ผมเคยอ่านเจอเกี่ยวกับมนุษย์กินมนุษย์ด้วยกันเอง..
นักสำรวจเจอเรือรบอังกฤษติดทะเลน้ำแข็งแถวอลาสก้าไปไหนไม่ได้
พบศพลูกเรือมากมายในสภาพอวัยวะสูญหาย และเจอเศษเนื้อมนุษย์เก็บอยู่ในรองเท้าบูช
มีการกินเนื้อมนุษย์ด้วยกันเองของทหารอังกฤษ โดยที่ทางการอังกฤษปฏิเสธว่าไม่ใช่เรือของตน
และมนุษย์กินคน ก็ไม่ใช่คนอังกฤษแน่ๆ เนื่องจากเป็นการกระทำที่ป่าเถื่อน ไร้จริยธรรมโดยสิ้นเชิง..
ผลการทดสอบโดยนักวิทยาศาสตร์ พบว่า เมื่อมนุษย์อดอาหารหลายๆวัน
ร่างกายคนจะปิดกั้นการทำงานของอวัยวะที่ไม่จำเป็นต่อการคงชีพอยู่ในขณะนั้น..
ส่วนแรกคือ "กระเพาอาหาร" จะหยุดทำงาน...
ตามมาด้วย "ลำไส้" ต่างๆนานาจะหยุดทำงาน..
จากนั้นเมื่อร่างกายอ่อนเพลียจนถึงที่สุด "มันสมองส่วนหน้า" จะหยุดทำงาน
ซึ่งจะทำให้ส่วนยับยั้งการรู้สึกผิดชอบชั่วดีหมดไป
ทำทุกอย่างตามสัญชาตญานการเอาชีวิตรอดเหมือนสัตว์ป่า คือกินได้แม้แต่เนื้อมนุษย์ด้วยกัน...
แต่ "ยายบ๊าบ" นอกกรณี... ท้องอิ่มอยู่
ระบบอวัยวะส่วนต่างทำงานเหมือนปกติ แต่ที่ผิดปกติคือ "สมองส่วนหน้า"..
ท้องอิ่มแต่ยังกินเนื้อมนุษย์ได้ต่อไปเรื่อยๆ
แยกถูกผิดไม่ได้ จริยธรรมสะกดไม่เป็น
เลยกลายสภาพเป็น "ชูชก" ยันปัจจุบัน....
Ha Ha Ha ฮา " Oh yes " พี่ dig ni teng เท่งเอ้ย เท่งทึง อ่ะ ฮา
ยาย ฮา เรื่อง "สมองส่วนหน้า" อ่ะ ฮา
ถ้า "มีอยู่จริง มีแบบปกติ" เหมือนชาวบ้าน ฮา
พี่ เท่งทึง คงไม่ "ทุบรั้ว" หนีโรงเรียน หรอก อ่ะ ฮา
ยายว่า สมองส่วนหน้า ของพี่เท่งทึง " ก้อนเล็ก " นิ๊ดเดียวเองแหละ ฮา
555555 เล็กกว่า "นม" ยาย เยอะแยะ อ่ะ ฮา
คุณตั้วตบแมลงวัน... จ๊ากซ์...
Ha Ha Ha ฮา " Oh yes " จานโฉมชาย (ฮา) อ่ะ 5555
พี่เท่งทึง มีแรงที่ไหน อ่ะ ฮา
ไม่รู้จะเดิน ลงจาก " หน้าบัลลังค์ " ไหวหรือเปล่า อ่ะ ฮา
คดีข้างล่าง " ติดคุก " อย่างน้อย 30 ปี อ่ะ ฮา
แล้วยิ่ง สืบประวัติย้อนหลัง มีคดีทุบกำแพง " สถานกักกัน "อีก ฮา
5555 ยายว่า ติดคุก "คางเหลือง" เลยอ่ะ ฮา
ก๊าบ ก๊าบ ก๊าบ จ๊าน "เผาตำรา" ทิ้งเห๊อะ ฮา
วันนี้ เขียว "ฉี่ ฉิบ " อ่ะ ฮา
บางทีการใช้สมองอย่างเดียวกับบางสถานะการณ์ มันไม่พอหรอกนะยาย..
ยังมี id , ego , super ego อีก ซึ่งจะใช้แต่ละส่วนสูงต่ำกันไปในแต่ละสถานะการณ์...
คนทำมาหากิน มีกระทบกระทั่งกันบ้าง บางทีก็ต้องถอด super ego ออก.. มารไม่มี บารมีไม่เกิด เพราะถ้าตอนเราไม่มีเรื่อง เราจะอยู่เฉยๆ แต่ถ้ามีเรื่องแล้วสู้จนเจอทางออก หลังปัญหาจบ มันก็ทำให้เรากว้างขึ้น ไม่มีใครมากดเราได้ง่ายๆ บาดแผลจากการต่อสู้ย่อมมีบ้าง ซึ่งเป็นเรื่องเล็กน้อยมากสำหรับการดำเนินชีวิตในภายภาคหน้า...
คนที่มัวแต่หนีคงยากจะเข้าใจ เพราะขาดความกล้าในการปะทะกับใคร เลี่ยงๆหลบๆไปเรื่อยๆ มารู้ตัวอีกทีก็ติดอยู่บนดอยไปซะแล้ว...
ความรู้ความสามารถเรื่องนึง ความกล้าก็อีกเรื่องนึง..
แต่ถ้าขาดความกล้า ก็ต้องนอนอยู่บ้านเฉยๆ ไม่ต้องทำอะไร ปล่อยเวลาให้ผ่านไปทีละวันๆ และก็รอแต่ความตาย...
ปล.แก้คำไม่เหมาะสมครับ....
