ใครให้อาหารสุนัขจรจัด ก็ต้องรับผิดชอบเหมือนเจ้าของสุนัขด้วยหากมันไปกัดใครเขาเข้านะครับ หรือหากมันขับถ่ายเลอะเทอะก็ต้องทำความสะอาดตามสมควรเสียด้วย หรือหากมันเห่าหอนสร้างความรำคาญแก่ผู้อื่นละแวกนั้นก็ต้องหาวิธีแก้ไขด้วย... การให้ทานแก่สัตว์ยากไร้เป็นเรื่องประเสริฐ แต่ถ้ามีผู้เดือดร้อนเพราะการนี้ก็ต้องพิจารณาด้วยครับ...
นายสมชายมีหมาเป็นเพื่อนตั้งแต่หัดเดินหัดพูด คุยกับหมารู้เรื่องตั้งแต่ยังไม่รู้ภาษาคน หัดตั้งไข่ก็เกาะหลังหมาเอาไว้ไม่ให้หกล้ม ฯลฯ, แล้วนายสมชายก็รู้ว่าหมามันก็เหมือนคน คือหมาแต่ละตัวนิสัยใจคอไม่เหมือนกันเลยสักตัว บางตัวสงสารมันได้ เห็นใจมันได้ แต่บางตัวมันก็เหมือนคนนิสัยไม่ไดี ยังไงก็นิสัยไม่มีวันดี... หมาจรจัดไม่ใช่ว่าน่าสงสารเหมือนหมดทุกตัว บางตัวก็ไม่สมควรสงสารมัน...
คำตอบ พี่ สมชาย ตรงใจผมยิ่งนัก ......
...ทุกวันนี้ผมเบื่อคนดี รักหมา และ ใจหมามากๆ ....รักแบบไม่รับผิดชอบ
ผมเจอกับตัว พาลูกไปเล่นในสนามเด็กเล่นใน รร.ตอนเย็น (ลูกขวบกว่าๆ) ครูในโรงเรียนที่พักอยู่ในนั้นปล่อยหมาบางแก้วที่เลี้ยงไว้มาวิ่งเล่น
หมามันวิ่งเข้ามาใกล้ลูกผม ผมก็มองตลอด กลัวมันเข้ามากัด แล้วก็จริงๆ ทำท่าเข้ามากัดลูกผม ผมเลยเอาหินขว้างไล่ไป .........
แค่นั้นล่ะเป็นเรื่อง ครูเจ้าของหมาเข้ามาด่าผมเลย ผมก็ด่าสวน หมาหรือคน สำคัญกว่ากัน ...เถียงไปเถียงมา .. ขู่จะแจ้งความ หาว่าผมบุกรุก สถานที่ราชการ....ดูคนใจหมามัน ใจหมาสุดๆ
ผมก็โมโห ยืนรอให้โทร.แจ้งความ ไม่โทร.ซะที......เรื่องมาจบที่เพื่อนผมที่เป็น ศิษย์เก่าครูคนนี้ ผ่านมาเห็น..... เข้ามาขอร้องให้จบเรื่อง ผมเห็นแก่เพื่อนเลยยอมไป
... หมาตัวนี้ ถามเพื่อน เพื่อนบอกว่า หลุดมากัดเด็ก นร.ประจำ...แต่ความที่เป็นหมาที่ครูเลี้ยงไว้ นร.เลยไม่กล้าโวยวาย ....
