เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน
พฤศจิกายน 29, 2024, 05:28:27 AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: อวป. มีจำหน่ายที่ สนามยิงปืนราชนาวี/สนามยิงปืนบางบัวทอง/สนามยิงปืนศรภ./
/สนามยิงปืนทอ./
สิงห์ทองไฟร์อาร์ม
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: 1 2 [3] 4 5
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: วิธีปฐมพยาบาลบาดแผลที่ถูกยิงด้วยอาวุธปืน  (อ่าน 13605 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
วัฒน์
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 4114
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 17223


เนรเทศยกโคตรดีกว่านิรโทษยกเข่ง


เว็บไซต์
« ตอบ #30 เมื่อ: ตุลาคม 16, 2006, 10:08:23 PM »

 Cheesy ขอบคุณครับ ได้ความรู้อีกเยอะเลย

- คุณ.51 นี่รู้จริงเริ่องนางพยาบาลเลยเนอะ...ไม่ใช่เรื่องปฐมพยายบาล
บันทึกการเข้า

ฟ้าและดินไม่เห็นไม่เป็นไร ไม่ได้หวังให้ใครจดจำ
แม้ยากเย็นแค่ไหน ไม่เคยบ่นสักคำ ไม่มีใครจดจำ แต่เราก็ยังภูมิใจ

จะปิดทองหลังองค์พระปฏิมา จะยอมรับโชคชะตาไม่ว่าดีร้าย
ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า ถึงเวลาก็ต้องไป เหลือไว้แต่คุณงามความดี
boon
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #31 เมื่อ: ตุลาคม 16, 2006, 10:12:09 PM »

น้องตู่ เมืองพล เคยโดนกระสุนรักยิงเข้าหัวใจ2ครั้ง ทุกครั้งบาดเจ็บสาหัสมาก Grin
 อยากทราบวิธีการรักษาพยาบาลที่ถูกต้องท่านผู้รู้ช่วยอธิบายด้วยครับ Grin
บันทึกการเข้า
51
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #32 เมื่อ: ตุลาคม 16, 2006, 10:13:40 PM »

ถ้าหากว่า...บาดแผลนั้น
มีสภาพฉกรรจ์เกินกว่าที่จะทำการปฐมพยาบาล โดยปราศจากเครื่องมือทางการแพทย์และอุปกรณ์ช่วยชีวิตแล้ว
ต่อให้ มีนายแพทย์ที่เชี่ยวชาญขนาดไหน...อยู่ในที่เกิดเหตุ
ก็ต้อง...นำส่ง รพ. โดยเร็วที่สุด...
นั้นหมายถึงว่า...ท่าน (ผู้ช่วยเหลือ) ต้องนำความชำนาญทางการขับขี่รถยนต์มาใช้





ที่นี้เรามาว่า...ถึงการช่วยเหลือ (หากต้องกระทำ)
อันดับแรก...เครื่องมือแพทย์และอุปกรณ์ช่วยชีวิต...ตัดออกไปได้เลย ครับ
เพราะ...แทบจะไม่มีใครติดรถส่วนตัวไว้เลย...รวมถึงผมด้วย

อันดับต่อมา...
เครื่องมือหรืออุปกรณ์ปฐมพยาบาลแบบแสวงเครื่อง...
อาทิ ผ้า เชือก ปากกา...โทรศัพท์ วิทยุสื่อสาร และอื่น ๆ

อันดับต่อไป...ผู้ช่วยเหลือสนับสนุนในการปฐมพยาบาลและการเคลื่อนย้าย นำส่ง


มามองกันที่การเข้าถึงที่เกิดเหตุก่อนครับ...
สิ่งที่ท่านต้องทำ...พร้อม ๆ กับการปฐมพยาบาล ก็คือ...
การรักษาสถานที่เกิดเหตุให้คงสภาพเดิมมากที่สุด
การประเมินผู้บาดเจ็บ และเคลื่อนย้ายผู้บาดเจ็บเพื่อออกจากที่เกิดเหตุเพื่อดำเนินการอื่นใดต่อไป
การติดต่อขอความช่วยเหลือจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง...อาทิ สถานีตำรวจ หรือโรงพยาบาล หรือหน่วยกู้ภัยที่ใกล้เคียง

สามสิ่งนี้ครับ ท่านต้องทำพร้อมกัน คิดพร้อมกัน...
ละเลยอย่างใด อย่างหนึ่งมิได้...

บันทึกการเข้า
51
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #33 เมื่อ: ตุลาคม 16, 2006, 10:22:31 PM »

ที่นี้ มาว่ากันที่ บาดแผล ครับ

บาดแผลที่เกิดจากกระสุนปืน นั้น
โดยมาก...ปากแผลจะมีขนาดเล็ก...แต่ถ้าทะลุ...ปากแผลของรูกระสุนออก...จะมีขนาดใหญ่กว่า ครับ
ในกรณีกระสุนปืนทะลุเป้าหมาย...
อันดับแรก...ท่านต้องสำรวจก่อนว่า...ผู้บาดเจ็บมีกระดูกส่วนใด แตกหัก ร้าว หรือไม่
เพราะ...ส่งผลต้องการเคลื่อนย้ายและนำส่ง
ต่อมาดูว่า...ผู้บาดเจ็บเสียเลือดมากหรือไม่ ระยะเวลาที่บาดเจ็บเกิดขึ้นนานหรือไม่
ถ้าเสียเลือดมาก...ก็ใช้ผ้าหรือสำลีอุดไว้ ก็ได้ครับ
แต่กรุณาอย่าเช็ดหรือล้างปากแผลเป็นอันขาด...เพราะจะทำให้เลือดไม่เกิดอาการแข็งตัวแข็งตัว

การห้ามเลือดนอกจากการอุดปากแผลแล้ว
ก็ยังมีการขันชะเนาะ การกดเส้นเลือดใหญ่ที่จะนำพาเลือดไปสู่ร่างกายส่วนบริเวณที่เกิดบาดแผล

แต่ทั้งนี้...ขึ้นอยู่กับบริเวณที่เกิดบาดแผลเป็นสำคัญ ครับ

ผมถึง post เสมอ ๆ ว่า...ตำบลกระสุนตกบนเป้าหมาย มีความสำคัญยิ่ง ทั้งการช่วยเหลือและการทำให้เกิดขึ้น

บันทึกการเข้า
51
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #34 เมื่อ: ตุลาคม 16, 2006, 10:24:04 PM »

เรื่องนางพยาบาล...ผมอาจทราบครับ...คริ คริ
แต่ถ้าเรื่อง "นางสาวพยาบาล" ล่ะก็

ต้องนัง turus คร้าบบบบ...คริ คริ
บันทึกการเข้า
51
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #35 เมื่อ: ตุลาคม 16, 2006, 10:34:17 PM »

ที่นี้ มามองกันที่ ว่า...หากกระสุนฝังในร่างกายของผู้บาดเจ็บ...
จะทำอย่างไร....

ในกรณีนี้...ไม่ต้องกังวลเรื่องการเสียเลือดจากปากแผล..เลยครับ
เพราะ...เลือดแทบไม่ออกเลย...
โดยเฉพาะ...คนอ้วน ๆ เพราะ...ชั้นไขมันจะลงมาปิดปากแผล...ไว้แทบสนิทครับ

แต่นั่นหมายถึงอาการของเลือดตกใน...INTERNAL BLEEDING ครับ
ในกรณีนี้ ผู้ช่วยเหลือจะไม่สามารถสังเกตเห็นได้จากภายนอกครับ...
แต่จะสังเกตเห็นได้จาก...อาการของผู้บาดเจ็บ...
โดยภาวะเลือดตกในจะแสดงออกถึงอาการบวมตึง ขยาย โตขึ้น ของอวัยวะที่ได้รับบาดเจ็บ
บางครั้งพบสีดำช้ำเขียวให้เห็น
ผู้บาดเจ็บจะรู้สึกอึดอัดแน่นในส่วนที่เลือดตกอยู่ภายในช่องท้อง ช่องอก ปอด หรือแม้แต่สมอง
 
การตรวจสังเกตจะทำให้พบภาวะเลือดตกในตั้งแต่แรกเมื่อเกิดอุบัติเหตุ
โดยสามารถตรวจสอบผู้บาดเจ็บมีภาวะช็อค ชีพจรเร็ว หายใจเร็ว เหงื่อออก หน้าซีดเผือด
ผู้บาดเจ็บมีอาการกระสับกระส่าย ควรรีบหาตำแหน่งเลือดออกมาก ๆ ก่อนอื่นครับ


ถ้าเป็นในหนัง..ก็อาจมีการเปิดปากแผลและดูดเลือดออกด้วยปาก กดให้เลือดพุ่งออกมา เทือก ๆ นั้น
แต่ถ้าเป็นของจริง ๆ ในเมือง...ไม่ต้องทำอะไรเลยครับ  นำส่งแพทย์โดยเร็วครับ
เพราะ...ภาวะเลือดตกใน นั้น
ไม่สามารถทำการปฐมพยาบาลอย่างถูกวิธีได้ โดยปราศจากเครื่องแพทย์และอุปกรณ์ช่วยชีวิตครับ
 


ผมเองก็ทราบเพียงเท่านี้ ครับ...
สำหรับการปฐมพยาบาล...บาดแผลและผู้บาดเจ็บ...ในกรณีที่ถูกกระสุนปืน ครับ


จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น...

บันทึกการเข้า
ozero++รักในหลวงมากค่ะ++
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 1287
ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 25366


มารยาท...มีให้รักษา


« ตอบ #36 เมื่อ: ตุลาคม 16, 2006, 11:27:42 PM »

แหม...ถูกใจเจ๊จริงจริ๊ง หลงรัก
บันทึกการเข้า

เข้ามากด like กันได้นะคะ http://www.facebook.com/OAroi
และ https://www.facebook.com/SiaAke
PU45™
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 3692
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 62457



« ตอบ #37 เมื่อ: ตุลาคม 16, 2006, 11:35:13 PM »

        
บันทึกการเข้า

                
jamin
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 9
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1356


« ตอบ #38 เมื่อ: ตุลาคม 17, 2006, 02:12:11 AM »

คุณหมอในหน้านี้ น่ากลัวจังครับ
บันทึกการเข้า
BADBOY
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #39 เมื่อ: ตุลาคม 17, 2006, 08:37:51 AM »

ขอบคุณมากครับความรู้...เพิ่มเติม......สำหรับผม... Wink
บันทึกการเข้า
RUGER
ความเกรงใจเป็นสมบัติของผู้ดี ตรองดูซีทุกคนก็มีหัวใจ
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 1262
ออฟไลน์

กระทู้: 23344


ฟ้าลิขิตชีวิตข้า ให้ค้าขาย


« ตอบ #40 เมื่อ: ตุลาคม 17, 2006, 09:21:03 AM »

  ในรถ พี่ 51 ไม่มีเครื่องมือปฐมพยาบาลมีแต่ผ้าดิบ ...... อิอิอิอิ
บันทึกการเข้า

http://www.youtube.com/watch?v=Ci3YXN93QEs
เนื้อร้าย  ต้องตัดทิ้ง  ... 555
โมโม่153
Hero Member
*****

คะแนน 2013
ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 17779



« ตอบ #41 เมื่อ: ตุลาคม 17, 2006, 09:23:03 AM »

ในรถ พี่ 51 ไม่มีเครื่องมือปฐมพยาบาลมีแต่ผ้าดิบ ...... อิอิอิอิ
Grin Grin Grin
บันทึกการเข้า

วรกฤษ
ความฝันทำให้มนุษย์พัฒนาไปข้างหน้าเพื่อสร้างฝันให้เป็นจริง
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 45
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 6503

สูงสุดคืนสู่สามัญ


« ตอบ #42 เมื่อ: ตุลาคม 17, 2006, 09:30:57 AM »

โดนยิงใส้ใหล...เพิ่งเห็นกะตา ตกใจ ปฐมพยาบาลยังไงรู้มั๊ยครับเพื่อนมันหิ้วขาลากขึ้นมอไซด์....เวรกำ...

บอกให้วางคนเจ็บลงรอเจ้าหน้าที่พยาบาล...มันก็ไม่วางผมว่าตายเพราะเพื่อนมันรักมากไป หัวเราะร่าน้ำตาริน หัวเราะร่าน้ำตาริน

บันทึกการเข้า

เร็วเท่าที่เห็น   แม่นเท่าที่จำเป็น 
เคลื่อนไหวเร็วปานสายฟ้า   หยุดให้นิ่มนวลดังแพรไหม      
ใจต้องนิ่งดังขุนเขา   ทำทุกอย่างดั่งสายน้ำไหล
51
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #43 เมื่อ: ตุลาคม 17, 2006, 09:55:17 AM »

กรณี ลำไส้ โผล่ออกมายิ้มด้านนอกพุง...
ไม่ยากครับ...และไม่เสียชีวิตด้วยครับ.....

จากเหตุการณ์จริง  จากคุณพ่อผม...เอง
ปัจจุบันท่านยังมีชีวิตอยู่ครับ....อายุ 73 ปี

ท่านโดนกระสุนปืนลูกซองสั้นไทยประดิษฐ์....12 เกจ ครับ
เข้าเต็ม ๆ เลยครับ  ที่หน้าท้อง...ในขณะนั้นท่านใช้ Police Positive .38 Spl ครับ...
เหตุเกิดที่ เขาเต่า อ.หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์ เมื่อประมาณ 31 ปีเศษ ครับ
ตอนนี้ท่านยังมี...ลูกปราย...ของกระสุนลูกซองอยู่ในท้องเลยครับ...
(เวลาเดินผ่านเครื่องตรวจอาวุธ ด้วยมือ   มักจะส่งเสียงเตือนจนต้องอธิบายกันประจำ)


ปากแผลขณะนั้น...ลำไส้โผล่ออกมายิ้ม...แย้ม  ทักทายผม พี่สาวและคุณแม่ด้วย...
ท่านบอกให้นำน้ำสะอาดมาราดลงบนลำไส้ครับ....
อย่าให้ลำไส้แห้ง...ถ้าได้ผ้าสะอาดคลุมปากแผลไว้ก็ใช้ได้ครับ

คุณแม่...วิ่งไปขอความช่วยเหลือชาวบ้านให้นำส่ง สถานีกาชาดที่ 10 หัวหิน (ของสภากาชาดไทย)
บังเอิญด้วยพระมหากรุณาธิคุณของในหลวง
ขณะนั้น ท่านทรงแปรพระราชฐานประทับที่ พระตำหนักไกลกังวล ครับ
ทำให้ต้องมีศัลยแพทย์ระดับอาจารย์ประจำพร้อมอุปกรณ์ช่วยชีวิต ตามระเบียบถวายความปลอดภัยฯ

ปรากฎว่า คุณพ่อท่านรอดชีวิต ครับ...
เพราะได้รับการผ่าตัด...หลังจากเกิดเหตุประมาณ 2 ชม.
ท่านได้รับเลือดจาก ตร.พลร่มค่ายนเรศวร
ส่งผลให้เมื่อหายดีแล้ว ต้องมารักษามาเลเรียต่ออีก คริ คริ


เหตุการณ็นั้น เราสูญเสียรถยนต์และทรัพย์สินบางส่วน
แต่ผมและพี่สาว คุณแม่ คุณพ่อรอดชีวิต...จากการทำหน้าที่ หัวหน้าครอบครัวของคุณพ่อ


เหตุการณ์เรื่องนี้..เคยถ่ายทำและออกอากาศเป็นละครเชิงสารคดีเฉลิมพระเกียรติ
เมื่อสองสามปีที่ผ่านมา

และสมเด็จพระเทพฯ ท่านทรงเมตตาต่อครอบครัวผมมาก...
โปรดเกล้าฯ ให้เข้าเฝ้าเพื่อทรงสอบถามความเป็นไป...ในครอบครัว...
(ท่านทรงทำการบ้านมาเป็นอย่างดีครับ แม้เหตุการณ์จะผ่านมาหลายสิบปีแล้วก็ตาม)

จากพระมหากรุณาธิคุณในครั้งนั้น
ทำให้คุณพ่อ คุณแม่ผม ตั้งใจไว้เลยว่า...
หากท่านทำได้ บุตรของท่านทั้งสอง ต้องประกอบอาชีพรับราชการเท่านั้น
เพื่อเป็นการสนองพระมหากรุณาธิคุณแด่พระองค์ท่าน




หลังจากนั้น จนท. ผู้เกี่ยวข้องตามรถยนต์คืนมาได้...
และติดตามจนพบผู้ก่อเหตุ 2 ใน 3 คน
ส่วนหนึ่งคนที่เหลือ...เคยตามหาอยู่...จนถึงระยอง แต่ไม่พบตัว ครับ

 



ผมเองฝังใจมาตั้งแต่เด็ก ๆ
เมื่อให้คุณพ่อถืออาวุธปืนติดตัวขึ้นไปบนรถ เวลาเราไปเที่ยวกัน
เคยขอถือกลับไปเก็บบ้างบางครั้ง...

จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น...






« แก้ไขครั้งสุดท้าย: ตุลาคม 17, 2006, 01:46:32 PM โดย 51 » บันทึกการเข้า
จอยฮันเตอร์
พระรามเก้า 15-28 E23 LLL
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 10195
ออฟไลน์

กระทู้: 47057


M85.ss


« ตอบ #44 เมื่อ: ตุลาคม 17, 2006, 09:58:59 AM »

เวลาว่างเว้นจากการงาน ผมมักจะขับรถตระเวณ ช่วยเหลือผู้ประสพอุบัติเหตุ มีบางครั้งที่เจออุบัติเหตุแบบร้ายแรง คือผู้บาดเจ็บมีบาดแผลสาหัส และถูกกระแทกอย่างรุนแรง และสลบ ตรงจุดนี้เราจะไม่พยายามเคลื่อนย้ายผู้ป่วย เนื่องจากไม่ทราบว่ามีกระดูกส่วนใหนเคลื่อนหรือหัก ตรงจุดนี้เป็นอันตรายมาก ผมจึงว.ผ่านศุนย์วิทยุพระรามเก้า ประสานศูนย์นเรนทร ขอรถพยาบาลที่มีอุปกรณ์เคลื่อนย้าย ตรงจุดนี้มักจะปะทะคารม กับญาติผู้บาดเจ็บบ่อยๆ เนื่องจากเขาจะเคลื่อนย้ายเอง เราต้องอธิบายเหตุผลต่างๆนานา ว่าขนาดรถที่เขามีสํญญาณ ว.9 (ไซเรน)อีกทั้งประสาน บ.ก.จราจร รถเขายังติด นับอะไรกับรถคุณ จะไปได้ถึงใหน แต่ส่วนมากอธิบายแล้วเขาก็เชื่อครับ จึงแนะนำเพื่อนๆว่าหากเจออุบัติเหตุ พยายามอย่าเคลื่อนย้ายผู้บาดเจ็บ โดยที่ตัวท่านไม่มีความรู้ บางครั้งตัวท่านเองนั้นแหละครับที่ทำให้ผู้บาดเจ็บเสียชีวิตหรือพิการไปตลอดชีวิตได้ ปล่อยให้เป็นหน้าที่หน่วยกู้ภัยและกู้ชีพดีกว่าครับ Grin
บันทึกการเข้า

หน้า: 1 2 [3] 4 5
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.4 | SMF © 2011, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.056 วินาที กับ 22 คำสั่ง