ตอนนี้ผมห่วงอย่างเดียวคือสภาประชาชนที่กำนันสุเทพต้องการให้เกิดขึ้นจะมีวิธีการสรรหาอย่างไรจึงจะได้ชื่อว่าเป็นสภาประชาชนที่แท้จริงหาได้เป็นเครื่องมือในการจัดการฝ่ายตรงข้ามของฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดไม่ แล้วจะทำอย่างไรที่จะทำให้สภาที่ว่านี้ไดด้รับการยอมรับจากฝ่ายมวลชนเสื้อแดงด้วย เพราะอย่าลืมว่ามวลชนคนเสื้อแดงก็มีจำนวนไม่น้อยเหมือนกัน และพวกเขาเหล่านั้นก็เป็นประชาชนคนไทยด้วย ที่สำคัญอีกข้อหนึ่งคือถ้าสภาประชาชนที่ว่านั้นไม่สามารถที่จะทำให้ตัวเองได้รับการยอมรับจากทุกฝ่ายได้ต่อไปก็จะมีการออกมาต่อต้านก่อความวุ่นวายกันอีกไม่รู้จักจบสิ้นไม่ว่าฝ่ายไหนจะได้เป็นรัฐบาลก็ตาม
อีกฝ่ายไม่ยอมรับอยู่แล้วล่ะครับ เป็นที่รู้กันอยู่แล้วว่าฝ่ายเสื้อแดงขับเคลื่อนได้ด้วยเงิน ประเทศชาติฉิบหายไม่เกี่ยว ขอให้กูได้ผลประโยชน์เป็นพอ....
กับมวลชนอีกฝ่าย ขอทำเพื่อชาติ ไม่สนใจเงิน แถมบริจาคให้เป็นทุนต่อสู้อีก ..............
เมื่อเปรียบเทียบได้เช่นนี้ ก็ต้องทำใจว่า ถึงจะจัดตั้งรัฐบาลสภาประชาชนสำเร็จ ฝ่ายเสื้อแดงโดยการปั้มเงินจากทักษิณต้องออกมาต่อต้านแน่นอน
ความวุ่นวายยังคงมีต่อไป กราบใดที่ การบังคับใช้กฎหมายยังล้มเหลว
หากต้องการให้ทุกฝ่ายพอใจนั้น เป็นเรื่องพ้นวิสัยในสังคมมนุษย์ครับ...
วิธีให้สังคมสงบได้ ต้องใช้หลักคุณธรรมครับ... ปรัชญาพื้นฐานของสังคมศาสตร์คือ"สมอง/ความถนัดของคนในสังคมไม่เท่ากัน", ดังนั้นต้องมีกระบวนการคัดสรรสมาชิกในสังคม เพื่อหาความถนัด และให้ผู้คนใช้ชีวิตตามความถนัด โดยต้องมีกระบวนการแบ่งสรรทรัพยากรอย่างเป็นธรรม...
หากดูในระบบราชการฯ ก็มีระบบคัดเลือกคนเข้าทำงานตามคุณวุฒิ/ความสามารถฯ แล้วไปแบ่งชั้นกันที่หน้าที่ความรับผิดชอบ... ก็คือคนไม่เท่ากัน ถึงแม้สิทธิพื้นฐานเท่ากันก็ตาม, แต่ความรับผิดชอบ อำนาจในการสั่งการ ฯลฯ ไม่เท่ากันครับ...
ประเด็นก็คือ ต้องเสริมสร้างระบบคุณธรรม(Merit System) ในสังคม, แล้วกระบวนการเริ่มต้นคือต้องคัดสรรบุคคลเข้าเป็นสมาชิกสภาประชาชนให้ได้ตามระบบนี้... ส่วนที่ว่ากลุ่มใดไม่ยอมรับ นั่นก็ต้องมีกระบวนการ"บังคับ"ด้วยกฎหมาย หรืออะไรก็ตามแต่ ฯลฯ, โดยกฎหมายต้องอยู่บนพื้นฐานของหลักนิติธรรมฯ...
หากดูตามศาสนาพุทธฯ... ก็ต้องเริ่มที่หลักบัว 4 เหล่าครับ...
