ผมอ่านข้อเรียกร้องของ องค์กรเพื่อการปลดปล่อยปัตตานี แล้วสะดุดกับคำนี้ นักล่าอาณานิคมรัฐสยาม
ผมก็ลองมานึกดู ว่า
ถ้าผมมีบ้านอยู่หนึ่งหลัง บ้านหลังนี้ได้ตกทอดมาตั้งแต่สมัยทวด ปู่ ย่า ตา ยาย คือโครตพ่อ โครตแม่ผมอยู่ที่นั่น แล้วอยู่ดีๆวันหนึ่ง
มีคนที่มีพวกมาก มีอาวุธที่ทรงพลัง มีความรู้มากกว่า มาเที่ยวที่บ้าน แล้วชอบบ้าน ชอบพื้นที่ที่บ้านผม แล้วใช้อำนาจที่มีเหนือกว่าผม บีบเอากรรมสิทธิ์การครอบครองไป แต่ให้ผมอยู่บ้านของผมต่อไปได้ แต่กรรมสิทธิ์ไม่มี กรรมสิทธิ์นั้นให้เป็นของผู้ที่มีอำนาจคนนั้น
ทั้งๆที่บ้านหลังนี้ โครตพ่อ โครตแม่ ผมเป็นผู้สร้างมันขึ้นมา พื้นดินทุกตรางนิ้ว ปู่ย่าตายาย เอาชีวิตเข้าแลกเพื่อรักษามันมา
ถ้าเหตุการแบบนี้เกิดขึ้นกับครอบครัวผม เกิดขึ้นกับบ้านผม ก็เป็นธรรมดาที่ผมจะต้อง เรียกร้องความยุติธรรม ต่อสู้เพื่อบ้านของผม เพื่ออำนาจในพื้นที่บ้านหลังนั้น
หากพูดถึงนักล่าอาณานิคม หลายคนจะมองไปถึงประเทศในแถบยุโรป และเข้าใจดีถึงความโหดร้าย เอาเปรียบ
แต่หลายคนก็ลืมมองตัวเองไปเลยว่า รัฐสยามของเรา ก็คือหนึ่งในรัฐนักล่าอาณานิคมดีๆนี่เอง
ผมไม่มีส่วนได้เสียอะไรกับกลุ่มปลดปล่อยปัตตานี ที่เห็นคือความคิดเหตุส่วนตัว อย่างที่ผมเคยบอกว่า ไม่มีใครอยู่ดีๆ ตื่นขึ้นมาแล้วอยากมาวางระเบิด อยากมาฆ่าคน ฆ่าเจ้าหน้าที่
แต่ย้อนกลับไปว่า เขาเจออะไรมาบ้าง เขาผ่านอะไรมาบ้าง เพราะทุกเหตุการย่อมมีที่มาและที่ไป สุดท้ายขอแสดงความเสียใจกับผู้สูญเสียทุกฝ่าย และขอสันติจงมีโดยเร็ว
