เข้ามาอีกครั้ง กำลังจะพูดถึง อดีตที่ได้เข้า ถึง อุทยานแห่งชาติ เขาใหญ่ ก็ใจเดียวกับ คุณธนัท รักในหลวง พอดี.
ผมขึ้นเขาใหญ่ครั้งแรกเมื่ออยู่ มศ ๕ เมื่อปี '๑๗ โบกรถ จากต้นทาง ถนนธนะรัชต์ การขึ้นเขาใหญ่ เพื่อซื้อเวลา ก่อนจะไปต่อ ภูกระดึง
ณ.เวลานั้น ถนนธนะรัชต์ ไปยัง บ้านหมูสี ๒ ข้าง เป็นไร่ มีแต่ป่าหญ้า โล่งไปหมด โบกรถ อยู่ ๒-๓ ทอด ก็ถึง ที่ทำการ ไปพบ
กับ จนท.คนหนึ่ง ที่กำลังจีบ พี่สาวเพื่อน ที่ขายของ อยู่ที่ ตลาดปากช่อง จึงได้พัก ที่ทำการ ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับที่ทำการปัจจุบัน
และถูกรื้อไปแล้ว
พวกผม ๘ คน เดินไปเล่นน้ำที่ ผากล้วยไม้ แล้ว พี่ชายท่านนั้น ก็นัดว่า ให้เดินป่า ไปขึ้นที่ วงเวียน น้ำตกเหวสุวัต
ให้ไป ถึงก่อน ๑๖.๓๐ น.
จาก ผากล้วยไม้ เดินเลาะไปตามลำธาร ๓.๕ กม. ซ้ายเป็นธารน้ำ ขวา เป็นป่ารก พบฝูง กะบุด เป็นลิงหางสั้น ที่ดูเหมือนไม่มีหาง
ฝูงใหญ่ หากินอยู่แล้ว นั้น ออกมาเขย่า ส่งเสียงขู่ไล่ ๘ วัยรุ่น โซ ๆ
พวกผม มีผม เป็นจ่าฝุง ตลอดทุกรายการ ไปถึงจุดนัดพบ ก่อนเวลา ราว ๑๐ นาที เพราะกลัวพลาด และ กลัว ไอ้ลาย ยิ่งนัก
รอจนถึง ๕ โมงเย็น แสงตะวัน เริ่มอ่อนแรง จึงพากันเดินมาตามทาง เพราะถ้ามีรถมารับอย่างไร ก็ต้องพบกันกลางทาง
เดินจนมืด ก็เห็นแสงไฟรถ มาจากด้านหลัง เป็นรถ จนท. จึงขอติดรถมาด้วย ปรากฎว่า อีก ราว ๕๐๐ เมตรก็ถึงที่ทำการ
และก็ พบ พี่ชายท่านนั้น กำลังติดพัน กับ รัมมี่
แต่คืนนั้น พวกเรา ก็ได้กินแกง เนื้อกระจง ที่ถูกรถทับ เนื้อนุ่มอร่อยมาก มากที่สุดของเนื้อสัตว์ที่เคยกินมา แทนการผิดนัด
พอรุ่งขึ้น ก็อาศัย รถ จนท.ที่ต้องลงไป ซื้อของด ที่ตลาดปากช่อง
และหลังจากนั้น พวกผม ก็โบก รถไปต่อที่ ภูกระดึง เป็นช่วง ปลาย กันยายน แต่ไม่ได้ขึ้นเพราะยังไม่ปิด ต้องโบกรรถกลับ ปากช่อง
พักที่บ้านเพื่อนรัก เรา เรียกเขาว่า ช่อง หรือ ไอ้ช่อง ซึ่งไม่เคยกับ กันอีกเลย ตั้งแต่ เรียนจบแล้วแยกย้ายกันไปเรียนต่อ
และย้อน มา ขึ้นภูกระดึง อีกครั้ง หลัง ๕ ตุลาคม ไปแล้ว
