอาหูไป นา เอาต๋ไปไร่ สบายใจ๋กว่า ครับ
เป็นลูกน้องเปิ๋นมันก็เป๋นอย่างนี้ ละ ครับ หรือ ทำงานกับคน บ่ดี เราทำดีเสียอย่าง สักวันมันตึงแป้ภัยตั๋วเก่าไปเอง
(เป็นกำลังใจ๋ให้คน ทำงานที่เป๋นลูกน้องเปิ้นทุกคนครับ)
