มีอย่างหนึ่งที่ไม่อยากพูด ออกแนวอาย หน้าบาง
บ.ต่างชาติระดับพันล้านหรือ บ.รถญี่ปุ่นในไทย
มีค่าใช้จ่ายที่ไม่มีใบเสร็จเยอะครับ ต่อปี พูดไม่ได้ด้วยสิ
ไม่เหมือนพวกประเทศอื่นๆ ที่คุณภาพคนเขาสูง
แบบนั้นต้นทุนแน่นอน ดูที่ตัวรถ ดูที่การประกอบการ
ไม่ต้องดูต้นทุนไร้ใบเสร็จ
มันเป็นเรื่อง compliance policy ครับ ที่บริษัทฝรั่งต้องมี ทุกอย่างจะต้องโปร่งใส ตรวจสอบได้
ถ้าโดนสาธารณะชนหรือกฎหมายจับได้ ผู้บริหารระดับสูงสุดและคนที่เกี่ยวข้องต้องรับผิดชอบครับ มีมาแล้วจริงๆ
ไม่เฉพาะวงการรถยนต์ครับ วงการอุตสาหกรรม รับเหมาก่อสร้าง บริษัทญี่ปุ่นติดภาพพวกนี้ชัดเจนครับ
ทำอย่างไรก็ได้ ขอให้ชนะการประมูล ดั๊มราคาลงมาสู้เท่าไหร่ก็ได้
เช่นครั้งแรกบริษัทฝรั่งเสนอราคา สิบสองล้าน ตามทุนวัสดุ+ค่าแรง
ญี่ปุ่นก็เสนอราคามาสิบล้าน
ลูกค้าก็มีท่าทีจะวางออร์เดอร์ให้ฝรั่งเพราะคุณภาพของวัสดุและงานดีกว่า
แต่บริษัทญี่ปุ่นไม่ยอมลดราคาลงมา พรวดเดียวเหลือ หกล้าน งานเหมือนเดิม ของเดิมๆ
คุณคิดดูซิฝ่ายจัดซื้อจะเอาใคร ถ้าไม่เอาญี่ปุ่น ไม่งั้นคุณตอบนายไม่ได้หรอกว่า ทำไมไปเอาของฝรั่งที่แพงกว่า
ญี่ปุ่นรู้จุดอ่อนของคนไทยแบบนี้แหละและตีถูกจุดเสียด้วย
แล้วญี่ปุ่นจะได้กำไรตอนไหน
ตอนงานเพิ่มและขายอะไหล่ซิครับ
เจอมาจังๆ ตอนโปรเจค ราคา CPU ของระบบ ราคาดั๊มพ์เหลือแค่ สี่หมื่น
พอช่วง operation มันต้องซื้อ CPU ตัวนั้นมาเป็น Spare ญี่ปุ่นขายในราคา สี่แสน ครับ
ไม่เอาได้ไม๊
เสี่ยงไม๊ล่ะ plant คุณใช้ของเขาเกิด shutdown ขึ้นมาไม่มีของเปลี่ยน ตายแน่ๆ
แต่ของฝรั่ง ตอนโปรเจคขายเท่าไหร่ ตอนอะไหล่ก็เท่านั้น อย่างดีบวกเพิ่มแค่ตามภาวะเศรษฐกิจ
แพงแค่ตอนติดตั้ง แต่คิดแล้วถูกกว่าในระยะยาวเมื่อหารเวลาออกมา ทำงานได้ดีกว่าอีก ประสิทธิภาพสูงกว่าต่างหาก
นี่แหละญี่ปุ่นบ้านเราทำการค้ากันแบบนี้ ตีหัวเข้าบ้านกันแบบนี้ ทุกโรงงานเจออย่างนี้เสร็จญี่ปุ่นหมดครับ