เป็นแนวทาง ให้ตัวเอง
...
ว่า จะทำอะไร ก่อนหลัง
ขั้นแรกเลยอย่างสร้างศัตรูโดยไม่จำเป็นครับ อันนี้กฎข้อที่ 1 แต่มักทำกันไม่ได้ แล้วก็หาเหตุโน่นนี่มาอ้างกัน...
ข้อ 2 เมื่อรู้ตัวว่ามีศัตรูแล้ว เช่นหลีกเลี่ยงไม่ได้เนื่องจากหน้าที่การงานไปขวางผลประโยชน์คนอื่น หรือเกิดจากคนเลวมันมาหาเราเอง... ก็ต้องเตรียมแฟ้มเอาไว้เลยครับ แล้วเก็บข้อมูลมันให้หมดตั้งแต่ข้อมูลส่วนบุคคล เช่นมันมีพี่น้องกี่คน เมียมันเป็นใครมาจากไหน มีญาติพี่น้องกี่คน ญาติแต่ละคนทำงานทำการอะไร มีศักยภาพเป็นอันตรายแค่ไหน...
เอารายชื่อบุคคลจากข้อ 1 วงในสุดออกไปหาวงนอกสุดแล้วเอามากางรายชื่อนั่งประเมินศักยภาพ... จากนั้นเอารายชื่อที่ประเมินศักยภาพว่าอันตรายมาลงรายละเอียดเอกสาร และสถานที่ ที่เกี่ยวข้อง, เก็บลงแฟ้มให้หมดเรียงคนครบทุกคนครับ ระหว่างเก็บข้อมูล/รูปถ่ายลงแฟ้มฯ เดี๋ยวจะมองเห็นเองว่าจะทำยังไงกับแต่ละคนดี...
คนไหนที่มีศักยภาพอันตรายที่สุด ก็ตามดูสัก 2 - 3 เดือน, ทำเองไม่ได้ก็จ้างเขา... ตามกระทู้นี้ฯ กำนันฯ สามารถประสานกับตำรวจท้องที่เลย(กำนันในประเทศไทยสักกี่คนจะทำเช่นนี้ ทั้งที่เป็นความรับผิดชอบตามกฎหมาย)...
ข้างบนนั่น! ถ้านั่งดูตอนนี้ ตอนยังไม่เกิดเรื่องก็มักจะบอกกับตัวเองว่าทำไมต้องลงทุนมากมายถึงขนาดนั้น... แต่เชื่อไหมว่าเมื่อเกิดเรื่องแล้วความกลัวตายมันจะกระตุ้นเราเอง ตรงไหนทำไม่ได้ก็จ้างคนอื่นเขาทำ, มันมีคนมีอาชีพแบบนี้อยู่แยะ เพียงแต่เราไม่เคยไปถามเขาเอง ส่วนใหญ่ก็พวกคนในเครื่องแบบนั่นแหละ เลือกเอาคนที่รู้จัก/ไว้ใจได้(และมีคุณธรรม) แล้วจ้างเขาในค่าจ้างที่พอเหมาะ(ราคาไม่ถูกหรอก)...
ทีนี้กลับมาตามท้องเรื่องในกระทู้... เหยื่อที่โดนยิงเป็นถึงกำนันฯ มีหน้าที่ตามกฎหมายให้จัดทำ/ประสานข้อมูล เกี่ยวกับการรักษาความสงบเรียบร้อยในเขตที่ตนเองรับผิดชอบอยู่, เลยมีคำถามว่าจะมีกำนันสักกี่คนที่ไปเปิดดูความรับผิดชอบตามกฎหมายฯ ว่าตัวเองเป็นเจ้าพนักงานตามกฎหมายหลายฉบับฯ แต่เคยเตรียมแฟ้มข้อมูลเช่นว่านั่นบ้างไหม? หากไม่เคยเตรียมเอง แล้วตัวเองเคยประสานกับเจ้าหน้าที่ตำรวจในท้องที่บ้างไหม? หรือว่าตัวเองนั่นแหละเป็นผู้มีอิทธิพลเสียเอง...
ตามกระทู้นี้ หากกำนันได้ทำแฟ้มข้อมูลศัตรูครบถ้วนฯ, จะมองเห็นตั้งแต่แรกว่าจะดำเนินการอย่างไร แล้วเรื่องในวันนี้จะไม่เกิดขึ้น เพราะตัดไฟเสียตั้งแต่ต้นลมแล้วครับ... หมายถึงดำเนินตามกฎหมายทุกประการ...
