ผมจะสรุปสั้นๆ ตามหัวข้อ ให้เข้าใจอีกครั้งน่ะครับสำหรับประเด็นของผม ที่เริ่มกระทู้แรกในหัวข้อนี้...หลังจากที่อ่านมาหลายวัน
1. เมื่อคนเป็นสัตว์ที่เหนือกว่าและถือว่าตัวเองมีค่าของชีวิตที่เหนือกว่าสิ่งอื่น กติกาของสังคมที่กำหนดขึ้นมาจึงเป็นไปเพื่อคนในสังคมนั่นๆ
ส่วนไอ้ที่พยายามอ้างว่า กฏหมายเป็นอย่างนั่นเป็นอย่างโน้น มันเพิ่งเกิดเมื่อมีสังคมคนขึ้นมาเท่านั่นเอง ขอให้เข้าใจความหมายของคำว่า"คุณค่า" ด้วยน่ะครับ
2. แม้นผมไม่เคยอยู่อเมริกา แต่จากเคยอ่านหนังสือเกี่ยวกับสุนัขบางเล่ม กฎหมายบางรัฐจะมีการควบคุมไว้ว่า การนำสุนัขมาเลี้ยงในอพาร์เมนต์หรือบ้าน
หรือแม้กระทั่งการนำสุนัขออกเดินถนน จะต้องทำอย่างไร? และสุนัขส่วนหนึ่งเท่าที่ผมเข้าใจจะได้รับการฝึกในระดับหนึ่ง คือ ขั้นพื้นฐานในสภาพการปกติ
และในกรณีนี้ก็ไม่ต่างกัน ไอ้ประเภทต้องฝึกดีขั้นสูง ขั้นประยุกต์ ฯลฯ เช่นสุนัขใช้งานของ จนท. สำหรับคนเดินถนนประชาชนทั่วไปนั่น แล้วแต่ใครจะจินตนาการเอาแล้วกันครับ
3. ส่วนท่านใดจะเลี้ยงสายพันธุ์ไหน? ก็เป็นสิทธิ์ของแต่ละท่าน " ผมไม่เคยไปก้าวก่าย กล่าวหาว่าสุนัขของท่านเป็นอย่างนู๊น เป็นอย่างนี้น่ะครับ
และไม่เคยกลับมายกย่องของตัวเองว่าดีเลิศ ประเสริฐศรีกว่าผู้อื่นเลย " แต่ไอ้การเพ้อเจ้อถึงขั้นเป็น"เครื่องมือสังหาร" นั่นสำหรับผมมันเลอะเทอะครับ
เพราะคนเราไม่ว่าจะทำอะไร? ที่สำคัญ จิตสำนึกที่มาก่อน คือความรับผิดชอบ ไม่ว่าจะเล่นปืนหรือเลี้ยงสุนัขและที่สำคัญ ทั้งคนเลี้ยงสุนัขและคนเล่นปืน
ใช่ว่าจะมีความรับผิดชอบเหมือนหมดทุกคนก็หาไม่?
สังเกตให้ดีการกล่าวหาคนเลี้ยงสุนัข อย่างโน้นอย่างนี้แบบเหมารวม(เท่าที่คุยกันอยู่ไม่กี่คน) ถ้ามีคนถามว่าแล้วคนเล่นปืนล่ะครับ แอ่ะอ่ะเกิดอะไร?ขึ้นนิด
เกิดอะไร?ขึ้นหน่อย ทำเป็นอวดอ้าง ต้องยิงๆ ต้องยิง ... ดันจะใช้ปืนอย่างเดียว จะให้คนอื่นเขาเข้าใจ ในความหมายนี้ว่าอย่างไร? หรือ?ครับ
ข้อสังเกตอีกประการหนึ่ง สังเกตให้ดีในปัจจุบันนี้ ผู้ที่ชำนาญการใช้อาวุธหรือนักวิชาการที่เขียนเกี่ยวกับอาวุธต่างๆโดยเฉพาะ สำหรับภาคประชาชน
จะไม่ค่อยเห็นหรือไม่มีท่านใดเลยที่จะออกมาพูด หรือเขียนในทำนองให้เกิดความรุนแรงหรือสนับสนุน เนื่องจากการใช้อาวุปืนดังกล่าวในกรณีต่างๆแบบพร่ำเพื่อเลย
4. ส่วนเรื่องเกินกว่าเหตุหรือไม่? คงต้องคิดกันเอาเอง เมื่อใช้จินตนาการเข้ามาเสริมแต่ง อะไร?ๆ มันก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั่นแหล่ะครับ เพราะไอ้ที่โม้ๆกัน ไม่ได้จบกฎหมายมาสักคน
แต่กรณีนี้ลองดูน่ะครับ หากใครมีโอกาสเจอกรณีเช่นอย่างนี้หรือคล้ายๆกัน ซ้ำติดๆไปก่อนสัก 2-3 นัดก่อนเรื่องอื่นค่อยมาว่ากัน หากเป็นคน1 นัดก็แล้ว 2 นัดก็แล้ว ฯลฯ
ลักษณะของผู้ถูกยิงไม่มีอาการ ของการคุมคามได้ตั้งแต่นัดที่ 1 แล้ว แต่ยังโดนนัด 2หรือ3 ตามมา... ลองไปสู้คดีที่ศาลฯ แล้วกลับมาบอกด้วยน่ะครับผลมันเป็นอย่างไรบ้าง?
ไม่ถูกต้องเกือบทั้งหมดที่ Post มานะครับ(แม้กระทั่งเรื่อง น.บ. นี่ก็ด้วย)... แต่เบื่อคุยต่อแล้วครับ คุยกับคนสรุปประเด็นไม่เป็นก็เหมือนเอานิ้วจิ้มวนๆ ในกาละมังซักผ้า คือไม่ได้เรื่องไม่ได้ราวอะไรขึ้นมาเพราะจิ้มไม่โดนผ้า ผ้าก็ไม่ได้ถูกซักให้สะอาด ฟองผงซักฟอกก็ไม่มี แถมมือก็ไม่เปียก(ก็เพราะเอานิ้วจิ้มแค่ผิวๆ แล้ววนๆ)...
คุยซ้ำๆเรื่องเดิม ซึ่งใน Post ก่อนหน้านี่ ซึ่งมีคำตอบแล้วทั้งหมดแหละ... น่าเบื่อครับ ขี้เกียจคุยแล้วครับ... ฮา...
หลายๆอย่าง ผมกับคุณคิดไม่ตรงกันหรอกครับ คุณจะคิดว่าคุณถูกก็เรื่องของคุณ..เพราะเท่าที่ผมเห็น คุณมักจะเข้าใจว่าคุณถูกตลอดไม่ใช่หรือ?
จริงๆถ้าไม่ตอบเลย หรือไม่ทิ้งท้ายเช่นข้างต้นอย่างที่ชอบทำมาตลอด เรื่องมันก็คงจบตามทีคุณอยากให้เป็นเพราะผมได้เขียนสรุปตัวผมเองไปแล้ว
จริงๆผมเอง สรุปโพสข้างต้นก็ในภาพรวม ผมไม่ได้ต้องการสื่อถึงคุณตรงๆหรอกครับ เพียงแค่จะสรุปแนวคิดที่เริ่มโพสในกระทู้นี้ครั้งแรกซ้ำเท่านั่นเอง
และก็ไม่ได้คิดว่าจะบอกว่าใครผิดหรือใครถูกในเหตุการ์ณ์ดังกล่าว เพียงแต่คุณเองหลงประเด็นในสิ่งที่ผมสื่อและอยากอวดอย่างเช่น
ที่เคยเป็นมาในเวปนี้ตลอดเท่านั่นเอง โดยใช้ความสามารถเฉพาะตัวในด้านการเขียน จะเบี่ยนแบน หรือเบี่ยงประเด็นก็แล้วแต่ว่าเป็นเรื่องอะไร?
แต่สิ่งหนึ่งที่คุณมีตลอด ก็คือ การแสดงอาการเหนือกว่าคนอื่นเป็นประจำ พอจะหาทางลงก็เช่นทุกครั้ง ที่ชอบกล่าวหาคนโน้น คนนี้
หากอยู่คนล่ะขั้ว ก็จะเข้าไปกล่าวหาเขาว่าเป็นเสื้อแดง ทั้งๆที่ไม่ได้เกี่ยวอะไร?เลยกับสิ่งที่กำลังคุย หรือมิฉะนั่นก็บอกว่าคนโน้น คนนี้โง่บ้างหล่ะ
อ้างโน้น อ้างนี้ ไปเรื่อย อย่างเช่นที่กำลังพยายามกล่าวหาผมข้างต้นนั่นแหล่ะครับ ประเด็นของคุณคือรู้ไปหมด แต่ไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองเป็นอย่างไร?
ชี้นิ้วกล่าวหาผู้อื่นเก่งนัก เพราะเป็นมุมมอง ที่ออกมาจากตัวคุณเอง อะไร?ที่ทำได้ ? ก็เที่ยวคุยโตโอ้อวด อะไร?ที่ทำไม่ได้ ก็สร้างเกราะป้องกันตลอดมา
อย่างที่คุณว่านั่นแหล่ะ ประเทศนี้ มีคนโง่มากมาย คนที่พยายามอวดอ้างว่าตัวเองฉลาด บางครั้งก็ดันลืมว่าตัวเองโง่ไม่เป็น เลยหลงอยู่กับกับดักที่สร้างขึ้นมาเอง
แต่ไม่ว่าโง่หรือฉลาด มันไม่สำคัญว่าเท่ากับว่า คนไหน?จะมีความเห็นแก่ตัวมากกว่ากัน โดยเฉพาะความเห็นแก่ตัว ทีออกมาจากคนที่อ้างว่าฉลาดหรือมีโอกาสมากกว่านี้หล่ะครับ
มันเป็นความเห็นแก่ตัวที่อันตรายที่สุด...
