เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน
ตุลาคม 10, 2024, 10:16:18 PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: อวป. มีจำหน่ายที่ สนามยิงปืนราชนาวี/สนามยิงปืนบางบัวทอง/สนามยิงปืนศรภ./
/สนามยิงปืนทอ./
สิงห์ทองไฟร์อาร์ม
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: [1] 2 3
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: %% อ่านแล้ว.......%%  (อ่าน 4063 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 3 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
PU45™
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 3692
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 62457



« เมื่อ: กันยายน 10, 2006, 09:47:48 AM »

>> หลังจากที่แต่งงานมาได้ 21 ปี
>> ผมก็ค้นพบวิธีใหม่ในการทำให้ความรักสดใสมีชีวิตชีวาอยู่เสมอ
>> เพราะวันหนึ่งภรรยาผมบอกว่า ผมต้องออกเดทกับผู้หญิงคนหนึ่ง
>> มันเป็นไอเดียของเธอล้วนๆจริงๆนะ
>> " ฉันรู้ว่าคุณรักเธอ " ภรรยาผมว่า
>> " แต่ผมรักคุณนี่ " ผมเถียง
>> " ฉันรู้ค่ะ แต่คุณก็รักเธอคนนี้ด้วยเหมือนกัน "
>> ผู้หญิงคนนั้นที่ภรรยาอยากให้ผมไปหา คือ
>> แม่ของผมเอง ซึ่งเป็นหม้ายมา 19 ปีแล้ว
>> เนื่องจากงานที่รัดตัวและต้องดูแลลูกๆ
>> ทำให้ผมไปเยี่ยมแม่เพียงบางครั้งบางคราวเท่านั้น
>> วันที่ผมโทรไปหาแม่เพื่อชวนท่านออกไปทานข้าวเย็นและดูหนัง แม่ถามว่า
>> "มีอะไรหรือ ? ลูกสบายดีรึเปล่า ? "
>> แม่ผมเป็นผู้หญิงประเภทที่คิดว่าการที่คนโทรมาหากลางดึก
>> หรือเชิญอย่างกระทันหัน
>> หมายความว่ามีเรื่องไม่ค่อยดีเกิดขึ้น ผมตอบแม่ว่า
>> "ผมว่าดีออกถ้าเราได้ใช้เวลากันตามลำพังสองคนแม่ลูกบ้าง "
>> แม่นิ่งคิดไปครู่หนึ่ง แล้วตอบว่า " แม่ยินดีมากเลยจ้ะ "
>> เย็นวันศุกร์หลังเลิกงาน ผมขับรถไปรับแม่ที่บ้าน
>> ผมรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย
>> เมื่อผมไปถึงบ้านแม่ ผมก็สังเกตุได้ว่าแม่เองก็ตื่นเต้นเหมือนกัน
>> แม่สวมเสื้อโค้ทนั่งรอผมอยู่ในบ้านเรียบร้อยแล้ว
>> แม่ม้วนผมแล้วสวมชุดที่แม่ใส่ในวันฉลองครบรอบการแต่งงานครั้งสุดท้าย
>> พลางยิ้มรับผมด้วยใบหน้าที่แจ่มใสราวกับทูตสวรรค์
>> " แม่บอกเพื่อนๆว่าแม่จะออกไปเที่ยวกับลูกชาย พวกเขาประทับใจกันใหญ่ "
>> แม่พูดขณะที่กำลังก้าวขึ้นรถ
>> " พวกเขารอฟังแทบไม่ไหวเลย "
>> เราไปภัตตาคารที่ถึงแม้จะไม่หรูหรา
>> แต่ก็ดีเยี่ยมและบรรยากาศก็อบอุ่นสบายๆมากๆ
>> แม่ควงแขนผมเดินราวกับว่าเป็นสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่ง
>> หลังจากที่เรานั่งลงเรียบร้อยแล้ว ผมต้องเป็นฝ่ายอ่าน
>> เมนูอาหาร เพราะสายตาของแม่อ่านได้เพียงตัวหนังสือตัวใหญ่ๆเท่านั้น
>> เมื่อผมอ่านเมนูอองเทรไปได้เพียงครึ่ง
>> ผมเงยขึ้นมองเห็นแม่กำลังมองดูผมอยู่ด้วยรอยยิ้มระลึกถึงความหลัง
>> " ตอนที่ลูกยังเล็กนั้น แม่ต้องเป็นคนอ่านเมนูให้ลูกฟัง " แม่ว่า
>> "งั้นตอนนี้ก็ถึงเวลาแล้วที่ผมจะผลัดเวรให้แม่นั่งฟังสบายๆบ้าง " ผมตอบ
>> ในระหว่างมื้ออาหารนั้น
>> เราคุยกันอย่างถูกคอ - ไม่ใช่เรื่องราวพิเศษอะไร -
>> เพียงแต่สลับกันถามว่าชีวิตของเรา
>> เป็นยังไงทำอะไรที่ไหนมาบ้าง เราคุยกันสนุกมากจนไปดูหนังไม่ทัน
>> เมื่อผมไปส่งแม่ที่บ้าน แม่พูดว่า " แล้วแม่จะออกไปเที่ยวกับลูกอีกนะ
>> แต่คราวนี้ลูกต้องยอมให้แม่เป็นเจ้าภาพนะจ๊ะ "
>> ผมตอบตกลง
>>
>> " ดินเน่อร์เป็นยังไงบ้าง ?" ภรรยาถามเมื่อผมกลับถึงบ้าน
>> " ดีเยี่ยมกว่าที่ผมคิดไว้มากเลย " ผมตอบ
>>
>> ไม่กี่วันต่อมา แม่ผมเสียชีวิตด้วยอาการหัวใจวายเฉียบพลัน
>> มันเกิดขึ้นกระทันหันมากจนผมช่วยอะไรไม่ทันเลย
>> หลายวันต่อมา ผมได้รับจดหมายพร้อมใบเสร็จจากภัตตาคารที่ผมกับแม่เคยไป
>> มีโน๊ตเล็กๆแนบมาด้วยว่า
>> " แม่จ่ายค่าอาหารชุดนี้เรียบร้อยแล้ว แม่รู้อยู่แล้วว่าแม่คงไปไม่ได้
>> แต่อย่างไรก็ตาม แม่ก็จ่ายสำหรับสองคน
>> คือลูกกับภรรยา ลูกคงเดาไม่ถูกหรอกว่าวันนั้นมีความหมายต่อแม่มากแค่ไหน ,
>> รักลูกจ้ะ "
>>
>> วินาทีนั้น ผมเข้าใจถึงความสำคัญของการกล่าวคำว่า " รัก "
>> ต่อคนที่เรารักในช่วงเวลาที่เค้าต้องการมัน
>> ไม่มีอะไรสำคัญมากไปกว่าครอบครัวของคุณ
>> จงให้เวลากับพวกเค้าในเวลาที่พวกเค้าต้องการคุณ
>> เพราะสิ่งเหล่านี้ ไม่อาจผลัดวันประกันพรุ่งได้
>> บางคนบอกว่า หลังจากที่คุณคลอดบุตรแล้วต้องใช้เวลาราว 6
>> สัปดาห์จึงจะคืนสู่สภาพเดิม
>> คนนั้นไม่รู้ว่าหลังจากที่คุณได้เป็นแม่คนแล้ว ไม่มีคำว่าคนเดิมอีกต่อไป
>>
>> บางคนบอกว่า คนเราเรียนรู้การเป็นแม่ได้เองตามสัญชาติญาณ
>> คนนั้นไม่เคยพาลูกสามขวบไปซูเปอร์มาร์เกต
>>
>> บางคนบอกว่า การเป็นแม่คนนั้นน่าเบื่อ
>> คนนั้นไม่เคยนั่งรถที่ลูกวัยรุ่นขับหลังจากที่ได้ใบขับขี่มาหมาดๆ
>>
>> บางคนบอกว่า ถ้าคุณเป็นคนดี ลูกออกมาก็จะดีเอง
>> คนนั้นนึกว่าเด็กคลอดออกมาพร้อมกับคู่มือการใช้และใบรับประกัน
>>
>> บางคนบอกว่า แม่ที่ดีไม่ควรขึ้นเสียงกับลูก
>> คนนั้นไม่เคยเปิดประตูหลังบ้านออกมาทันได้เห็นลูกหวดลูกกอล์ฟ
>> เข้าใส่หน้าต่างครัวของเพื่อนบ้านพอดิบพอดี
>>
>> บางคนบอกว่า การเป็นแม่คนนั้นไม่ต้องมีการศึกษาก็ได้
>> คนนั้นไม่เคยช่วยลูกประถมสี่ทำการบ้านเลข
>>
>> บางคนบอกว่า แม่รักลูกคนที่ห้าไม่เท่าลูกคนแรก
>> คนนั้นไม่เคยมีลูกห้าคน
>>
>> บางคนบอกว่า ช่วงที่ยากที่สุดของการเป็นแม่คือตอนเลี้ยงและตอนคลอด
>> คนนั้นไม่เคยยืนดูลูกขึ้นรถเมลไปโรงเรียนอนุบาลวันแรก
>> หรือขึ้นเครื่องบินไปบู๊ทแคมป์ของทหาร
>>
>> บางคนบอกว่า งานของแม่นั้นหมูๆ ปิดตาสองข้าง
>> หรือมัดมือไว้ข้างหนึ่งก็ยังไว้
>> คนนั้นไม่เคยสอนการออกเดินขายคุ๊กกี้ให้กับเหล่ายุวนารี 7
>> คนที่กระจุ๊กกระจิ๊กคิกคักกันอยู่ตลอดเวลา
>>
>> บางคนบอกว่า แม่เลิกกังวลได้แล้ว หลังจากที่ลูกแต่งงานออกเรือนไป
>> คนนั้นไม่รู้ว่าการแต่งงานคือการนำลูกชายหรือลูกสาวคนใหม่
>> เข้ามาอยู่ในสายใยใจของแม่
>>
>> บางคนบอกว่างานของแม่สิ้นสุดลงเมื่อลูกคนสุดท้ายออกจากบ้านไป
>> คนนั้นไม่เคยมีหลานยาย หรือหลานย่า
>>
>> บางคนบอกว่า แม่รู้ดีอยู่แล้วว่าคุณรักท่าน เพราะงั้นไม่ต้องบอกท่านก็ได้
>> คนนั้นไม่เคยเป็นแม่คน
**************************************************************

น้ำตาไหล ...... รักแม่แต่คิดว่ายังทำได้ไม่ดีที่สุด จะพยายามต่อไป  ........ รักแม่มากครับ  Cry Cry Cry

บันทึกการเข้า

                
boon
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #1 เมื่อ: กันยายน 10, 2006, 09:54:07 AM »

โดนใจมากครับ ไม่ได้เป็นแม่ แต่ความรู้สึกของคนที่เป็นพ่อคนหนึ่งก็ไม่ต่างจากข้อความข้างบนเท่าไร

 
บันทึกการเข้า
BADBOY
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #2 เมื่อ: กันยายน 10, 2006, 09:59:10 AM »

....ซึ้งดีครับ..แต่ช่วงแรก อยากตำหนิ ตัวละครที่เป็นลูกหน่อย...แสดงว่าที่ผ่านมา...ไม่ได้สนใจแม่เลย จนวันที่แม่จากไปแบบไม่มีวันกลับ จึงได้รู้จักคำว่ารัก...แต่ก็มีคติ เตือนใจ...ขอบคุณครับ..พี่ปู..ที่นำสิ่งดี ๆ มาให้รับทราบ..กัน.. Smiley
บันทึกการเข้า
* ต้น *
ชาว อวป.
Sr. Member
****

คะแนน 9
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 708


:::::มังกรน้อย:::::


« ตอบ #3 เมื่อ: กันยายน 10, 2006, 10:14:08 AM »

น้ำตาจะไหล
บันทึกการเข้า

วัฒน์
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 4114
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 17223


เนรเทศยกโคตรดีกว่านิรโทษยกเข่ง


เว็บไซต์
« ตอบ #4 เมื่อ: กันยายน 10, 2006, 11:30:39 AM »

 Wink ขอบคุณครับพี่ปู เยี่ยมมากเลยครับ อ่านแล้วระลึกนึกถึงคุณแม่ซึ่งจากไปร่วม 8 ปี....ขอบคุณอีกครั้งครับ
บันทึกการเข้า

ฟ้าและดินไม่เห็นไม่เป็นไร ไม่ได้หวังให้ใครจดจำ
แม้ยากเย็นแค่ไหน ไม่เคยบ่นสักคำ ไม่มีใครจดจำ แต่เราก็ยังภูมิใจ

จะปิดทองหลังองค์พระปฏิมา จะยอมรับโชคชะตาไม่ว่าดีร้าย
ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า ถึงเวลาก็ต้องไป เหลือไว้แต่คุณงามความดี
tanapa
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #5 เมื่อ: กันยายน 10, 2006, 12:03:37 PM »

ตอนแรกเข้ามาอ่านคิดว่าต้องเป็นเรื่องขำๆ อ่านไปจนจบน้ำตาซึมครับ Sad Sad Sad
บันทึกการเข้า
หรอย
การไม่เป็นโรค เป็นลาภอันประเสริฐ
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 618
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 6416



« ตอบ #6 เมื่อ: กันยายน 10, 2006, 12:06:57 PM »

สวัสดีครับพี่ ปู   ขอบคุณครับ สำหรับข้อคิดที่ประเสริฐที่สุดคับ
บันทึกการเข้า
หยดน้ำ-รักในหลวง
ทุกวันมีความหมาย...
ชาว อวป.
Sr. Member
****

คะแนน 18
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 899


กัลยาณการี กัลยาณัง ปาปการี จ ปาปกัง


« ตอบ #7 เมื่อ: กันยายน 10, 2006, 12:12:00 PM »

อ่านแล้ว...รู้สึกดีครับ..
เป็นเรื่องที่หลายๆคนมองข้ามไป....
บันทึกการเข้า

Sig228-kolok
KU47 AGGIE / SOTUS HS9VOL
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 2947
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 40236



« ตอบ #8 เมื่อ: กันยายน 10, 2006, 01:27:50 PM »

ด้วยความเคารพครับ.......
       

ขอบคุณครับ..................
บันทึกการเข้า

ขายที่ดิน 20 ไร่ บริเวณคลอง 8 อ.ธัญบุรี จ.ปทุมฯ ไร่ละ 1.8 ล้าน โทร 086-2859988
กดที่นี่ >>http://www.wikimapia.org/#lat=14.0499777&lon=100.7824481&z=17&l=0&m=b
บอย 14
Sr. Member
****

คะแนน 3
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 906


อ่อนโยนได้แต่อย่าอ่อนแอ


« ตอบ #9 เมื่อ: กันยายน 10, 2006, 02:53:26 PM »

..ซึ้งมากครับอ่านแล้วอยากกลับไปกอดแม่เลยครับ  ขอบคุณมากครับที่นำเรื่องดี ๆ มาให้อ่าน ด้วยความเคารพ
บันทึกการเข้า

                            
อย่ามองแต่ฟ้า...ที่สูงเกินตาประจักษ์
ความสุขข้างล่าง...มีได้ไม่ยากเย็นนัก
เมื่อรู้แล้ว...จัก....ภาคภูมิชีวิตแห่งตน...
Piak Srisiam
"TISC"
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 41
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2334


Men tracht und Gott lacht


« ตอบ #10 เมื่อ: กันยายน 10, 2006, 05:37:05 PM »

....................
บันทึกการเข้า

"Open up your mind and see like me. Open up your plans and damn your free. Look in to your heart and you'll find love love love."
Dhong
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #11 เมื่อ: กันยายน 10, 2006, 06:08:09 PM »

 Smileyดีใจครับ......................อย่างน้อยวันนี้พ่อจะตายไปแล้ว..............แต่ผมก็ยังได้นั่งกินข้าวกับแม่.................แม่มักจะพูดเสมอว่าแม่ขี้เกียจทำกับข้าวจะทำให้ผมกินอาทิตย์ละหนึ่งครั้ง...............แต่ในความจริงแม่ทำให้ผมกินทุกครั้งที่มีเวลาว่าง..............ทำอย่างชนิดที่เรียกว่า.............กินยังไงก็ไม่หมด.............ทั้งๆที่แม่กินได้นิดเดียว............แต่แม่ก็กลัวลูกไม่อิ่ม.............ผมคงไม่มีวันรักผู้หญิงคนไหนได้มากกว่าแม่ของผมอีกแล้ว
บันทึกการเข้า
halls13
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #12 เมื่อ: กันยายน 10, 2006, 06:20:43 PM »

       ซึ้งดีครับ...ขอบคุณมาก.....
บันทึกการเข้า
☆ *~PLOY~* ☆
Hero Member
*****

คะแนน 62
ออฟไลน์

กระทู้: 4190



« ตอบ #13 เมื่อ: กันยายน 10, 2006, 06:24:17 PM »

              เยี่ยมครับขอบคุณมากๆ หัวเราะร่าน้ำตาริน หัวเราะร่าน้ำตาริน หัวเราะร่าน้ำตาริน             
                       
บันทึกการเข้า

[URL=h
nick
Hero Member
*****

คะแนน 12
ออฟไลน์

กระทู้: 1587


« ตอบ #14 เมื่อ: กันยายน 10, 2006, 07:33:14 PM »

พี่ปูทำร้ายจิตใจมาก

ตั้งแต่อ่านมา บทนี้แหละเล่นผมน้ำตาซึมเลย

คิดถึงแม่มาก
บันทึกการเข้า
หน้า: [1] 2 3
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.4 | SMF © 2011, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.065 วินาที กับ 22 คำสั่ง