เรื่อง...ไอ้เปิ้ล..ยังมีต่ออีกนิดหน่อยครับ ...
ไอ้คนนี้ มันล่อลวงผมให้เกือบถลำตัวไปหลายครั้ง เริ่มตั้งแต่มันมาบรรจุที่นี่ทีแรกแล้ว ..ก็เพราะชื่อของมันนี่แหละ ..
ตอนนั้น กองงานผมยังขาดเจ้าหน้าที่ธุรการ ปลัดก็บอกว่า ไม่เป็นไรเดี๋ยวจอขอบัญชี ที่สอบได้กันแถวจังหวัดใกล้ ๆ นี้มา ..ไอ้ผมก็ดีใจเหลือหลายที่จะได้ธุรการมาช่วยงาน เพราะที่ผ่านมา ทั้ง ภารโรง ถึงครูใหญ่ ผมรับเละหมด..
แล้ว อีกไม่นาน ผมก็ได้ข่าวดีว่า จะมีเจ้าหน้าที่ธุรการ มาบรรจุใหม่ ชื่อ "เปิ้ล" ไอ้เราก็ดีใจ และอีกอย่างที่แอบแฝงมา ว่า ธุรการ ต้องเป็นผู้หญิง สาว และน่าจะสวยด้วย เพราะสังเกตจากชื่อเล่นแล้ว ก็ต้องเป็นผู้หญิงอย่างแน่นอน โดยที่หลายคนรู้ว่าไอ้เปิ้ล เป็นชายทั้งแท่ง แต่ก็ไม่เคยมีใครปริปากบอกผมซักคน และผมเองก็ไม่ใคร่มีใจอยากถามด้วย ความเชื่อว่า ชื่อ"เปิ้ล" ต้องเป็นหญิงแน่นอน...
และแล้ว วันนั้นก็มาถึง ..ไอ้เปิ้ล .. แต่งชุดราชการสีกากีแขนยาว เดินขึ้นสำนักงานมา และเข้าไปในห้อง ปลัด นายกฯ ผมก็เอะใจ เอ๊ะ..ใครว่ะ...
พอไม่กี่อึดใจ มันก็เดินออกมา และมาที่โต๊ะผม ..พลางยกมือขึ้นไหว้ .."สวัสดีครับพี่ ..ผมเจ้าหน้าที่ธุรการกองช่าง ..ครับ " และมันก็แนะนำตัว..สัพเพเหระของมันไป ซึ่งผมก็ไม่ได้สนใจจะฟังที่มันพล่ามซักเท่าไหร่ ......ด้วยความตะลึงไปชั่วครู่..ด้วยหน้าตาซื่อ ๆ ..สำเนียง ..ชาวน้ำปาด ออกดูเหนื่อ ๆ ..ทำให้ผมตะลึงไปชั่วขณะ ..แล้วถามออกไปว่า "อ้อ..เหรอ..ชื่ออะไรล่ะ..ชื่อเล่นน่ะ..."ชื่อเปิ้ล" ครับ.. เออ..ไอ้เวร..(ผมนึกในใจ) ..หลอกให้หลงดีใจ..ไอ้เราก็นึกว่ามันจะเป็นหญิง ที่แท้...ก็ชายทั้งแท่งนั่นเอง...เฮ้อ..ไอ้เปิ้ลหนอไอ้เปิ้ล...
