" ความว่างเปล่า เปลี่ยวเหงา เศร้าวังเวง..
เงียบจนเกรง ใจสะดุด จะหยุดเต้น..
ตื่นตระหนก เพียงใบไม้ ไหวอ่อนเอน..
ร่างโงนเงน เข่นใจข่ม ไม่ล้มครืน..
เกินจะกล่าว คำใดใด ให้ใครรู้..
เราทนสู้ แสนเหงียบเหงา เฝ้าทนฝืน..
เปิดตากว้าง ช่างยาวนาน ผ่านค่ำคืน..
เงินไม่รื่น...งานไม่หร่อย..คอยแต่ตรม..."
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ......คงนึกว่ากลอน..อกหัก....กันละซี
ฝากกลอนเศร้าบทนี้ ....ให้เถ้าแก่ ทั้งหลายด้วยนะครับ เชื่อว่าเป็นกันทุกๆคน...
เครื่องคอมพ์ฯ ของผมส่งซ่อม ห้าวันได้ เลยไม่มีรูปครับ...ฝากตาแจ็คหาให้ด้วยเน้อ...
หาได้ คงจะต้อง แต๊งค์ มากๆ "แต๊งค์อีหรูด "
มาตีความหมายของกลอนนี้กันดีกว่าครับ...เอาแบบฮาๆ มองโลกในแง่ฮา...
" ความว่างเปล่า เปลี่ยวเหงา เศร้าวังเวง.. ( ก็ใช่น่ะซี ตรูเป็นเถ้าแก่คนเดียว )
เงียบจนเกรง ใจสะดุด จะหยุดเต้น.. ( โทรไปหามันจะเก็บเงินมัน มันหายไปกันหมด )
ตื่นตระหนก เพียงใบไม้ ไหวอ่อนเอน.. ( ใช่ซีใบแจ้งหนี้ มาเพียบเลย ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ารถ ค่าเช่าโรงงาน )
ร่างโงนเงน เข่นใจข่ม ไม่ล้มครืน.. ( ล้มได้ไง เดี๋ยวเมียเหยียบซ้ำ เดี๋ยวจะอายเค้าไปหมด )
เกินจะกล่าว คำใดใด ให้ใครรู้.. ( ก็จะบอกใครได้ บอกเมียยังไม่ได้เลย..
มันสมน้ำหน้าเอาอีก )
เราทนสู้ แสนเหงียบเหงา เฝ้าทนฝืน.. ( เก็บเอาไว้ๆ ระบายในวงเหล้าก็แล้วกัน...)
เปิดตากว้าง ช่างยาวนาน ผ่านค่ำคืน.. ( เหล้าหมด โซดาหมด เซเว่นฯ ก็ไม่ขายให้ )
เงินไม่รื่น...งานไม่หร่อย..คอยแต่ตรม..." ( ทำงานแล้วเก็บเงินไม่ได้ หมดสนุกแน่นอน..)
