หลายครั้งที่เราพูดถึงตำรวจมักจะออกไปในทางไม่ดี วันนี้ได้อ่านเรื่องดีๆ ของนายตำรวจท่านหนึ่ง จึงอยากนำมาเผยแพร่ เพราะคนดียังมีอยู่ในสังคม...
ที่มา.
http://pantip.com/topic/31067864นี่แหล่ะจราจรไทย ดต. อานนท์ หมื่นแสน
สน.พลโยธิน หมายเลข 6651 ตู้ภาวนา
ผมเป็นคนขับรถมอเตอร์ไซค์ไปทำงานครับ
และมักจะมีปัญหากับตำรวจจราจรเป็นประจำ (เพราะทำผิดกฏบ่อย555)
วันนี้หลังจากกลับจากที่ทำงานย่านสุขุมวิท
ใช้เส้นทาง สุขุมวิท รัชดา ลาดพร้าว
พอถึงบ้านย่านโชคชัย4 ประมาณ18.30 น
เพิ่งจะเปิดประตูเข้าบ้าน ก็มีโทรศัพท์โทรเข้ามาผมเห็นเป็นเบอร์แปลกก็เลยยังไม่รับ
เพราะเพิ่งจะถึงบ้านและรู้สึกเหนื่อยๆด้วยก็เลยช่างๆมันเหอะปลายสายก็โทรนานมาก จนระบบมันตัดสายไปเอง
หลังจากเข้าห้องน้ำห้องท่าเสร็จ เปิดตู้เย็นกำลังจะเปิดเบียร์จิบเบาๆให้หายเหนื่อยก็มีโทรศัพท์เบอร์เดิมโทรเข้ามาอีกครั้ง
ในใจคิด อะไรมันนักหนาวะ วันศุกร์แล้วนะเฟ้ย เลิกงานแล้วด้วย ใครยังจะมาจิกอีกวะไม่รับหรอก555 ยังงัยก็จะโซ้ยเบียร์ให้จบก่อน
แต่สังเกตุอีกครั้งเห็นปลายสาย กดโทรนานมากก็เลยเอาวะ รับก็รับ
"สวัสดีครับ" แบบเสียงเข้มๆ
ปลายสาย...
"สวัสดีครับ คุณ..." (เสียงแก่ๆมาเลย)
"ผมดาบตำรวจ อานนท์ " (เสียงแบบอีสานๆพูดไทยไม่ชัด)
"ผมเป็นจราจรจากสน.พหลโยธินจะโทรมาแจ้งว่า"....
ในใจคิดเป๊ะเลย ตรงตามที่เคยได้ยินได้ฟังมา เบอร์แปลก รู้จกชื่อ อ้างตัวแบบนี้ สำเนียงแบบนี้
ไอ้พวก แก๊งคอลเซนเตอร์แน่แต่แหม หามุกมาเล่นใหม่ ปลอมตัวเป็นตำรวจจราจรซะด้วย
เข้าใจเลือกเวลาโทรอีกต่างหากเอาสิ ผมก็ลองดูจะมามุกไหน
"คุณได้ทำกระเป๋าตังหล่นหาย"...(เสียงอามรณ์แบบพูดรัวๆไม่ค่อยชัด)
ความคิผมสวนขึ้นมาทันทีจะบอกใช่ไหมว่า แล้วมีคนเอาบัตรเครดิตกูไปรูดเป็นหนี้ อยู่เท่านั้นเท่านี้ บลาๆ
ผมชักมีอารมณ์แล้วเสียงเข้มไปว่า
"แล้วงัยครับ"
ปลายสาย
"ผมจะรอที่ป้อมจราจร ปากซอยลาดพร้าว 41 นะครับ"
ด้วยอารมณ์ขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงกับพวกนี้ผมก็เลยได้แต่พูดตอบ "เออเดี๋ยวไป" แบบส่งๆ แล้วกดวางทันที
กำลังจะจิบเบียร์ พลันในใจคิดจราจรอยู่ปากซอยลาดพร้าว41 นี่มันทางที่กูใช้สัญจรประจำนี่หว่า
รีบล้วงกระเป๋าสตางค์ ตรงกะเป๋าหลังกางเกง
ยิ้มแล้ว...กระเป๋าตังค์กู อยู่ไหน
ยังไม่ทันที่จะอะไรสายเดิมก็โทรเข้ามา....ผมรีบรับทันที
"คุณวัชเรศครับ บ้านอยู่ไกลจากป้อมไหมครับ
จะมารับเอง หรือจะอย่างไรดีครับครับ"
ไม่ต้องสาธยายอะไรมาก
ผมบอก คุณตำรวจรอผมสักครู่ เดี๋ยวผมไป
ณ ป้อมตำรวจ
ทันทีที่ผมเปิดประตูเข้าไปสิ่งแรกที่เห็นคือ
รอยยิ้ม ^^บนใบหน้าของคุณตำรวจ
ผมรีบสวัสดี พร้อมกับแนะนำตัว ผมวัชเรศครับ
ไม่ต้องพูดพล่ามทำเพลงคุณตำรวจรีบหยิบกระเป๋าตังค์ให้ทันที
พร้อมบอกว่า...
"ยังงัยตรวจทรัพย์สิน ดูก่อนนะครับว่ายังอยู่ครบหรือเปล่า
ทั้งเงินเงินสด บัตรเครดิต เอทีเอ็ม บัตรประชาชนเอกสาร"
และทุกอย่างยังอยู่ครบ
"พอดีผมกำลังปฏิบัติหน้าที่ อยู่แล้วสังเกตุเห็นอะไรดำๆ หล่นอยู่ริมถนน"
(จำได้ตรงที่ผมติดไฟแดงพอดี)"
"เห็นเป็นกระเป๋าผมก็รีบไปหยิบมาเพราะกลัวจะโดนรถเหยียบ หรือใครจะหยิบไปตอนแรกก็กังวลว่าจะทำอย่างไร
แต่พอเห็นนามบัตรคุณ...(ข้อนี้ล่ะที่ทำให้ได้กระเป๋าคืนโดยเร็ว) มันตรงกับชื่อบัตรประชาชนก็เลยรีบโทรหา
ยิ่งเห็นเป็นคน นครพนมผมยิ่งเข้าใจความรู้สึกเพราะผมก็เป็นคนอีสานเหมือนกัน อยู่ขอนแก่น(มิน่าล่ะ สำเนียงอีสานมาเลย)"
"ผมไม่ได้เลือกปฏิบัติเพราะเห็นว่าเป็นคนอิสานเหมือนนะครับผมเป็นคนของประชาชน ก็ปฏิบัติแบบนี้กับทุกคน"
ตบท้ายด้วยว่า
"วันนี้ผมสบายแล้วที่ได้ทำความดี"
คำพูดนี้ มันทำให้ผม ถึงกับขอจับมือ กับคุณตำรวจและขอถ่ายรูปเก็บไว้
เพื่อที่ผมจะได้แชร์ประสบการณ์ดีๆ เผื่อแผ่ให้กับเพื่อนในเฟชผมซึ่งคุณตำรวจเองก็ยินดี
ก่อนกลับ ผมแวะเซเว่น แถวนั้นซื้อขนม น้ำดื่มเพื่อเป็นน้ำใจให้คุณตำรวจ
คุณตำรวจเองก็รับด้วยรอยยิ้มพร้อมกับฝากให้ผมดูแลทรัพย์สินให้ดีเพราะครั้งหน้าไม่แน่จะโชคดีแบบนี้หรือเปล่า
ผมขับรถมอเตอร์ไซค์กลับบ้านด้วยรอยยิ้มครับ
ยังจำคำพูดคำนี้ของคุณตำรวจประโยคที่ว่า
"วันนี้ผมสบายใจแล้ว ที่ได้ทำความดี"
แม้คุณตำรวจจะบอกว่าผมโชคดีมากๆ แต่ผมเองกลับคิดว่ามันไม่ได้เกิดจาดโชคอะไรเลย
กระเป๋าตังค์หล่นกลางถนนเงินสดก็มี บัตรเครดิต บัตรเอทีอ็ม
ที่สำคัญ
เจ้าของไม่ได้รู้ตัวอะไรเลย
แต่วันนี้ผมได้ทุกอย่างกลับคืนมาอย่างครบถ้วน
สำหรับผมไม่มีคำว่าโชคดีอย่างที่คุณตำรวจพูด
แต่นั่นเป็นเพราะผมได้มาเจอ ตำรวจไทยดีๆ มากกว่าครับ
ดต. อานนท์ หมื่นแสน
ขอบคุณครับ^^
