ก็ไปท้าเขาเอง
ปล่าวท้า แค่บอกว่ามาดีขอยืมสถานที่กินเหล้าหน่อย แค่นั้นมาเลย
ก็ไปท้าเขาเอง
เจ็ดคตสระบุรีหรือเปล่าครับพี่....เล่าประสบการณ์ ให้น้องๆฟังเป็นวิทยาทานก็ได้นะครับ
ใช่ครับที่สระบุรี จำได้ว่าปีนั้นผมและผองเพื่อนในเวบอวป.ตั้งใจร่วมกันไปทำบุญที่ลพบุรีเด็กติดเชื้อเอชไอวี
แต่มีโปรแกรมไปนอนพัก-พบปะสังสรรค์กันที่เจ็ดคตก่อนหนึ่งคืน ผมพักอยู่บ้านพักของอุทธยานหลังสุดท้าย
ก่อนเข้าห้องพักก็ทำการบอกกล่าวเจ้าที่เจ้าทางด้วยการอธิฐานในใจเหตุเกิดประมาณสี่โมงเย็นก่อนอาบน้ำผมล็อคลูกบิดประตูพร้อมใส่กลอนเรียบร้อย
พออาบน้ำเสร็จออกจากห้องน้ำมาเจอะประตูห้องเปิดอ้าเต็มบาน ถามพรรคพวกที่นั่งเตรียมสุรา-อาหารอยู่ด้านล่างไม่มีใครให้คำตอบได้
เลยแกล้งปล่อยเลยตามเลย แต่ในใจก็คิดอยู่ว่าถ้าจะมายังไงก็ขอให้เป็นนางไม้ เจอจริงๆครับเลิกวงกันประมาณสี่ทุ่มเศษๆ
เพราะเจ้าที่อุทธทยานมาแจ้ง กว่าจะได้นอนก็เกือบเที่ยงคืนพอเคลิ้มจะหลับ(ครึ่งหลับครึ่งตื่น)สายตาผมเห็นเป็นผู้หญิงนุ่งห่มชุดไทย
สีเขียวสดใสมาขอไปอยู่ด้วย และสิ่งที่ผมสัมผัสได้อีกอย่างคือเสียงคนเดินรอบเตียง นอนกันอยู่สองคนกับตาอั๋นมีผมได้ยินคนเดียว
รุ่งเช้าเลยลองวัดใจท้านางไม้ไปทำบุญที่ลพบุรีด้วย ไปจริงๆครับตามผมถึงกทม.ด้วย หนึ่งสัปดาห์เต็มที่ผมประสบจนต้องได้ไปทำบุญ
อุทิศส่วนกุศลให้ที่วัดเทพลีลานางไม้ถึงได้กลับเจ็ดคต ครั้งนี้เป็นครั้งที่สองที่ผมได้พบกับสิ่งลี้ลับ ครั้งแรกเจอเมื่อครั้งที่ผมเรียนอยู่วค.หมู่บ้านจอมบึง
ครั้งนั้นเป็นผีสาวชาวพม่าที่ถูกฆ่าข่มขืนในแค้มป์ก่อสร้างบ้านพักอาจารย์ พวกมาขอส่วนบุญอยู่สามคืนซ้อนเลยเล่าให้เพื่อนที่เป็นตำรวจฟัง
พวกเลยเปิดแฟ้มประวัติให้ดู ทันทีที่เห็นรูปผมนิ่งพูดไม่ออกเหงื่อแตก มันคนๆเดียวกันกับที่เราฝันเห็นนี่หว่า
