ขอโทษครับ น่าจะเปลี่ยนชื่อทีม เป็น "กิน เศร้า" จะได้บรรยากาศ กว่า อิๆ
พี่บุญครับ เป็นห่วงครับ อิจฉาพี่บุญจริงๆเลย น๊ะเนี่ย คริๆ
ไม่เปลี่ยนค่ะ ชื่อทีมฯดีแล้ว ซึมเศร้า เหงา เพราะร๊ากกกกกกกกกก ถ้าไม่ใช่เรื่องร๊ากกกกก
เราไม่ซึม 555
ไมทานจุกันจังเลย
อยากทานได้แบบนั้นมั่งจัง
กระเพาะเรามีไว้สำหรับของอร่อยเท่านั้นค่ะ ไม่อร่อยเราไม่สน จริงๆนะ คริ คริ
โห..ทานทั้งหมดนั่นเลยจริงๆเหรอ ไม่ได้โม้ใช่มั้ย คืนเดียวกันหรือเปล่าค่ะ
เอาเก็บไว้ตรงไหนกันน๊า แต่ก็ชักอยากไปกินเหมือนกันซะแล้ว
กลัวจะเรียงตามรูปไม่ครบค่ะ ขอให้สมญานามใหม่ว่า ......
ทีมอัจฉริยะข้ามคืน มีใครจะท้าดวลกับทีมนี้ไหมหนอ
ขอบคุณค่ะที่ชม .... แต่ข้ามไป 2 คืน พอย่อยแล้ว ก็ยังเป็นทีมอัจฉริยะได้นะคะ
เดี๊ยนรับรอง....มีครูแอมอยู่ในทริปนี้ด้วยต้องเป็น"กินไปเที่ยวไป"แน่ๆเลยฮ่ะ
ถูกต้องนะคะ อิอิ กินไปเที่ยวไปจริงๆค่ะ "ก็เยาวราช ไม่ใช่ถิ่นแอมนี่ คืนนั้นแอมเป็นนักท่องเที่ยว"
มีไกด์ที่เชี่ยวชาญ ชำนาญ เป็นพิเศษ ขอบคุณพี่โอจริงๆค่ะ โอกาสแบบนี้ใช่ว่าจะหาได้ทุกวัน
เพราะงั้น พอมีก็ต้องรีบฉวย
ขอเมาท์นิดนึงค่ะ แอมเนี่ยทานเก่งจริงๆเลย พอมาถึงร้านที่5แล้ว โอแค่ถามเล่นๆว่ากินขนมมั๊ย แต่ในใจคิดว่า โอ๊ย...อิ่มจะตายชักคงไม่มีใครไปร๊อก
เสียงแรกที่โอได้ยินคือเสียงครูแอมบอกว่า ไปค่ะพี่โอหนูอยากทานขนมน้ำแข็งค่ะ...ตามด้วยพี่โมโม่เป็นฝ่ายสนับสนุน อื๊ม...ไปสิ ไปสิ อยากกินเหมือนกัน ส่วนหลานชายพี่บุญบอกว่า "ไม่ไหว" ตั้งแต่จบร้านที่2อ่ะค่ะ
พี่โอ เอาเรื่องจริงมาพูดทามมายอ่ะ .... เดี๋ยวไม่มีคนขอไปเลี้ยงนะ...
ก็แอมอยากกินไอ้นี่นิ
