ตำรวจ กลัวนักข่าวจริงเหรอครับ
ไม่เห็นซักกี่ราย ที่การโดนแฉออกสื่อ
แล้วได้รับโทษทัณท์มากมายอะไร มากไปกว่า "ย้าย" 555
พอเรื่องเงียบหายไปจากจอ ... ก็หารายได้หรือทำงานสนองคำสั่งนายต่อไป 555
ประเทศไทยไชโย
นั่นคือเรื่องที่"แฉไม่ถึงกึ๋น"ครับ... เรื่องที่ถึงกึ๋นแล้วตำรวจติดคุกก็มีอยู่มากมาย แต่ไม่ได้เอามาออกสื่อฯ, ต้องไม่ลืมว่านักข่าวกับนักสืบของตำรวจมีการทำงานทับเส้นทางกันอยู่ตลอดเวลา นักข่าวสายอาชญากรรมอาศัยข้อมูลจากตำรวจแล้วไปสืบต่อ ในขณะที่นักสืบของตำรวจก็ต้องอาศัยไหว้วานนักข่าวให้ช่วยเจาะประเด็นโน้นนี้เพิ่มเติมฯ...
ที่สำคัญคือนักข่าวมีเครือข่ายโยงใยได้กว้างขวางกว่า เพราะสามารถประสานงานได้ทุกวงการ... เอาตัวอย่างง่ายๆ เช่นนักสืบของตำรวจไม่มีโอกาสได้นั่งร่วมโต๊ะรับประทานอาหารกับนักธุรกิจใหญ่ๆ เพื่อจับประเด็นสรุปในเรื่องต่างๆเพื่อเอามาเจาะไชต่อหารูรั่ว...
แต่หากนักข่าวต้องการนั่งร่วมโต๊ะรับประทานอาหารกับเศรษฐีพันล้าน/หมื่นล้าน ก็แค่หาคน"แนะนำตัว"ผ่านทางหัวหน้าข่าว/บรรณาธิการ... แค่แนะนำตัวกันสองสามทอด แผล็บเดียวได้กินข้าวฟรี แถมนั่งสัมภาษณ์ในบรรยากาศห้องอาหารหรูๆ สบายพุงสบายแฮ !!!, แล้วก็จับประเด็นส่งไม้ให้"นักสืบ"ของตำรวจมุดน้ำดำดินนั่งดักฟังโทรศัพท์/นั่งจิบกาแฟจนตาแข็งอดหลับอดนอนที่หน้าบ้าน"เมียน้อย"มหาเศรษฐีไงครับ... ฮา...