ฤดูฝน-ห้วงเวลาของความเปียกฉ่ำ ...หลายคนไม่ชอบและพาลแหนงหน่าย...
หลายคนเนื้อตัวเหม็นหื่นหืนจากเสื้อผ้าที่อับชื้น... หลายคนเหม็นกลิ่นขี้หมายามที่ลมฝนโชยกลิ่นมาปะทะกับนาสิกโสต...
หลายคนกำลังวิ่งหนีอย่างขยักแขยงกับฝูงแมลงสาบที่ลอยคอหนีตายจากน้ำท่วมท่อระบายน้ำแล้วไต่ยั้วะเยี้ยะไปตามกำแพงตึกย่านธุรกิจ...
หลายคนล้างรถ เสร็จแล้วก็เอารถมาวิ่งตากฝน ...
หลายคนพากันสาปแช่งจนถึงก่นด่าเทวดา ที่มักบันดาลให้ฝนตกลงมาตรงเวลาตอกบัตรเลิกงาน....
หลายคนบัญญัตินิยามและพยายามบรรจุความเศร้าให้วสันตฤดู....
บัดซบ....แต่ฉันกลับหฤหรรษ์กับความฉ่ำชื่นอย่างเหลือเกิน...
****************************************
