ครั้งหนึ่ง ผมหนีออกมาจากค่ายทหารตอนดึก ไปหาข้าวต้มกินในเมือง
กลับมาเจอลุงป้าสองคน เข็นรถมาสด้าสิบแรงเก่า ๆ อยู่แถวทางเปลี่ยวหลังค่าย
ผมก็เข้าไปถามไถ่....รถหมดน้ำมัน....!!
เอาเหอะ ไหน ๆ แล้ว ผมไปซื้อน้ำมันให้ ออกเงินเองไปก่อนด้วย
เติมเสร็จ สตาร์ทจนติด ....แทนที่จะขอบคุณผมด้วยการจ่ายค่าน้ำมันให้....
แกกลับนำเสนอสิ่งดี ๆ ในชีวิต โอกาสในการทำธุรกิจที่นายพันบางคนถึงกับลาออกมาทำเต็มตัว
ประสบความสำเร็จสวยงามมากมาย(คงไม่รวมคนแก่ ๆ ที่เข็นรถกระบะหมดมันกลางดึกสองคนนี้ด้วยหรอกนะ
)
เยิ่นเย้อ ยืดยาว.....บลา บลา บลา ....
ผมตัดบทด้วยการสตาร์ทรถเครื่องออกไปฝุ่นตลบ ให้แกโวยวายตามหลัง
ไม่เอาก็ได้ฟระ ตังค์ค่าเบนซินแกลลอนนึง ถ้าต้องแลกกับการทนฟังคนประสยความสำเร็จพล่ามไม่จบไม่สิ้น
