อยากยิงทอมป์สันซักแม็กไหม? ม่ายเหรอ งั้นสเตนล่ะ? สเตอร์ลิ่งก็มีนะ

ขอโทษพี่ๆด้วยครับหัวกระทู้หวือหวาไปหน่อย คือผมไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์กองทัพอากาศมาแล้วประทับใจในอาวุธสงครามเก่าๆอยู่หลายคืนเลยเกิดความคิดว่าขนาดกองทัพอากาศยังมีอาวุธเหล่านี้เหลืออยู่เป็นจำนวนมากแล้วกองทัพบกจะมีจำนวนเหลือเยอะกว่าอีกสักเท่าไร จะเป็นไปได้ไหมว่าแทนที่จะปล่อยมันผุพังไปเราเอามาเปิดให้ประชาชนพลเรือนได้สัมผัสให้เช่าลองยิงดูเป็นการหา
รายได้เข้ากองทัพจากค่าเช่าปืน+ค่าล้าง+ค่ากระสุน ยิ่งไปกว่านั้นเป็นการที่กองทัพจะได้ไกล้ชิด
ประชาชนอีกทาง
อาวุธเหล่านี้ล้วนแต่มีตำนานอันยิ่งใหญ่ทั้งสิ้น ถ้าผมได้จับ Thompson ผมคงจินตนาการ
ว่าผมกำลังจะขึ้นหาดโอมาฮ่า นอมังดี ทหารพวกนั้นจะรู้สึกอย่างไรหนอ และถ้าผมเอาสายสะพาย
Sterling ขึ้นคล้องไหล่มือกุมด้ามอีกมือจับแม็กกาซีน มันช่างกระทัดรัดเหมาะมือสมเป็นปืนคู่มือ
หน่วยพลร่ม พวกพลร่มที่กระโดดลงกลางวงข้าศึกในยุทธการ Marketgarden คงสังเวชตัวเองที่อยู่ๆต้องมาสังเวยชีวิตเพราะนายพลมอนโกเมอร์รี่อยากเอาผลงานเด่นกว่านายพลแพตตัน
ในเว็ปนี้มีผู้ใหญ่ในกองทัพหรือเกี่ยวข้องกับกองท้พอยู่ไม่น้อย ผมต้องขอโทษพวกท่านเหล่านี้ด้วยหากความคิดนี้ก้าวล่วงระเบียบปฎิบัติหรือธรรมเนียมประเพณีของกองทัพ เป็นด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการ์ณครับ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: อยากยิงทอมป์สันซักแม็กไหม? ม่ายเหรอ งั้นสเตนล่ะ? สเตอร์ลิ่งก็มีนะ (อ่าน 3754 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้