ขออนุญาตใช้คำศัพท์พื้นๆนะครับ
ประมาณ 27 ปีที่แล้ว นายทหารรุ่นน้องผมคนหนึ่งเป็นคนรูปร่างสูงใหญ่ มีโอกาสที่น่าภูมิใจที่สุดในชีวิต(ผมยังอิจฉามันอยู่เลย) .................. เขาเป็นหนึ่งในทหารรักษาพระองค์พิเศษที่ได้ถวายงานรับใช้ใกล้ชิดในหลวง .................ใกล้ชิดขนาดเฝ้าหน้าห้องทรงงาน
มีวันหนึ่งช่วงหัวค่ำ ในหลวงทรงงานอยู่ตามปกติประจำวัน ท่านเกิดประชวรขึ้นมา(เป็นลม)
ทุกอย่างมีการประสานงานอย่างเรียบร้อย รถพยาบาลวิ่งมาจอดรอหน้าพระตำหนัก รุ่นน้องผมกับนายทหารอีกท่านหนึ่งที่รูปร่างเตี้ยกว่าเขา ช่วยกันประคองพระองค์ท่านนอนลงบนเปล แล้วกราบบังคมทูลขอพระบรมราชานุญาตยกเปล โดยเจ้าน้องคนนี้ยกด้านพระเศียร .....................อีกคนที่รูปร่างเล็กกว่ายกทางด้านพระบาท
ในหลวงทรงตรัสกับรุ่นน้องว่า ให้เปลี่ยนไปยกทางปลายเท้า...................
รุ่นน้องผมเห็นว่าตัวเขาสูงใหญ่ ไปยกทางปลายพระบาท แนวเปลจะเทลงไปทางพระเศียร .................... มันเลยไม่ยอม กราบบังคมทูลว่า ไม่พระพุทธเจ้าข้า
ในหลวงทรงแย้มพระสรวล(ขนาดพระองค์ท่านประชวรนะ) ................... ส่ายพระเศียร พร้อมกับตรัสว่า คนหนุ่มนี่มันดื้อนะ เอาๆ จะไปไหนก็ไป
จากนั้นนายทหารสองนาย รีบยกเปลนำพระองค์ท่านลงมาที่รถพยาบาลหน้าพระตำหนัก .................. รถพยาบาลก็รีบนำพระองค์ท่านเสด็จไปโรงพยาบาล ซึ่งในช่วงเช้ามืดก็นำพระองค์เสด็จกลับมาที่ตำหนักก่อนสว่าง ................กลับมาบรรทมพักผ่อนพระวรกาย
ช่วงเที่ยงวันนั้น พระองค์ท่านก็ตื่นบรรทม และออกมาทรงงานตามปกติ
เจ้ารุ่นน้องผม สงสัยเรื่องที่พระองค์ท่านให้เขาไปยกเปลทางด้านพระบาท เลยไปคุยกับหมอๆบอกว่า คนเป็นลม ต้องยกปลายเท้าให้สูงกว่าศีรษะ .................พอฟังได้ดังนั้น ก็ตาเหลือกบอก ฉิบหายแล้ว ผมแม่งโคตรโง่เลย............
เขาเล่าเรื่องนี้ให้ผมฟัง ก็น้ำตาคลอ....................บอกว่า ในหลวงท่านทรงทราบนะ ว่าคนเป็นลม ต้องยกปลายเท้าให้สูงกว่าศีรษะ แต่เขาดื้อไม่ยอมทำตามที่พระองค์ตรัสเพราะเข้าใจผิด พระองค์ท่านก็ไม่ได้ทรงตรัสว่าอะไร แถมยังหยอกเขาว่า คนหนุ่มนี่มันดื้อนะ (เขาบอกว่าพระสุรเสียงของพระองค์ท่าน ยังติดตราอยู่ในหัวจนถึงทุกวันนี้)
หลังจากนั้น นายทหารรุ่นน้องผมก็ยังถวายงานหน้าที่นี้ต่อไปอีกสามเดือนจนครบวาระการปฎิบัติหน้าที่นี้ ................. ซึ่งระหว่างนั้นพระองค์ท่านไม่เคยตรัสเรื่องราวที่เขาทำบกพร่องเลย มีแต่จะทรงตรัสทักทายและตรัสหยอกล้อ นายทหารในตำหนักด้วยความเมตตาตลอดเวลา
พระองค์ท่านเปี่ยมด้วยพระเมตตา ไม่ถือโทษโกรธเคืองที่นายทหารผู้นี้ทำผิดขั้นตอนเลย แถมยังทรงตรัสหยอกแกมเหน็บแบบทรงเอ็นดูเสียอีก
เขาเล่าให้ผมฟังแล้ว ผมโคตรอิจฉามันจริงๆ ไอ้เราเคยแต่ที่ใกล้ชิดที่สุด ก็ตอนถวายอารักขาเป็นชุดแซงเสด็จ อยู่ใกล้พระองค์ท่านที่สุดแค่ 3-5 เมตรเท่านั้น ................... แต่รุ่นน้องผมคนนี้มันได้ประคองพระวรกายของพระองค์ท่านด้วย
