รวมพลคน 3 จว. ชายแดน

[Sig228-kolok]

ครูเปิ้ลเราไปหาพี่แพะก่อนปีใหม่ดีหว่า ดีใจนิวันนี้พึ่งได้คุยกัน AK.ไว้ชาติต้องการกับหยบๆ. เพืง 40หญ่า อย่าเรียกลุงแล. บอกนักร้อง 28 หญ่า. .มันหรอยแบบนี้แล. ขนาดไม่เจอกันที.

ว่างวันไหนละเพ่ ผมนะ ศุกร์ - เสาร์ ได้อยู่แล้ว เดี๋ยวค่อยให้รถฮัมวี่ขับไปส่ง เพราะว่าม้ายเบี้ยใส่มันรถเองไปโกลก แต่ว่าไม่พรือไปโกลกไม่ต้องพาเบี้ยไปนิ เพราะว่าไปทีไรเจ้าของพื้นที่ไม่ทันได้แล่นหนีผมถึงตัวโย๋นิ อิ อิ
ว่าพรือ ศุกร์ - เสาร์ นี้ไหม ผมจะได้ไปขายควนแถวนี้หาเบี้ยใส่เป้าพลาง.......

มาตะไข่ แต่ไม่ใช่มาแล้ว ไปหยบอยู่แต่ในเธค....

[NAPALM]

               เจ็บช้ำน้ำใจหาใดเหมือน       ถูกบิดเบือนข่าวจนคนไทยโง่
     ทั้งชีวิตรันทดทั้งอดโซ      ทั้งถูกโห่ขับไล่ให้ลูกปืน
                มีบ้านเหมือนไม่มีบ้านแตกซ่านเซ็น        คนถูกฆ่าทั้งเป็นมันขมขื่น
     ไอ้ที่ตายก็ตายยับกับลูกปืน       ที่หยัดยืนขวัญผวาน้ำตาริน
                 อย่าหวังเลยความสงบ สันติสุข         เพราะมันรุกมันรบไม่จบสิ้น
     มันเข่นฆ่าจุดไฟเผาเอาแผ่นดิน      ไม่มีใครยลยินหรืออย่างใด
                 เสียงตะโกนของพวกเราเขาไม่รู้         ความเป็นอยู่ของพวกเราเขาลืมไฉน
     เหมือนถูกทิ้งให้เคว้งคว้างกลางพงไพร       ท่ามกลางมฤตยูอันยิ่งใหญ่อหังการ์
                ทั้งชาวพุทธ ทั้งพระ อนาถนัก        ถูกมือมารหาญหักซึ่ง ๆ หน้า
     มันขับไล่ให้พลัดพรากจากพารา        จึงถูกฆ่าถูกเข่นไม่เว้นวัน
                 ผู้นำเรา............................       คอยต่อยอดความเขลาเศร้ามหันต์
     เป็นคราวเคราะห์คนใต้ตายรายวัน      มีผู้นำคอยจำนรรจ์ด้วยไมตรี
                 ไทยที่ตายไม่ใช่ลูกไม่ใช่ญาติ      จึงประกาศขอโทษโจรโยนศักดิ์ศรี
      หวังเพียงความงดงามและความดี      จะบรรเทาความอัปรีย์บนแผ่นดิน
                  อนิจจาปลายด้ามขวานถึงกาลล่ม        เลือดไทยเข้มเป็นตมถั่งถมถิ่น
      วิญญาณครางแหบโหยระโรยริน       ให้ได้ยินความเจ็บปวดและรวดร้าว
                  พระเสื้อเมือง พระทรงเมือง พระสยาม       สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วเขตคามคงร้อนผ่าว
      ไทยเดือดดิ้นสิ้นสายตายระนาว       ทิ้งชีวิตทบท่าวดงดินดอน
                   ยิ่งปลุกผี ศอ.บต.เหมือนล้อเล่น        เพราะมันคือผีคนเป็นที่หลอกหลอน
       เป็นสิ่งซึ่งอำพรางกลางนาคร        ให้เหล่าโจรผู้โอนอ่อนได้ผ่อนพัก
                   ออมแรงไว้ฆ่าไทยในวันหน้า        ให้ไทยตายช้า ๆ ไม่หาญหัก
       ใจเย็นเพื่อยึดกำถิ่นพำนัก         ทั้งไร่สวนแหล่งหลักที่ทำกิน
                   อยากกล่อมเห่คนไทยชายแดนใต้       ด้วยหัวใจแหลกสลายและสูญสิ้น
        อยากฝากบอกคนไทยในแผ่นดิน    ปลายด้ามขวานคงบิ่นแล้วเป็นแน่แท้
.........................................
* คนไทยจาก จ.นราธิวาส ร่วมใจกันบรรยายความคับแค้นมาเป็นคำกลอนให้เพื่อนคนไทยในกรุงเทพ ฯ ได้รับรู้
6 พ.ย.49
 

[พจน์-รักในหลวง]

วันศุกร์ตอนเย็น นัดครูเปิ้ลที่โกลก ใครอยู่แค่ๆว่างๆมาตะ.

[babor]

วันศุกร์ตอนเย็น นัดครูเปิ้ลที่โกลก ใครอยู่แค่ๆว่างๆมาตะ.

มูจาฮีดีนให้มาร่วมด้วยไหมเพ่ 

[พจน์-รักในหลวง]

ใด้แรงหม้ายครูเบิ้ล.

[ชายเจษฎ์]

ใด้แรงหม้ายครูเบิ้ล.

 ใด้แรงอกแต่หาหม้ายแรงกายครับพี่พจน์ 

[Wrangler 1]

ใด้แรงหม้ายครูเบิ้ล.

 ใด้แรงอกแต่หาหม้ายแรงกายครับพี่พจน์

 

[konkorn99]

รายงานตัวมั่ง..โย้เจ๊เห..ทำงานโก-ลก...ไป-หลบทุกวัน...แต่ไม่เป็นเวลาที่แน่นอน(เสียว)

[พจน์-รักในหลวง]

รายงานตัวมั่ง..โย้เจ๊เห..ทำงานโก-ลก...ไป-หลบทุกวัน...แต่ไม่เป็นเวลาที่แน่นอน(เสียว)

อิเสียดายที่หมีพาสมาชิก ไปกินหวากเจะเห  อยู่แถวไหน.

[NAPALM]

รายงานตัวมั่ง..โย้เจ๊เห..ทำงานโก-ลก...ไป-หลบทุกวัน...แต่ไม่เป็นเวลาที่แน่นอน(เสียว)

อิเสียดายที่หมีพาสมาชิก ไปกินหวากเจะเห อยู่แถวไหน.

ขึ้นปาดโหนด.......  หาคนมาเฝ้าโคนมั่งน้าน.......   

[จินตา <Jinta>]

               เจ็บช้ำน้ำใจหาใดเหมือน       ถูกบิดเบือนข่าวจนคนไทยโง่
     ทั้งชีวิตรันทดทั้งอดโซ      ทั้งถูกโห่ขับไล่ให้ลูกปืน
                มีบ้านเหมือนไม่มีบ้านแตกซ่านเซ็น        คนถูกฆ่าทั้งเป็นมันขมขื่น
     ไอ้ที่ตายก็ตายยับกับลูกปืน       ที่หยัดยืนขวัญผวาน้ำตาริน
                 อย่าหวังเลยความสงบ สันติสุข         เพราะมันรุกมันรบไม่จบสิ้น
     มันเข่นฆ่าจุดไฟเผาเอาแผ่นดิน      ไม่มีใครยลยินหรืออย่างใด
                 เสียงตะโกนของพวกเราเขาไม่รู้         ความเป็นอยู่ของพวกเราเขาลืมไฉน
     เหมือนถูกทิ้งให้เคว้งคว้างกลางพงไพร       ท่ามกลางมฤตยูอันยิ่งใหญ่อหังการ์
                ทั้งชาวพุทธ ทั้งพระ อนาถนัก        ถูกมือมารหาญหักซึ่ง ๆ หน้า
     มันขับไล่ให้พลัดพรากจากพารา        จึงถูกฆ่าถูกเข่นไม่เว้นวัน
                 ผู้นำเรา............................       คอยต่อยอดความเขลาเศร้ามหันต์
     เป็นคราวเคราะห์คนใต้ตายรายวัน      มีผู้นำคอยจำนรรจ์ด้วยไมตรี
                 ไทยที่ตายไม่ใช่ลูกไม่ใช่ญาติ      จึงประกาศขอโทษโจรโยนศักดิ์ศรี
      หวังเพียงความงดงามและความดี      จะบรรเทาความอัปรีย์บนแผ่นดิน
                  อนิจจาปลายด้ามขวานถึงกาลล่ม        เลือดไทยเข้มเป็นตมถั่งถมถิ่น
      วิญญาณครางแหบโหยระโรยริน       ให้ได้ยินความเจ็บปวดและรวดร้าว
                  พระเสื้อเมือง พระทรงเมือง พระสยาม       สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วเขตคามคงร้อนผ่าว
      ไทยเดือดดิ้นสิ้นสายตายระนาว       ทิ้งชีวิตทบท่าวดงดินดอน
                   ยิ่งปลุกผี ศอ.บต.เหมือนล้อเล่น        เพราะมันคือผีคนเป็นที่หลอกหลอน
       เป็นสิ่งซึ่งอำพรางกลางนาคร        ให้เหล่าโจรผู้โอนอ่อนได้ผ่อนพัก
                   ออมแรงไว้ฆ่าไทยในวันหน้า        ให้ไทยตายช้า ๆ ไม่หาญหัก
       ใจเย็นเพื่อยึดกำถิ่นพำนัก         ทั้งไร่สวนแหล่งหลักที่ทำกิน
                   อยากกล่อมเห่คนไทยชายแดนใต้       ด้วยหัวใจแหลกสลายและสูญสิ้น
        อยากฝากบอกคนไทยในแผ่นดิน    ปลายด้ามขวานคงบิ่นแล้วเป็นแน่แท้
.........................................
* คนไทยจาก จ.นราธิวาส ร่วมใจกันบรรยายความคับแค้นมาเป็นคำกลอนให้เพื่อนคนไทยในกรุงเทพ ฯ ได้รับรู้
6 พ.ย.49
 

ได้อ่านแล้วรู้สึกเศร้าเสียใจมากเลยครับ

[มะเอ็ม]

เจ็บช้ำน้ำใจหาใดเหมือน ถูกบิดเบือนข่าวจนคนไทยโง่
 ทั้งชีวิตรันทดทั้งอดโซ ทั้งถูกโห่ขับไล่ให้ลูกปืน
 มีบ้านเหมือนไม่มีบ้านแตกซ่านเซ็น คนถูกฆ่าทั้งเป็นมันขมขื่น
 ไอ้ที่ตายก็ตายยับกับลูกปืน ที่หยัดยืนขวัญผวาน้ำตาริน
 อย่าหวังเลยความสงบ สันติสุข เพราะมันรุกมันรบไม่จบสิ้น
 มันเข่นฆ่าจุดไฟเผาเอาแผ่นดิน ไม่มีใครยลยินหรืออย่างใด
 เสียงตะโกนของพวกเราเขาไม่รู้ ความเป็นอยู่ของพวกเราเขาลืมไฉน
 เหมือนถูกทิ้งให้เคว้งคว้างกลางพงไพร ท่ามกลางมฤตยูอันยิ่งใหญ่อหังการ์
 ทั้งชาวพุทธ ทั้งพระ อนาถนัก ถูกมือมารหาญหักซึ่ง ๆ หน้า
 มันขับไล่ให้พลัดพรากจากพารา จึงถูกฆ่าถูกเข่นไม่เว้นวัน
 ผู้นำเรา............................ คอยต่อยอดความเขลาเศร้ามหันต์
 เป็นคราวเคราะห์คนใต้ตายรายวัน มีผู้นำคอยจำนรรจ์ด้วยไมตรี
 ไทยที่ตายไม่ใช่ลูกไม่ใช่ญาติ จึงประกาศขอโทษโจรโยนศักดิ์ศรี
 หวังเพียงความงดงามและความดี จะบรรเทาความอัปรีย์บนแผ่นดิน
 อนิจจาปลายด้ามขวานถึงกาลล่ม เลือดไทยเข้มเป็นตมถั่งถมถิ่น
 วิญญาณครางแหบโหยระโรยริน ให้ได้ยินความเจ็บปวดและรวดร้าว
 พระเสื้อเมือง พระทรงเมือง พระสยาม สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วเขตคามคงร้อนผ่าว
 ไทยเดือดดิ้นสิ้นสายตายระนาว ทิ้งชีวิตทบท่าวดงดินดอน
 ยิ่งปลุกผี ศอ.บต.เหมือนล้อเล่น เพราะมันคือผีคนเป็นที่หลอกหลอน
 เป็นสิ่งซึ่งอำพรางกลางนาคร ให้เหล่าโจรผู้โอนอ่อนได้ผ่อนพัก
 ออมแรงไว้ฆ่าไทยในวันหน้า ให้ไทยตายช้า ๆ ไม่หาญหัก
 ใจเย็นเพื่อยึดกำถิ่นพำนัก ทั้งไร่สวนแหล่งหลักที่ทำกิน
 อยากกล่อมเห่คนไทยชายแดนใต้ ด้วยหัวใจแหลกสลายและสูญสิ้น
 อยากฝากบอกคนไทยในแผ่นดิน ปลายด้ามขวานคงบิ่นแล้วเป็นแน่แท้
.........................................
* คนไทยจาก จ.นราธิวาส ร่วมใจกันบรรยายความคับแค้นมาเป็นคำกลอนให้เพื่อนคนไทยในกรุงเทพ ฯ ได้รับรู้
6 พ.ย.49
 

ได้อ่านแล้วรู้สึกเศร้าเสียใจมากเลยครับ

ใช่ครับ

[วิธ]

ลูกครึ่ง ยะลา - ตานี  มารวมพลแล้วครับผม...

[พจน์-รักในหลวง]

เสาร์ช่วงบ่ายใครว่าง เชิญบ้านผม ถ้าไม่รู้PM มาถามครับ. ชัดเจน

[SAVOK CZ]

ผมมารวมพลด้วยคนได้ไหมครับ