วันนี้ได้ดูการดีเบตของทั้งสองฝ่ายผ่านช่อง TPBS ในการตอบหักล้างของทั้งสองฝ่ายยังไม่ชัดเจนเท่าที่ควร แต่ก็ได้แง่คิดหลากหลายและมุมมองของแต่ละฝ่ายเพิ่มขึ้น
สำหรับผม ถือว่าตรงกันข้ามครับ เพราะผู้จัดรายการ ไม่เอาคู่กรณีจริงๆมาถกปัญหากัน
ถึงตอนนี้ผมกลับคิดว่า ปัญหาไม่ใช่เด็ก แต่เป็นผู้จัดรายการมากกว่า การที่ไม่วิเคราะห์ที่มาที่ไป หาความจำเป็นว่าเรื่องไหนควรจะออกถ่ายทอด จะกลายเป็นรายการทีวีหรือสื่อมวลชนเป็นผู้บงการเรื่องราวต่างๆ หวังเพียงหากินบนความขัดแย้งที่เขาสร้างขึ้น
เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร กฎระเบียบข้อบังคับของมหาวิทยาลัย ที่ตราเป็นกฎหมายรับรอง ว่าไว้อย่างไรก็ต้องเป็นไปตามนั้น จะอ้างอะไร ก็ต้องถือว่าทันที่ได้ได้สมัครเข้ามาเรียนก็ต้องได้ทราบกฎระเบียบเหล่านั้นอยู่แล้ว อย่างบริษัทเอกชน บังคับให้พนักงานอ่านกฎระเบียบข้อบังคับ แล้วลงชื่อรับทราบก่อนเข้าทำงาน
เด็กคนนี้น่าจะเข้าเรียนก่อนบรรลุนิติภาวะ ตอนสมัครเข้าเรียนผู้ปกครองคงมาทำนิติกรรม ถ้ามีปัญหาก็เชิญผู้ปกครองมาทำการชี้แจง ก็จบ
แต่ถ้าทุกอย่างไม่ผิดระเบียบข้อบังคับอะไร ก็ต้องไปดูกฎหมายที่สูงกว่า ไล่จนถึงกฎกระทรวง เมื่อไม่เป้นข้อห้ามก็ต้องเป็นไปตามนั้น
ทั้งผู้บริหารสถาบัน สื่อมวลชน เหมือนจะเลี้ยงไข้สงคราม อย่างที่เราชอบว่าโลกตะวันตกสร้างสงครามเพื่อขายอาวุธ
