สาธุ..
ผมเห็นด้วยกับบางท่าน ที่ขอให้ปล่อยเขาไป.
ถ้าไม่กินก็ปล่อยเขากลับสู่ธรรมชาติ ดีกวีาครับ.. เพียงความสุขของเรา
แต่ต้องไปจองจำชีวิตเขานั้น.. ที่สุดจะเป็นบาปที่ติดใจของเราไปตลอด
นกที่ติดกรง มี ๑ ทางคือติดกรงตาย.. นกเลี้ยงที่เชื่องควรต้อง เริ่มแต่ยังเป็นลูกนก
นกที่ดักจับ คือนกที่หากิน มักจะมีคู่ ออกมาหากินเพื่อเลี้ยงดูลูกนก.. คู่ของเขาจะขาดความสมดุล
ลูกนกอาจต้องตายหมด
ญาติผม เป็นนักดูนก ที่บ้านจะมีน้ำ มีเม็ดพืชให้นก .. จะมีนกหลุด หรือนกปล่อย ที่คุ้นกับคน พวกหงส์หยก ฯลฯ
จะมาเล่นด้วย ถึงขนาดเข้ามาเกาะไหล่ เข้ามาในบ้าน.. แต่ในละแวกนั้น มีนกขาบ(ผมไม่รู้จัก) ที่กินนกเป็นอาหาร
จรเข้ามาหากิน
วันหนึ่ง นกที่เข้ามาเล่นด้วยมีอาการตื่นกลัว มาเกาะที่หน้าต่างร้องเรียก.. เหมือนกับจะมาบอกลา
และหลังจากนั้นก็ไม่เห็นพวกเขาอีกเลย
ชีวิตเขา ที่เป็นเดรรัจฉาน ชีวิตเราที่เป็นมนุษย์ วิถีการดำรงชีวิต ต่างกัน ยากส์จะเข้าใจกัน
การไม่เบียดเบียน หรือเบียดเบียนเพราะความจำเป็นแก่ชีวิต..
อาจเป็นความเมตตาของมนุษย์ผู้เจริญกว่า จะยื่นให้กับ เดรัจฉาน.
