ไอ้ผมไม่มีปัญหาอะไร เพราะสิ่งที่ผม จะยกมือไหว้เป็นที่พึ่ง ก็แค่ พระพุทธพระธรรมพระสงฆ์ เท่านั้น เพราะคนที่นับถือพุทธศาสนาอย่างแท้จริง จะไม่ไหว้หลงงมงายกับ ผีสาง นางไม้ อะไรทั้งสิ้น
เรื่องนี้ผมจึงไม่มีปัญหาอะไร ก็ต้องแยกให้ออกว่า เรานับถือสิ่งใดเป็นที่พึ่ง พระพุทธพระธรรมพระสงฆ์ หรือ เทวนิยม รูปปั้น สมมุติเทพ คนไทยเราก็แปลก บัตรประชาชนเขียนว่านับถือศาสนาพุทธ แต่ ไหว้เจ้า ไหว้ผี ซึ่งพระพุทธเจ้าไม่ได้บอกไว้เลย หรือใครจะเถียงเชิญ
แล้วพ่อแม่กับบรรพบุรุษของมึงก็คงไม่กราบไหว้ซิน่ะ
พ่อแม่ผม ผมไหว้ครับ แต่ไม่ไหว้แบบเป็นที่พึ่ง (สรณะ)
หรือที่บ้านคุณไหว้พ่อแม่แบบเป็นสรณะ ไหว้แบบขอหวย บนบาน แก้บน อย่างนั้นหรือป่าว ถ้าบ้านคุณไหว้พ่อแม่แบบนั้น ต้องขออภัย
ต้องแยกแยะให้ออกนะครับ อ่านให้เข้าใจว่าเขาพูดกันถึงเรื่องอะไรกันอยู่ ประเด็นก็คือ เด็กคนนี้เขาต่อต้านการไปบนบานสารกล่าว ขอหวย หรือการนำเอาสิ่งของไปแก้บนซึ่งมันไม่เหมาะสม
เหตุการแบบนี้ผมก็เคยเจอเหมือนกัน
ที่มหาวิทยาลัยนเรศวร จะมีศาลพระนเรศวร พวกเด็กนิสิตก็ ไปกราบไหว้ บนบารสารกล่าว ขอหวย และแก้บน มีรูปปั้นไก่ชน เหล้าขาว เป็นส่วนมาก
มีที่ไหนกัน ที่จะไปขอให้ได้ A ให้ไม่ติด F แล้วจะถวายไก่ชน เหล้าขาว ผมก็คิดว่ามันไรสาระ
ถ้าเป็นประเด็นนี้ผมเห็นด้วยกับเด็กคนนี้ ที่ไม่เห็นด้วยกับการเส้นไหว้ อดีตพระมหากษัตริย์ไทย เพราะ พิธีกรรมต่างๆ ที่ทำไปเหมือนไม่ให้เกียรติท่าน เพราะมันเป็นพิธีกรรมของการบูชา ผีป่านางไม้ ไม่ใช่ สมมุติเทพ เข้าใจนะครับ
ต้องแยกแยะประเด็นระหว่างการกราบไหว้บรรพชน กับผีสางนางไม้นะไข่ โดยเฉพาะบรรพชนกษัตริย์...
จะปากดีทำเท่ห์ เพื่อให้ดูเหมือนเด่น คนที่ยอมรับก็คงมีแต่คนที่โง่เขลาเบาปัญญา และการได้รับการยอมรับจากบุคคลเหล่านั้นคงไม่ใช่เรื่องที่น่าดีใจแน่ เปรียบเหมือนโจรยกย่องมหาโจร...
พิธีรีตองอย่างไรไม่มีใครกำหนดถูกผิด เพียงแต่จุดมุ่งหมายทำด้วยความเคารพ สำนึกบุญคุณที่การกระทำของบูรณะกษัตริย์ยังผลให้คนชั่วลูกชั่วหลานได้มีแผ่นดินเกิด แผ่นดินทำกิน และมีแผ่นดินกลบหน้า...
แต่คนบางประเภทที่พ่อแม่มันทำชั่วซะจนมันมีปมด้อย เลยขยายปมเด่นเพื่อประกาศความชั่วของพ่อแม่ผ่านตัวมันเพียงแค่ไม่ถึงเสี้ยวชั่วอายุคนด้วยสมองอันสิ้นคิด คนที่ยอมรับและเชื่อในความคิดที่มีจิตบกพร่องอ่อนสติเยี่ยงเดรัจฉาน คงผ่านผ่านประสบการณ์ชั่วๆในวัยเด็กเหมือนมัน เลยสนับสนุนความคิดเนรคุณชั่วๆตามน้ำ เพื่อลบความน้อยใจหรือให้สังคมที่เลวเท่ากันหรือจัญไรกว่ายอมรับ และเมื่อมีคนที่ยอมรับไม่ว่าจะจัญไรกว่าหรือเลวกว่าเท่าไหร่ ก็พร้อมจะอ้าแขนยอมรับทันที...
ไม่ว่าแสงสว่างจะส่องประกายแค่ไหน ก็คงไม่สามารถส่องลงไปลึกถึงใจที่คับแคบนั้นได้...
บัวเลยต้องมีอยู่สี่เหล่า พ่อแม่เลวแต่ลูกก็ดีได้ หรือพ่อแม่ดีลูกบางคนก็เลวได้..
ทางที่เดินระหว่างทรพีกับกตัญญูมันห่างไกลกันนัก แต่เชื่อว่าคนทุกคนล้วนแต่มีทางเดินของตน บางสถานะการณ์ในช่วงเวลาของแต่ละบุคคล คงบังคับกันได้แค่กาย แต่ใจยังคงอิสระอยู่เสมอ...
แต่ความอิสระทางความคิด ก็มีกรอบอยู่ด้วยว่าควรทำหรือไม่ควรกระทำ ไม่งั้นความคิดอิสระอยากโกงใครอยากฆ่าใครก็ทำได้โดยโดยภราดรภาพ...
ซากเดนวัฒนธรรมสอนให้เราไม่กินเนื้อมนุษย์ด้วยกันเป็นอย่างน้อย แต่คงไม่ถึงห้ามหมอบคลานไปหาผู้ที่เราเคารพแบบที่ซากเดนของมนุษย์ต้องการสื่อให้พวกเคมีของพวกเลวและชั่วตรงกัน เข้ามาเต้นแร้งเต้นกาเห็นด้วย... กระมัง...
