กลยุทธ์ค่ายรถญี่ปุ่นในเอเชีย เน้นมาตรฐานสู้ศึกแข่งขันเดือด

[เบิ้ม]

รถยนต์แบรนด์ญี่ปุ่นเป็นแบรนด์เอเชียที่ได้รับการยอมรับไปทั่วโลก แต่ก็เริ่มมีค่ายรถยนต์จากประเทศเอเชียอื่น ๆ ก้าวขึ้นมาทาบรัศมี จึงเป็นที่จับตามองว่าท่ามกลางการแข่งขันอันดุเดือด ค่ายรถยนต์ญี่ปุ่นจะปรับตัวอย่างไร



ศูนย์ญี่ปุ่นศึกษา สถาบันเอเชียตะวันออกศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ร่วมกับสาขาวิชาการบริหารองค์กร การประกอบการและทรัพยากรมนุษย์ คณะพาณิชย ศาสตร์และการบัญชี ม.ธรรมศาสตร์ ได้จัดสัมมนาในหัวข้อ "กลยุทธ์การตลาดของผู้ผลิตรถยนต์ญี่ปุ่นในเอเชีย" ณ สถาบันเอเชียตะวันออกศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิต ปทุมธานี

โดย ศ.ดร.ฮิโรมิ ชิโอจิ อาจารย์จากคณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกียวโต ชี้ว่า การเข้าไปลงทุนและจัดจำหน่ายรถยนต์ของค่ายรถยนต์อย่างโตโยต้า ใช้ยุทธศาสตร์ไม่เน้นการจัดจำหน่ายรุ่นใดรุ่นหนึ่งโดยเฉพาะ แต่จะมีการผลิตรถยนต์ในระดับซี, ดี, อี เซ็กเมนต์ในสัดส่วนที่ไล่เลี่ยกัน แต่โตโยต้ายังไม่มีการผลิตรถยนต์ใน ระดับเอเซ็กเมนต์ หรือรถระดับเล็ก เนื่องจากมีแบรนด์ในเครืออย่างไดฮัทสุที่ผลิตอยู่แล้ว

รถยนต์จากค่ายญี่ปุ่นประสบปัญหาการทำตลาดในประเทศจีน โดย อาจารย์ชิโอจิระบุว่า ญี่ปุ่นเสียส่วนแบ่งทางการค้าให้กับค่ายรถยนต์เกาหลีใต้ โดยเฉพาะฮุนไดที่มีราคาถูกกว่า โดยค่ายรถจากเกาหลีใต้ทำยอดขายในจีนได้มากกว่า 1 ล้านคันต่อปี ในขณะที่รถยนต์จากญี่ปุ่นสามารถขายได้เพียง 7 แสนกว่าคันต่อปีเท่านั้น

สาเหตุหลักประการหนึ่งคือ ราคารถยนต์โดยเปรียบเทียบในจีนเฉลี่ยแล้วจะอยู่ที่ 22,000 ดอลลาร์ต่อคัน แต่รถโตโยต้ามีราคาสูงถึงคันละ 33,000 ดอลลาร์ ขณะที่ฮุนไดขายที่คันละ 19,000 ดอลลาร์

ขณะเดียวกัน รถยนต์สัญชาติจีนก็เติบโตอย่างรวดเร็วในแดนมังกร ซึ่งเป็นความท้าทายสำคัญอีกประการหนึ่งของค่ายจากญี่ปุ่น แต่ในบริบทตลาดโลกแล้วค่ายรถญี่ปุ่นยังทิ้งห่างค่ายจีนอยู่มาก

โดยอาจารย์ชิโอจิ เปิดเผยว่า ค่ายรถยนต์จากจีนมีการส่งออกไปต่างประเทศน้อยกว่าญี่ปุ่น เนื่องจากคุณภาพและมาตรฐานที่ต่ำไม่ว่าจะเป็นเรื่องความปลอดภัย การใช้เชื้อเพลิง และการปล่อยไอเสียที่มีปริมาณเกินกว่าข้อกำหนดในหลายประเทศ

ในกลยุทธ์ด้านการกระตุ้นยอดขาย ดร.ชิโอจิ เปิดเผยว่า ญี่ปุ่นเน้นการขายรถยนต์ขนาดกลางในจีน รวมไปถึงระดับไฮเอนด์ขึ้นไป โดยใช้หลัก 3S ประกอบไปด้วย จำนวนการขายรถยนต์รุ่นใหม่ (Sales of New Vehicles), การขายชิ้นส่วน (Sales of Parts) และบริการหลังการขาย (Service Shop)

และค่ายรถยนต์ญี่ปุ่นยังมียุทธศาสตร์หลักในการทำตลาดรัสเซียและจีน โดยอาศัย 4P ประกอบด้วย Product ที่จะเน้นการขายในเซ็กเมนต์ซี, ดี และอี, Price เรื่องราคาที่จะอยู่ในช่วง 12,000-40,000 ดอลลาร์, Place สถานที่จะต้องมีขนาดใหญ่ และตัวแทนจำหน่ายจะต้องอยู่ภายใต้การช่วยเหลือจากบริษัทแม่ในญี่ปุ่น และสุดท้าย Promotion การส่งเสริมการขาย

โตโยต้ายังได้กำหนดยุทธศาสตร์หลักในการแบ่งการค้ารถยนต์ออกเป็น 2 ด้าน คือ 1.First Toyota โดยจะเน้นในกลุ่มประเทศยุโรปและสหรัฐ และ 2.Second Toyota ที่จะเน้นในกลุ่มประเทศอาเซียน จีน แอฟริกา อินเดีย และกลุ่มละตินอเมริกา

สำหรับกลุ่มประเทศพัฒนาแล้ว ดร.ชิโอจิ เปิดเผยว่า โตโยต้าจะเน้นการทำตลาดในกลุ่มวัยรุ่นอายุ 20 ปีต้น ๆ ส่วนในกลุ่มประเทศกำลังพัฒนาจะเน้นรถยนต์ในกลุ่มครอบครัวที่มีอายุเริ่มตั้งแต่ 30-40 ปี บางครั้งสูงถึง 50 ปี โดยรถยนต์ก็จะอยู่ในเซ็กเมนต์ที่มีขนาดใหญ่ขึ้นมา เพื่อให้สอดคล้องกับสภาพครอบครัวที่มีขนาดใหญ่

แม้ว่าปัจจุบันการใช้รถยนต์ในบางประเทศในยุโรปจะมีจำนวนลดลง และในบางประเทศของเอเชียที่ดูเหมือนว่าจะมีการชะลอตัวลงในเชิงประจักษ์ แต่ ดร.ชิโอจิ ชี้ว่า การถือครองรถยนต์ในจีนโดยเฉพาะเมืองใหญ่ที่มีระบบคมนาคมพร้อมอย่างกรุงปักกิ่งและเซี่ยงไฮ้มีจำนวนเพิ่มมากขึ้นหรือแม้กระทั่งในกรุงกัวลาลัมเปอร์ของมาเลเซียเองที่ดูเหมือนว่าการถือครองรถยนต์จะยังทรงตัวแต่ที่จริงแล้วกลับมีจำนวนรถยนต์มากขึ้นและมีแนวโน้มสูงขึ้นเรื่อย ๆ เป็นผลมาจากผู้บริโภคมีกำลังซื้อเพิ่มขึ้น

"โดยเฉพาะในจีนและอินเดียที่ยังมีการถือครองรถยนต์ในสัดส่วนที่ต่ำ ซึ่งหากผู้ผลิตเน้นการผลิตรถยนต์ในระดับกลางและสูง เชื่อว่าญี่ปุ่นจะมีโอกาสเอาชนะคู่แข่งจากเกาหลีใต้และประเทศอื่น ๆ ในการทำตลาดได้" ดร.ชิโอจิกล่าวเสริม

ด้าน ผศ.ดร.พีระ เจริญพร คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ได้กล่าวถึงเหตุผลของการผลิตรถยนต์ในเอเซ็กเมนต์ของโตโยต้าที่เข้าไปทำตลาดในต่างประเทศน้อย เนื่องจากหลายประเทศที่ญี่ปุ่นเข้าไปขายรถยนต์มีระบบคมนาคมทางถนนที่ยังไม่ดี และไม่เหมาะต่อรถยนต์ขนาดเล็ก อีกทั้งยังมีสินค้าทดแทนอย่างรถจักรยานยนต์ที่มีราคาถูกกว่า และต้นทุนการผลิตต่ำกว่ารถยนต์

ดร.พีระอธิบายถึงมุมมองของผู้ใช้ในการพิจารณาซื้อรถยนต์ในแต่ละเซ็กเมนต์ซึ่งหากถนนไม่ดีเป็นไปได้ยากที่ผู้ซื้อจะใช้รถยนต์เล็กและในมุมมองจากผู้ผลิตก็จะไม่"กินเนื้อตัวเอง" ซึ่งก็คือจะไม่ผลิตรถในเซ็กเมนต์ล่าง ๆ เพื่อมาแข่งกับแบรนด์อื่น

กรณีของนิสสันที่สามารถออกรถอีโคคาร์ในเซ็กเมนต์เอได้ เนื่องจากนิสสันไม่เคยมีรถยนต์ในเซ็กเมนต์ดังกล่าวเลย จึงสามารถกำหนดมาตรฐานของนวัตกรรมรถยนต์ในเซ็กเมนต์นี้ได้ ต่างกับโตโยต้าที่ไม่สามารถลดลงมาในเซ็กเมนต์เอได้ถนัดนัก เนื่องจากมาตรฐานที่สูงกว่า และต้นทุนการผลิตที่สูงในด้านนวัตกรรม ซึ่งจะไม่สามารถสู้กับค่ายอื่นได้

ในท้ายที่สุด ผศ.ดร.พีระ และ ศ.ชิโอจิ มองตรงกันว่า ญี่ปุ่นจะต้องมีการปรับตัวในเรื่องการลงทุนอุตสาหกรรมยานยนต์ และต้องอาศัยเรื่องบริการหลังการขาย รวมไปถึงการพัฒนาเรื่องนวัตกรรมที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมมากขึ้น หากภายหลังมีการเปิดเสรีการค้ามากขึ้น และค่ายรถยนต์ราคาถูกจากยุโรปเข้ามาเปิดโรงงานประกอบรถยนต์ในไทยมากยิ่งขึ้น

http://www.prachachat.net/news_detail.php?newsid=1380609510

[naisomchai]

อ.เศรษฐศาสตร์ ของ ม.โตเกียวฯ เพิ่งบอกว่าโตโยต้าใช้ยุทธศาสตร์ 4-p และ 5-Force โมเดลครับ... อันนี้ตำรา MBA ของอเมริกัน... ฮา...

[SillyOldMan]

เฉพาะในจีน-อินเดียกระมังครับ

Isuzuไม่ยอมลงเครื่อง2.5 twinturboให้ดีแมกซ์ในบ้านเรา ทั้งๆที่ตัวส่งออกลงเครื่องรุ่นนี้ให้โครมๆๆ

Toyotaทุเรศขนาดตัดแผ่นฉนวนหลังคา , บังโคลนหน้า



ตกลงว่าคนขายทุเรศ หรือคนซื้อบ้านเราสนับสนุนเรื่องทุเรศๆ?

[Southlander]

 ผมไม่ค่อยชอบแนวคิดและปรัชญาการผลิตรถแบบญี่ปุ่นเท่าไหร่ครับ
ภายนอกดูเหมือนเป็นมิตรเอาอกเอาใจและบริการลูกค้าอย่างคนไทยเสียเลิศลอย
 แต่ซ่อนมีดปาดคออันคมกริบไว้ใต้รอยยิ้มที่แสนเป็นมิตรนั้น เชือดนิ่มๆ เชือดเย็นๆ เชือดนานๆ ลูกค้าคอหอยขาดไปแล้ว แต่ยังไม่รู้สึกตัว
ไม่ค่อยจริงใจใส่เทคโนโลยี่สูงๆ ลงไปมากมายนัก วัสดุห่วยๆ ไม่สมราคา
แต่ราคานี่ซิ ถ้าไม่เทียบ ไม่มองจากรถอื่นๆ ที่ขายกันในต่างประเทศ เราก็ไม่ทราบหรอกว่ามันแพงโคตรๆ
(เช่น ราคาแคมรี่บ้านเรา พอๆหรือแพงกว่า ซีรี่3 ที่ขายกันในเยอรมัน ทั้งที่รถห่วยกว่าแบบอย่าไปคิดเทียบ)

[submachine -รักในหลวง-]

มีอย่างหนึ่งที่ไม่อยากพูด  ออกแนวอาย หน้าบาง
บ.ต่างชาติระดับพันล้านหรือ บ.รถญี่ปุ่นในไทย
มีค่าใช้จ่ายที่ไม่มีใบเสร็จเยอะครับ ต่อปี พูดไม่ได้ด้วยสิ
ไม่เหมือนพวกประเทศอื่นๆ ที่คุณภาพคนเขาสูง
แบบนั้นต้นทุนแน่นอน ดูที่ตัวรถ ดูที่การประกอบการ
ไม่ต้องดูต้นทุนไร้ใบเสร็จ 

[Southlander]

มีอย่างหนึ่งที่ไม่อยากพูด  ออกแนวอาย หน้าบาง
บ.ต่างชาติระดับพันล้านหรือ บ.รถญี่ปุ่นในไทย
มีค่าใช้จ่ายที่ไม่มีใบเสร็จเยอะครับ ต่อปี พูดไม่ได้ด้วยสิ
ไม่เหมือนพวกประเทศอื่นๆ ที่คุณภาพคนเขาสูง
แบบนั้นต้นทุนแน่นอน ดูที่ตัวรถ ดูที่การประกอบการ
ไม่ต้องดูต้นทุนไร้ใบเสร็จ 

มันเป็นเรื่อง compliance policy ครับ ที่บริษัทฝรั่งต้องมี ทุกอย่างจะต้องโปร่งใส ตรวจสอบได้
ถ้าโดนสาธารณะชนหรือกฎหมายจับได้ ผู้บริหารระดับสูงสุดและคนที่เกี่ยวข้องต้องรับผิดชอบครับ มีมาแล้วจริงๆ
ไม่เฉพาะวงการรถยนต์ครับ วงการอุตสาหกรรม รับเหมาก่อสร้าง บริษัทญี่ปุ่นติดภาพพวกนี้ชัดเจนครับ
ทำอย่างไรก็ได้ ขอให้ชนะการประมูล ดั๊มราคาลงมาสู้เท่าไหร่ก็ได้
 เช่นครั้งแรกบริษัทฝรั่งเสนอราคา สิบสองล้าน ตามทุนวัสดุ+ค่าแรง
ญี่ปุ่นก็เสนอราคามาสิบล้าน

 ลูกค้าก็มีท่าทีจะวางออร์เดอร์ให้ฝรั่งเพราะคุณภาพของวัสดุและงานดีกว่า
แต่บริษัทญี่ปุ่นไม่ยอมลดราคาลงมา พรวดเดียวเหลือ หกล้าน งานเหมือนเดิม ของเดิมๆ

คุณคิดดูซิฝ่ายจัดซื้อจะเอาใคร ถ้าไม่เอาญี่ปุ่น ไม่งั้นคุณตอบนายไม่ได้หรอกว่า ทำไมไปเอาของฝรั่งที่แพงกว่า
ญี่ปุ่นรู้จุดอ่อนของคนไทยแบบนี้แหละและตีถูกจุดเสียด้วย

 แล้วญี่ปุ่นจะได้กำไรตอนไหน

ตอนงานเพิ่มและขายอะไหล่ซิครับ
เจอมาจังๆ ตอนโปรเจค ราคา CPU ของระบบ ราคาดั๊มพ์เหลือแค่ สี่หมื่น
พอช่วง operation มันต้องซื้อ CPU ตัวนั้นมาเป็น Spare ญี่ปุ่นขายในราคา สี่แสน ครับ
ไม่เอาได้ไม๊
เสี่ยงไม๊ล่ะ plant คุณใช้ของเขาเกิด shutdown ขึ้นมาไม่มีของเปลี่ยน ตายแน่ๆ
แต่ของฝรั่ง ตอนโปรเจคขายเท่าไหร่ ตอนอะไหล่ก็เท่านั้น อย่างดีบวกเพิ่มแค่ตามภาวะเศรษฐกิจ
แพงแค่ตอนติดตั้ง แต่คิดแล้วถูกกว่าในระยะยาวเมื่อหารเวลาออกมา ทำงานได้ดีกว่าอีก ประสิทธิภาพสูงกว่าต่างหาก

 นี่แหละญี่ปุ่นบ้านเราทำการค้ากันแบบนี้ ตีหัวเข้าบ้านกันแบบนี้ ทุกโรงงานเจออย่างนี้เสร็จญี่ปุ่นหมดครับ

[Ultraman Taro #รักในหลวง#]

มีอย่างหนึ่งที่ไม่อยากพูด  ออกแนวอาย หน้าบาง
บ.ต่างชาติระดับพันล้านหรือ บ.รถญี่ปุ่นในไทย
มีค่าใช้จ่ายที่ไม่มีใบเสร็จเยอะครับ ต่อปี พูดไม่ได้ด้วยสิ
ไม่เหมือนพวกประเทศอื่นๆ ที่คุณภาพคนเขาสูง
แบบนั้นต้นทุนแน่นอน ดูที่ตัวรถ ดูที่การประกอบการ
ไม่ต้องดูต้นทุนไร้ใบเสร็จ  

มันเป็นเรื่อง compliance policy ครับ ที่บริษัทฝรั่งต้องมี ทุกอย่างจะต้องโปร่งใส ตรวจสอบได้
ถ้าโดนสาธารณะชนหรือกฎหมายจับได้ ผู้บริหารระดับสูงสุดและคนที่เกี่ยวข้องต้องรับผิดชอบครับ มีมาแล้วจริงๆ
ไม่เฉพาะวงการรถยนต์ครับ วงการอุตสาหกรรม รับเหมาก่อสร้าง บริษัทญี่ปุ่นติดภาพพวกนี้ชัดเจนครับ
ทำอย่างไรก็ได้ ขอให้ชนะการประมูล ดั๊มราคาลงมาสู้เท่าไหร่ก็ได้
 เช่นครั้งแรกบริษัทฝรั่งเสนอราคา สิบสองล้าน ตามทุนวัสดุ+ค่าแรง
ญี่ปุ่นก็เสนอราคามาสิบล้าน

 ลูกค้าก็มีท่าทีจะวางออร์เดอร์ให้ฝรั่งเพราะคุณภาพของวัสดุและงานดีกว่า
แต่บริษัทญี่ปุ่นไม่ยอมลดราคาลงมา พรวดเดียวเหลือ หกล้าน งานเหมือนเดิม ของเดิมๆ

คุณคิดดูซิฝ่ายจัดซื้อจะเอาใคร ถ้าไม่เอาญี่ปุ่น ไม่งั้นคุณตอบนายไม่ได้หรอกว่า ทำไมไปเอาของฝรั่งที่แพงกว่า
ญี่ปุ่นรู้จุดอ่อนของคนไทยแบบนี้แหละและตีถูกจุดเสียด้วย

 แล้วญี่ปุ่นจะได้กำไรตอนไหน

ตอนงานเพิ่มและขายอะไหล่ซิครับ
เจอมาจังๆ ตอนโปรเจค ราคา CPU ของระบบ ราคาดั๊มพ์เหลือแค่ สี่หมื่น
พอช่วง operation มันต้องซื้อ CPU ตัวนั้นมาเป็น Spare ญี่ปุ่นขายในราคา สี่แสน ครับ
ไม่เอาได้ไม๊
เสี่ยงไม๊ล่ะ plant คุณใช้ของเขาเกิด shutdown ขึ้นมาไม่มีของเปลี่ยน ตายแน่ๆ
แต่ของฝรั่ง ตอนโปรเจคขายเท่าไหร่ ตอนอะไหล่ก็เท่านั้น อย่างดีบวกเพิ่มแค่ตามภาวะเศรษฐกิจ
แพงแค่ตอนติดตั้ง แต่คิดแล้วถูกกว่าในระยะยาวเมื่อหารเวลาออกมา ทำงานได้ดีกว่าอีก ประสิทธิภาพสูงกว่าต่างหาก

 นี่แหละญี่ปุ่นบ้านเราทำการค้ากันแบบนี้ ตีหัวเข้าบ้านกันแบบนี้ ทุกโรงงานเจออย่างนี้เสร็จญี่ปุ่นหมดครับ

กลยุทธนี้คุ้นๆ เหมือนงานด้าน process automation control ของ โยโกกาว่าเลย

[Southlander]

มีอย่างหนึ่งที่ไม่อยากพูด  ออกแนวอาย หน้าบาง
บ.ต่างชาติระดับพันล้านหรือ บ.รถญี่ปุ่นในไทย
มีค่าใช้จ่ายที่ไม่มีใบเสร็จเยอะครับ ต่อปี พูดไม่ได้ด้วยสิ
ไม่เหมือนพวกประเทศอื่นๆ ที่คุณภาพคนเขาสูง
แบบนั้นต้นทุนแน่นอน ดูที่ตัวรถ ดูที่การประกอบการ
ไม่ต้องดูต้นทุนไร้ใบเสร็จ 

มันเป็นเรื่อง compliance policy ครับ ที่บริษัทฝรั่งต้องมี ทุกอย่างจะต้องโปร่งใส ตรวจสอบได้
ถ้าโดนสาธารณะชนหรือกฎหมายจับได้ ผู้บริหารระดับสูงสุดและคนที่เกี่ยวข้องต้องรับผิดชอบครับ มีมาแล้วจริงๆ
ไม่เฉพาะวงการรถยนต์ครับ วงการอุตสาหกรรม รับเหมาก่อสร้าง บริษัทญี่ปุ่นติดภาพพวกนี้ชัดเจนครับ
ทำอย่างไรก็ได้ ขอให้ชนะการประมูล ดั๊มราคาลงมาสู้เท่าไหร่ก็ได้
 เช่นครั้งแรกบริษัทฝรั่งเสนอราคา สิบสองล้าน ตามทุนวัสดุ+ค่าแรง
ญี่ปุ่นก็เสนอราคามาสิบล้าน

 ลูกค้าก็มีท่าทีจะวางออร์เดอร์ให้ฝรั่งเพราะคุณภาพของวัสดุและงานดีกว่า
แต่บริษัทญี่ปุ่นไม่ยอมลดราคาลงมา พรวดเดียวเหลือ หกล้าน งานเหมือนเดิม ของเดิมๆ

คุณคิดดูซิฝ่ายจัดซื้อจะเอาใคร ถ้าไม่เอาญี่ปุ่น ไม่งั้นคุณตอบนายไม่ได้หรอกว่า ทำไมไปเอาของฝรั่งที่แพงกว่า
ญี่ปุ่นรู้จุดอ่อนของคนไทยแบบนี้แหละและตีถูกจุดเสียด้วย

 แล้วญี่ปุ่นจะได้กำไรตอนไหน

ตอนงานเพิ่มและขายอะไหล่ซิครับ
เจอมาจังๆ ตอนโปรเจค ราคา CPU ของระบบ ราคาดั๊มพ์เหลือแค่ สี่หมื่น
พอช่วง operation มันต้องซื้อ CPU ตัวนั้นมาเป็น Spare ญี่ปุ่นขายในราคา สี่แสน ครับ
ไม่เอาได้ไม๊
เสี่ยงไม๊ล่ะ plant คุณใช้ของเขาเกิด shutdown ขึ้นมาไม่มีของเปลี่ยน ตายแน่ๆ
แต่ของฝรั่ง ตอนโปรเจคขายเท่าไหร่ ตอนอะไหล่ก็เท่านั้น อย่างดีบวกเพิ่มแค่ตามภาวะเศรษฐกิจ
แพงแค่ตอนติดตั้ง แต่คิดแล้วถูกกว่าในระยะยาวเมื่อหารเวลาออกมา ทำงานได้ดีกว่าอีก ประสิทธิภาพสูงกว่าต่างหาก

 นี่แหละญี่ปุ่นบ้านเราทำการค้ากันแบบนี้ ตีหัวเข้าบ้านกันแบบนี้ ทุกโรงงานเจออย่างนี้เสร็จญี่ปุ่นหมดครับ

กลยุทธนี้คุ้นๆ เหมือนงานด้าน process automation control ของ โยโกกาว่าเลย

  ก๊ากๆๆ ถูกเผงเลยขนาดผมไม่ระบุชื่อบริษัทนะเนี่ย

[naisomchai]

เรื่องธรรมาภิบาลในประเทศของตัวเองต้องยกให้อเมริกันครับ... เจ้าของบริษัทโกงบัญชีบริษัทตัวเองเอาเงินใส่กระเป๋าตัวเองยังติดคุกเลยครับ(ถึงแม้ไม่ใช่บริษัทมหาชนอยู่ในตลาดหุ้นก็ตาม), เพราะเขาถือว่าผิดกฎหมายทางบัญชี และโกงประเทศด้วยเนื่องจากกำไรลดลงทำให้ภาษีเงินได้เข้าประเทศน้อยลง(เรื่องระดับประเทศที่ บ.น้ำมันอเมริกันให้รัฐบาลตัวเองส่งสายลับไปจุ้นจ้านไปทั่วโลกนั่นไม่พูดถึงครับ)...

ส่วนของประเทศเอเชียด้วยกันก็อย่างข้างบนนั่นแหละครับ บริษัทมหาชนในตลาดหุ้นเสียด้วยซ้ำไป... ลองดูบางบริษัทก่อสร้างอันดับ 1 ใน 5 ของประเทศไทยไงครับ เกี่ยวข้องกับนักการเมือง รับงานสารพัดโปรเจกระดับหมื่นล้านก็บ่อยไป แต่ผลประกอบการขาดทุนได้ขาดทุนดี แล้วหุ้นก็วิ่งปรื๊ดดด...

[Ghostreporting]

เรื่องธรรมาภิบาลในประเทศของตัวเองต้องยกให้อเมริกันครับ... เจ้าของบริษัทโกงบัญชีบริษัทตัวเองเอาเงินใส่กระเป๋าตัวเองยังติดคุกเลยครับ(ถึงแม้ไม่ใช่บริษัทมหาชนอยู่ในตลาดหุ้นก็ตาม), เพราะเขาถือว่าผิดกฎหมายทางบัญชี และโกงประเทศด้วยเนื่องจากกำไรลดลงทำให้ภาษีเงินได้เข้าประเทศน้อยลง(เรื่องระดับประเทศที่ บ.น้ำมันอเมริกันให้รัฐบาลตัวเองส่งสายลับไปจุ้นจ้านไปทั่วโลกนั่นไม่พูดถึงครับ)...

ส่วนของประเทศเอเชียด้วยกันก็อย่างข้างบนนั่นแหละครับ บริษัทมหาชนในตลาดหุ้นเสียด้วยซ้ำไป... ลองดูบางบริษัทก่อสร้างอันดับ 1 ใน 5 ของประเทศไทยไงครับ เกี่ยวข้องกับนักการเมือง รับงานสารพัดโปรเจกระดับหมื่นล้านก็บ่อยไป แต่ผลประกอบการขาดทุนได้ขาดทุนดี แล้วหุ้นก็วิ่งปรื๊ดดด...

นึกถึงบริษัทนึงที่ชอบโอดครวญว่าผลกำไรประจำปีติดลบขาดทุนเจ้งบ้ง ลดราคาขึ้นราคาน้ำมันก็บอกกล่าวเสมอแถมขึ้นช้ากว่าเจ้าอื่นสองสามวัน รายได้หลักมาจากการขายกาแฟร้านนกเงือกกับปีโตรเคมี แต่ทำไมพนักงานโดยเฉพาะวิศวกรในนั้นถึงรวยพุงแตกเป็นชูชกก็ไม่รู้ แถมมีคนแย่งกันเข้าทำงานเพียบ

[Ultraman Taro #รักในหลวง#]

มีอย่างหนึ่งที่ไม่อยากพูด  ออกแนวอาย หน้าบาง
บ.ต่างชาติระดับพันล้านหรือ บ.รถญี่ปุ่นในไทย
มีค่าใช้จ่ายที่ไม่มีใบเสร็จเยอะครับ ต่อปี พูดไม่ได้ด้วยสิ
ไม่เหมือนพวกประเทศอื่นๆ ที่คุณภาพคนเขาสูง
แบบนั้นต้นทุนแน่นอน ดูที่ตัวรถ ดูที่การประกอบการ
ไม่ต้องดูต้นทุนไร้ใบเสร็จ 

มันเป็นเรื่อง compliance policy ครับ ที่บริษัทฝรั่งต้องมี ทุกอย่างจะต้องโปร่งใส ตรวจสอบได้
ถ้าโดนสาธารณะชนหรือกฎหมายจับได้ ผู้บริหารระดับสูงสุดและคนที่เกี่ยวข้องต้องรับผิดชอบครับ มีมาแล้วจริงๆ
ไม่เฉพาะวงการรถยนต์ครับ วงการอุตสาหกรรม รับเหมาก่อสร้าง บริษัทญี่ปุ่นติดภาพพวกนี้ชัดเจนครับ
ทำอย่างไรก็ได้ ขอให้ชนะการประมูล ดั๊มราคาลงมาสู้เท่าไหร่ก็ได้
 เช่นครั้งแรกบริษัทฝรั่งเสนอราคา สิบสองล้าน ตามทุนวัสดุ+ค่าแรง
ญี่ปุ่นก็เสนอราคามาสิบล้าน

 ลูกค้าก็มีท่าทีจะวางออร์เดอร์ให้ฝรั่งเพราะคุณภาพของวัสดุและงานดีกว่า
แต่บริษัทญี่ปุ่นไม่ยอมลดราคาลงมา พรวดเดียวเหลือ หกล้าน งานเหมือนเดิม ของเดิมๆ

คุณคิดดูซิฝ่ายจัดซื้อจะเอาใคร ถ้าไม่เอาญี่ปุ่น ไม่งั้นคุณตอบนายไม่ได้หรอกว่า ทำไมไปเอาของฝรั่งที่แพงกว่า
ญี่ปุ่นรู้จุดอ่อนของคนไทยแบบนี้แหละและตีถูกจุดเสียด้วย

 แล้วญี่ปุ่นจะได้กำไรตอนไหน

ตอนงานเพิ่มและขายอะไหล่ซิครับ
เจอมาจังๆ ตอนโปรเจค ราคา CPU ของระบบ ราคาดั๊มพ์เหลือแค่ สี่หมื่น
พอช่วง operation มันต้องซื้อ CPU ตัวนั้นมาเป็น Spare ญี่ปุ่นขายในราคา สี่แสน ครับ
ไม่เอาได้ไม๊
เสี่ยงไม๊ล่ะ plant คุณใช้ของเขาเกิด shutdown ขึ้นมาไม่มีของเปลี่ยน ตายแน่ๆ
แต่ของฝรั่ง ตอนโปรเจคขายเท่าไหร่ ตอนอะไหล่ก็เท่านั้น อย่างดีบวกเพิ่มแค่ตามภาวะเศรษฐกิจ
แพงแค่ตอนติดตั้ง แต่คิดแล้วถูกกว่าในระยะยาวเมื่อหารเวลาออกมา ทำงานได้ดีกว่าอีก ประสิทธิภาพสูงกว่าต่างหาก

 นี่แหละญี่ปุ่นบ้านเราทำการค้ากันแบบนี้ ตีหัวเข้าบ้านกันแบบนี้ ทุกโรงงานเจออย่างนี้เสร็จญี่ปุ่นหมดครับ

กลยุทธนี้คุ้นๆ เหมือนงานด้าน process automation control ของ โยโกกาว่าเลย

  ก๊ากๆๆ ถูกเผงเลยขนาดผมไม่ระบุชื่อบริษัทนะเนี่ย

พอดีทำงานด้านฟิลด์นี้ เลยพอจะรู้ข้อมูลมาบ้าง 
คิดว่าคงจะเป็นระบบ DCS ของ โยโก แน่ๆ

[Southlander]

พอดีทำงานด้านฟิลด์นี้ เลยพอจะรู้ข้อมูลมาบ้าง 
คิดว่าคงจะเป็นระบบ DCS ของ โยโก แน่ๆ

ระบบ automation ของญี่ปุ่นน่ะ สู้ของฝรั่ง....เจ้าตลาดโดยรวมในโลกไม่ได้หรอก
แต่ได้งาน(ในเมืองไทยอยู่เสมอ) เพราะระบบธรรมาภิบาลในเมืองไทยมันไม่แข็งแรง
คอรัปชั่นเมืองไทยมันกินลึกเข้าถึงไขกระดูกแล้ว ไม่ใช่แต่โครงการของรัฐหรอก ภาคเอกชนก็บริโภคกันสนุกสนาน
  พวกญี่ปุ่น/เกาหลี มันฉลาดครับ รู้ว่าจุดอ่อนเมืองไทยมันอยู่ตรงไหน ตีเข้าตรงไหนมันถึงจะตายสนิทคามือ
ตั้งแต่ หน้างาน วิศวกรคุมงาน ช่างเทคนิค ฝ่ายจัดซื้อ ผู้บริหาร มันซื้อยกแผนกยังได้ เอนเตอร์เทนกันทียกแผนก
พาไปเที่ยว ไปกิน ใน/นอกประเทศ แถมพ็อคเก๊ตมันนี่ ผ่านวิธีการที่เรียกว่า ไปดูงาน ไปรับงานตรวจงาน
การตกลงทางธุระกิจในห้องประชุมน่ะเหรอ
 มันแค่การเอาคอคนไทยขึ้นเขียงมัดมือชกไปลงลายเซ็นเท่านั้น การตกลงมันเรียบร้อยไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว
กล้าหือเหรอ ไม่มีทาง ไปกิน ไปรับของเขามาเต็มคอหอยแล้ว แค่เขาเอ่ยว่า อ่าๆๆ ตามที่คุยกะ ผจก. เมื่อคืนที่....เราเห็นชอบกันแล้วนะครับ

 ผจก. เห็นผู้รับเหมาพูดอย่างนี้ ขี้แล่นขึ้้นไปอยู่บนหัวแล้ว กลัวโดนขยายความแล้วเก้าอี้กระเด็น อะไรที่มันไม่ชอบ ตกสเป็ค น้ำมันท่วมปากไปหมด อ้าไม่ได้

บางทีแม้งานของหน่วยงานราชการนี้แหละ เอาสเปคของ ญี่ปุ่น ลอกแม้ wording มาเป็นสเป็คกลางแล้วเอาไปบังคับใช้กะผู้รับเหมาที่เข้าประกวดราคาทุกเจ้า
อย่างนี้คนอื่นก็ไม่รอดหรอก แม้สเป็คดีกว่า เพราะเล่นอ่าน wording เทียบคำต่อคำ เลยกลายเป็นเอาสป็ค TOYOTA มาบังคับให้ BMW เข้ามาตรฐานTOYOTA
 ฮ่าๆ ขำโว้ยยยย มันจะได้ยังไงกันล่ะกลายเป็นว่า  BMW ไม่ได้สเป็คตกไปหมดสิทธิแข่งขัน สนุกสนานกันจริ๊ง จริง Thailand only !!!!!

[Southlander]

กระทู้เพี้ยนเป็น กลยุทธ์ธุระกิจญี่ปุ่นในเอเชีย เน้นมาตรฐานตีหัวเข้าบ้าน เสียแล้ว
ขออภัยนะเบิ้มนะ
มันอึดอัดมานานน่ะ

 

[submachine -รักในหลวง-]

ไปว่าแต่ญี่ปุ่นเขา ทีเวลาเราก๊อปปิ้ของเขาล่ะ  ซื้อภาพยนตร์ของแท้แค่แผ่นเดียว เอามาก็อปขายตั้งเท่าไหร่
ยังไม่นับโหลดฟรีจากเน็ตอีกนะ

[Southlander]

ไปว่าแต่ญี่ปุ่นเขา ทีเวลาเราก๊อปปิ้ของเขาล่ะ  ซื้อภาพยนตร์ของแท้แค่แผ่นเดียว เอามาก็อปขายตั้งเท่าไหร่
ยังไม่นับโหลดฟรีจากเน็ตอีกนะ

อันนี้ถือว่าเป็นธุระกิจที่ญี่ปุ่นทำอย่างจริงใจและเปิดเผยอย่างหมดเปลือก
เห็นชอบครับอุดหนุนกันได้เลยตามอัธยาศัย